Κατά Ιπποθέρσου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

<font color="blue">Σπάραγμα. 6.</font color> <font color="red">iv-v, 7.</font color> [φαί]νεται [δι]ὰ το[ῦ] . . [. . . . . .]του Θεόμνηστος [πρὸς] ὑμᾶς [σχ]εδὸν πᾶν [. . . .]ναι. οὕτω γὰρ διέ[θηκε]ν ὥστε μὴ μό[νον ἐπ]ιτρόπους εἶναι κε[. . . ἀ]λλὰ κ[α]ὶ τὴν οὐσίαν [. . . . . . . ὄν]τι δ’ ἑταίρῳ [Θεο]μν[ήσ]τῳ τριάκον[τ]α μνᾶς ἔδωκα, δίκην δέον ἐκτῖσο[ι Θ]εοζοτίδῃ πρὶν δῦναι τὸν ἥλιον, εἰ δὲ μή, ὑπερήμερον εἶναι. δοὺς δὲ ὥσπερ εἰκὸ[ς] ἄν[ε]υ μαρτύρων, ἀποστ[ε]ρού[μ]ενος ἀναγκάζομαι δικάζεσθαι. Θεόμνηστος δὲ πρὸ τοῦ μὲν ἦν μοι φίλος καὶ ἑταῖρος, νυνὶ δὲ πεισθεὶς ὑπὸ τῶν ἐμῶν ἐχθρῶν ταῦτά τε πράττει καὶ ἄλλο ὁτιοῦν ἂν εἰς ἐμὲ [ἐ]τόλμησεν. πρὶν δ[ὲ ταύτη]ν ἡ[μί]ν τὴν δ[ιαφορ]ὰν γενέσθ[α]ι, οὔτε ἠ[νώχλη]σα οὔτε ἀπῄτησα [τὸ ἀργ]ύριον, οὐδὲ . . . . . . τὴν ἀνάγκην [. . . . . .]σεως οὐδ’ αὐτὸς αν[. . . .]τει. ἀνάγκη δ’ αὐ[τῷ], εἰ μὴ παρ’ ἐμοῦ τ[ὸ ἀργύ]ριον ἔχει, δυοῖν θἄτ[ερον,] ἢ παρ’ ἑτέρου φά[σ]κ[ειν εἰ]ληφέναι ἢ αὐτ[ὸν τὸ πᾶν] ἐκτετικέναι τῷ [Θεοζο]τίδῃ. εἰ μ[ὲ]ν το[ίνυν] πα[ρ’] ἑτέρου φήσει [εἰληφέναι] καπ[. . .] παρ’ ἐμο[ῦ] ε[. . . . .]σεν τοῦ συνει[δό]το[ς . . .] τὴν ἀπορίαν ὀκν[εῖν] δεηθῆναι, π[αρὰ] δὲ τῶν μηνυσόντω[ν] τοῖς ἐχ[θ]ρ[ο]ῖς ἀξιοῦν δανείζ[ε]σθαι. κα[ί]τοι π[ῶς] εἰκὸς τὰ μὲν ἐμὰ ἑ[τέ]ροις συνεκδίδ[οσθαι, αὐ]τῷ δὲ παρ’ ἑτέρων δ[α]νείζεσθ[αι]; ὡς δ’ οὐ . [. .]τος ἠξ[ίω]σ[ε]ν αὐτῷ μ[. .] ὄντος παρ’ ἑτέρου δαν[εί]ζεσθαι μέγα ὑμ[ῖ]ν τεκμήριον ἐρῶ. ὅ[τε] γὰρ [ἐ]χο[ρ]ήγει ἀν[δρά]σι [εἰς Δι]ονύσια πα[. . . . . . . χι]λ[ί]ας δραχ[μὰς . . . . μι]σθὸν διέλυ[σε . . .] πρὸς μὲν οὖν τ[ὸ παρ’ ἑ]τέρ[ο]υ φάσκειν εἰ[ληφένα]ι ταῦτα λέγω· ἂν [δὲ . . . . .] . οντος ἀργυρ[ίου . . . . ὑ]μᾶς τὸν Θεό[μνηστον ἐντ]εῦθεν χρὴ [ἐξετάζειν πῶ]ς εἰκός ἐστιν η[. . . . . . . .]ς ἀργυρίου πε[ρ]ιιδ[εῖν] ἑ[αυ]τὸν εἰς τὸν ἔσχα[τον] κίνδ[υ]νον ἐλθόντα κα[ὶ το]σαύτην [δ]ύναμιν ἐπι[δ]εῖξαι τοῖς ἐχθροῖς; καὶ <τίς> οὕτ[ω] σφόδρα ἐπ[έ]τρεπε τῇ [τ]ύχῃ, εἰ [κ]αί τ[ι] ἐξαίφνης [ἔ]παθεν, ὥστε περὶ τὸ σῶμα ἅμα καὶ τὸν βίον ἀναγ[κασθ]ῆναι παθεῖν εἰς τοῦτ[ο πρ]ο[ηκο]ντα εἰ ἔδυ [ὁ] ἥλι[ος] ὑπερημέρου ὄντ[ος; κ]αὶ [τί]ς οὕτως ἀνόητος ὅστ[ι]ς [αὑ]τὸν παρασκευάζετ[αι ὑπὸ τοῖς ἐχ[θ]ροῖς γενέσθαι; [ἢ τ]ί; οὕτως ἄφρων ὅστις . . .