Ιωάννου του κληρικού και κουβουκλείστου του Καμινιάτη εις την άλωσιν της Θεσσαλονίκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

1.3 οὐκ ὀλίγης γὰρ ἀρετῆς καὶ φιλοπόνου σπουδῆς ἐπίδειξιν ἔχει τὸ πολλῶν ἐθέλειν εἰληφέναι πραγμάτων γνῶσιν͵ καὶ μάλιστα δι΄ ὧν ψυχὴ τὸν θεῖον φόβον ἐγκυμονεῖ καὶ οἷον χρειώδεις τινὰς ἀφορμὰς ἐκ τούτου τῷ θεωρητικῷ μέρει τοῦ νοὸς ἐμβιβάζει͵ ἐξ ὧν διδάσκεται τῆς μὲν ἁμαρτίας ἐκκλίνειν ὡς δημιουργοῦ τοῦ θανάτου͵ ἔχεσθαι δὲ τῆς ἀρετῆς͵ ἧς τὸ τέλος ζωὴ αἰώνιος τοῖς αἱρουμένοις αὐτήν.<br>

3.2 καὶ σοί γε γνωσθεὶς ἄρτι τὴν περὶ αὐτῆς ἐκείνης γνῶσιν εἰσπράττομαι͵ πόλεως μεγάλης καὶ πρώτης τῶν Μακεδόνων͵ τἆλλα μὲν περιφανοῦς οἷς σεμνύνεται πόλις͵ καὶ μηδεμιᾷ τῶν ἔγγιστα παραχωρούσης μὴ ὅτι κατ΄ αὐτὴν ὀφθῆναι͵ περιφανεστέρας δὲ τὴν εὐσέβειαν͵ ἣν ἐξ ἀρχῆς ἐδέξατο καὶ δεξαμένη μέχρι τοῦ νῦν διεσώσατο.<br>

3.3 αὐτὸν γὰρ αὐχεῖ Θεσσαλονίκη τὸν Παῦλον ἔχειν τῆς εὐσεβείας διδάσκαλον͵ τὸ σκεῦος τῆς ἐκλογῆς͵ ὃς ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ κύκλῳ καὶ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ τῷ εὐαγγελικῷ περιλαβὼν τὴν οἰκουμένην κηρύγματι ἐν αὐτῇ μᾶλλον τὸν τῆς θεογνωσίας σπόρον κατέβαλε καὶ πολύχουν ἀποδίδοσθαι τὸν τῆς πίστεως καρπὸν διεσπούδασε·<br>

3.4 μετ΄ ἐκεῖνον δὲ τὸν μέγαν ἐν μάρτυσι καὶ ἀξιοθαύμαστον ἐν ἀθλοφόροις Δημήτριον τὸν μυροβλύτην͵ πολὺν ἀγῶνα καὶ αὐτὸν ὑπὲρ τῆς εὐσεβείας καταβαλλόμενον (καὶ γὰρ ἦν πρὸς τοῖς ἄλλοις τῆς ἀρετῆς αὐχήμασιν ἔτι καὶ θείοις ἐμπρέπων διδάγμασιν καὶ τῇ περὶ τῶν δογμάτων ἀκριβείᾳ κεκοσμημένος͵ ἐξ οὗ καὶ μᾶλλον τὸ περὶ αὐτοῦ διεδόθη κλέος τοῖς πέρασιν.<br>

4.2 ὑποκοιλαίνεται γάρ τις ἐκεῖσε θαυμαστὸς λιμήν͵ ἀσφαλῶς ὑπτιάζων τοῖς πλωτῆρσι τὴν εἴσοδον͵ ταῖς ἐκ πνευμάτων παντελῶς ἀπείρατος ταραχαῖς καὶ τὸν ὅρμον ἀκύμονα καθιστῶν.<br>

4.3 ὃν ἐκ τῆς λοιπῆς θαλάσσης ὁ τεχνίτης ἀπέτεμε· μέσον γὰρ ἀπείρξας[3] διά τινος τείχους τὴν τῶν ὑδάτων ἐπίρροιαν͵ συναπεῖρξεν ἐκ τοῦ πρὸς θάλασσαν καὶ τῶν πνευμάτων τὸν κλύδωνα.<br>

4.8 ἀλλ΄ ὁ μὲν λιμὴν τέτρασι γωνίαις ἐμπεριείληπται͵ ὁ δὲ κόλπος ἐστὶ περιφερής͵ τὸ κύτος ἔχων διὰ πλείστου βάθους χωροῦν͵ τὰ πέρατα δὲ καὶ πρὸ πολλοῦ τῆς χέρσου τὰ πολλὰ τῶν ὑδάτων συστείλαντα.

5.1 Ἀλλ΄ ἐν τούτοις τὸ κατὰ νότον μέρος τῆς πόλεως͵ τὸ πρὸς βορρᾶν δὲ ὡς λίαν τραχὺ καὶ δύσβατον

5.3 ἀλλ΄ οὐδὲν ἀδικεῖ τὴν πόλιν ἡ τοῦ ὄρους παράτασις ὡς ἐμπαρέχειν ἄδειαν τοῖς πολεμίοις ἀφ΄ ὕψους ἐπεμβαίνειν καὶ τοῦ τείχους κατεπαμύνεσθαι· ἔδωκε γὰρ ὀλίγην τινὰ σχολὴν ὁ βουνὸς ἐκεῖσε πρὸς τὸ φυλάττεσθαι πᾶσαν ἐπιβουλήν͵ τῷ διὰ μέσου χώρῳ τὴν εὐχερῆ προσβολὴν ἀποκρούσας.<br>

5.4 τὸ δ΄ ἐντεῦθεν ἀνατείνεται μέχρι πολλοῦ τὸ ὄρος καὶ ὑπερίδρυται͵ τοῖς λόφοις καὶ ταῖς χαράδραις ἐντραχυνόμενον͵ τὴν μεσαιτάτην ἀνατολὴν ἀφορῶν͵ ἀλλ΄ ὅσον διήκει τὴν πρὸς ἀνατολὴν ἐπειγόμενον͵ τοσοῦτον τὰ ἐκ πλαγίου ἐφ΄ ἑκατέρου μέρους ὑποκείμενα διαφεύγει τῆς γῆς.<br>

5.5 ἐν γὰρ ταῖς δυσὶ πλευραῖς τοῦδε τοῦ ὄρους͵ τοῦ τε πρὸς νότον φημὶ καὶ τοῦ πρὸς βορρᾶν͵ πεδία ὑφήπλωται βάσιμά τε καὶ χρήσιμα͵ πᾶσαν ἀφορμὴν εὐζωΐας τοῖς πολίταις δωρούμενα·<br>

5.6 ὧν τὸ μὲν ὡς πρὸς νότον τοῦ ὄρους͵ πρὸς ἀνατολὴν δὲ τῆς πόλεως͵ ὡς λίαν ἐστὶ παγκαλλὲς καὶ ἐράσμιον.

5.8 ἄμπελοι γὰρ ἀλλήλαις παραπεφυτευμέναι τὰ χωρία στεφανοῦσι καὶ τὸν φιλόκαλον ὀφθαλμὸν τῇ πληθύϊ τῶν καρπῶν εἰς εὐφροσύνην προτρέπονται· <br>

5.9 μοναὶ δὲ μοναχῶν πολλαὶ καὶ συχναὶ τό τε ὑπτιάζον τοῦ ὄρους καὶ τὸ τῆς λοιπῆς γῆς ὑποκείμενον κατοικοῦσαι͵ καί τισι τερπνοτάτοις χωρίοις ἐγκαθεζόμεναι͵ καινόν τι χρῆμα τοῖς τε ὁδίταις καὶ αὐτοῖς τοῖς πολίταις πεφύκασι.<br>

9.1 ῏Ην οὖν ταῖς ῥηθείσαις αἰτίαις ἀνωτέρα κινδύνου παντὸς ἡ πόλις.

9.2 ἐξ ὅτου γὰρ ἡ κολυμβήθρα τοῦ θείου βαπτίσματος τὸ τῶν Σκυθῶν ἔθνος τῷ χριστωνύμῳ λαῷ συνεμόρφωσε καὶ τὸ τῆς εὐσεβείας γάλα κοινῶς ἀμφοτέροις διείλετο͵ πέπαυτο μὲν ἡ τῶν πολέμων στάσις͵ ἀνεῖτο δὲ τῆς ἐνεργείας ἡ τὰς σφαγὰς ἐπιτηδεύουσα μάχαιρα͵ καὶ τὰ προλεχθέντα τῷ μεγαλοφωνοτάτῳ τῶν προφητῶν Ἠσαΐᾳ ἐναργῶς ἐφ΄ ἡμῖν ἐπληροῦτο·<br>

9.4 γῆ γὰρ καὶ θάλασσα λειτουργεῖν ἡμῖν ἐξ ἀρχῆς ταχθεῖσαι πλουσίαν καὶ ἀδάπανον τὴν περὶ ἕκαστον ἐδωροφόρουν. ὧν γὰρ ἦν ἐνδεῶς ἢ καὶ ἀνεπιτηδείως ἔχουσα πρὸς καρπογονίαν ἡ γῆ͵ τούτων παρ΄ ἑαυτῆς ἡ θάλασσα τὴν κτῆσιν μηχανωμένη καὶ ταῖς ὁλκάσι συνεισκομίζουσα ἀνενδεὲς τὸ λεῖπον ἐδίδου τοῖς χρῄζουσι.<br>

9.5 τί δὲ τῶν ἁπανταχόθεν ἐπιδημούντων εἴποιμι πρῶτον͵ καὶ μάλιστα οἷς ἐφιλοτιμοῦντο τοὺς πολί τας ἡμᾶς͵ τὰ παρ΄ ἑαυτῶν διδόντες καὶ τὰ παρ΄ ἡμῶν ἀντιλαμβάνοντες;<br>