Οδύσσεια/ρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Automated import of articles |
Αρίθμηση |
||
Γραμμή 13:
<br>
"ἄττ', ἦ τοι μὲν ἐγὼν εἶμ' ἐς πόλιν, ὄφρα με μήτηρ <br>
ὄψεται· οὐ γάρ μιν πρόσθεν παύσεσθαι ὀΐω
κλαυθμοῦ τε στυγεροῖο γόοιό τε δακρυόεντος, <br>
πρίν γ' αὐτόν με ἴδηται· ἀτὰρ σοί γ' ὧδ' ἐπιτέλλω· <br>
τὸν ξεῖνον δύστηνον ἄγ' ἐς πόλιν, ὄφρ' ἂν ἐκεῖθι {{r|10}}<br>
δαῖτα πτωχεύῃ· δώσει δέ οἱ ὅς κ' ἐθέλῃσι, <br>
πύρνον καὶ κοτύλην· ἐμὲ δ' οὔ πως ἔστιν ἅπαντας <br>
Γραμμή 24:
<br>
τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς· <br>
"ὦ φίλος, οὐδέ τοι αὐτὸς ἐρύκεσθαι μενεαίνω.
πτωχῷ βέλτερόν ἐστι κατὰ πτόλιν ἠὲ κατ' ἀγροὺς <br>
δαῖτα πτωχεύειν· δώσει δέ μοι ὅς κ' ἐθέλῃσιν. <br>
οὐ γὰρ ἐπὶ σταθμοῖσι μένειν ἔτι τηλίκος εἰμί, {{r|20}}<br>
ὥς τ' ἐπιτειλαμένῳ σημάντορι πάντα πιθέσθαι. <br>
ἀλλ' ἔρχευ· ἐμὲ δ' ἄξει ἀνὴρ ὅδε, τὸν σὺ κελεύεις, <br>
Γραμμή 35:
<br>
ὣς φάτο, Τηλέμαχος δὲ διὲκ σταθμοῖο βεβήκει, <br>
κραιπνὰ ποσὶ προβιβάς, κακὰ δὲ μνηστῆρσι φύτευεν.
αὐτὰρ ἐπεί ῥ' ἵκανε δόμους ἐῢ ναιετάοντας, <br>
ἔγχος μέν ῥ' ἔστησε φέρων πρὸς κίονα μακρήν, <br>
<br>
αὐτὸς δ' εἴσω ἴεν καὶ ὑπέρβη λάϊνον οὐδόν. {{r|30}}<br>
<br>
τὸν δὲ πολὺ πρώτη εἶδε τροφὸς Εὐρύκλεια, <br>
Γραμμή 48:
<br>
ἡ δ' ἴεν ἐκ θαλάμοιο περίφρων Πηνελόπεια, <br>
Ἀρτέμιδι ἰκέλη ἠὲ χρυσῇ Ἀφροδίτῃ,
ἀμφὶ δὲ παιδὶ φίλῳ βάλε πήχεε δακρύσασα, <br>
κύσσε δέ μιν κεφαλήν τε καὶ ἄμφω φάεα καλά, <br>
καί ῥ' ὀλοφυρομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· {{r|40}}<br>
<br>
"ἦλθες, Τηλέμαχε, γλυκερὸν φάος· οὔ σ' ἔτ' ἐγώ γε <br>
Γραμμή 60:
τὴν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα· <br>
"μῆτερ ἐμή, μή μοι γόον ὄρνυθι μηδέ μοι ἦτορ <br>
ἐν στήθεσσιν ὄρινε φυγόντι περ αἰπὺν ὄλεθρον·
ἀλλ' ὑδρηναμένη, καθαρὰ χροῒ εἵμαθ' ἑλοῦσα, <br>
εὔχεο πᾶσι θεοῖσι τεληέσσας ἑκατόμβας {{r|50}}<br>
ῥέξειν, αἴ κέ ποθι Ζεὺς ἄντιτα ἔργα τελέσσῃ. <br>
αὐτὰρ ἐγὼν ἀγορήνδε ἐλεύσομαι, ὄφρα καλέσσω <br>
Γραμμή 71:
ἐνδυκέως φιλέειν καὶ τιέμεν, εἰς ὅ κεν ἔλθω." <br>
<br>
ὣς ἄρ' ἐφώνησεν, τῇ δ' ἄπτερος ἔπλετο μῦθος.
ἡ δ' ὑδρηναμένη, καθαρὰ χροῒ εἵμαθ' ἑλοῦσα, <br>
εὔχετο πᾶσι θεοῖσι τεληέσσας ἑκατόμβας <br>
ῥέξειν, αἴ κέ ποθι Ζεὺς ἄντιτα ἔργα τελέσσῃ. {{r|60}}<br>
<br>
Τηλέμαχος δ' ἄρ' ἔπειτα διὲκ μεγάροιο βεβήκει <br>
Γραμμή 82:
ἀμφὶ δέ μιν μνηστῆρες ἀγήνορες ἠγερέθοντο <br>
ἔσθλ' ἀγορεύοντες, κακὰ δὲ φρεσὶ βυσσοδόμευον. <br>
αὐτὰρ ὁ τῶν μὲν ἔπειτα ἀλεύατο πουλὺν ὅμιλον,
ἀλλ' ἵνα Μέντωρ ἧστο καὶ Ἄντιφος ἠδ' Ἁλιθέρσης, <br>
οἵ τέ οἱ ἐξ ἀρχῆς πατρώϊοι ἦσαν ἑταῖροι, <br>
ἔνθα καθέζετ' ἰών· τοὶ δ' ἐξερέεινον ἕκαστα. {{r|70}}<br>
τοῖσι δὲ Πείραιος δουρικλυτὸς ἐγγύθεν ἦλθε <br>
ξεῖνον ἄγων ἀγορήνδε διὰ πτόλιν· οὐδ' ἄρ' ἔτι δὴν <br>
Γραμμή 94:
ὥς τοι δῶρ' ἀποπέμψω, ἅ τοι Μενέλαος ἔδωκε." <br>
<br>
τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·
"Πείραι', οὐ γάρ τ' ἴδμεν, ὅπως ἔσται τάδε ἔργα. <br>
εἴ κεν ἐμὲ μνηστῆρες ἀγήνορες ἐν μεγάροισι <br>
λάθρῃ κτείναντες πατρώϊα πάντα δάσωνται, {{r|80}}<br>
αὐτὸν ἔχοντα σὲ βούλομ' ἐπαυρέμεν ἤ τινα τῶνδε· <br>
εἰ δέ κ' ἐγὼ τούτοισι φόνον καὶ κῆρα φυτεύσω, <br>
Γραμμή 105:
αὐτὰρ ἐπεί ῥ' ἵκοντο δόμους ἐῢ ναιετάοντας, <br>
χλαίνας μὲν κατέθεντο κατὰ κλισμούς τε θρόνους τε, <br>
ἐς δ' ἀσαμίνθους βάντες ἐϋξέστας λούσαντο.
τοὺς δ' ἐπεὶ οὖν δμῳαὶ λοῦσαν καὶ χρῖσαν ἐλαίῳ, <br>
ἀμφὶ δ' ἄρα χλαίνας οὔλας βάλον ἠδὲ χιτῶνας, <br>
ἔκ ῥ' ἀσαμίνθων βάντες ἐπὶ κλισμοῖσι καθῖζον. {{r|90}}<br>
χέρνιβα δ' ἀμφίπολος προχόῳ ἐπέχευε φέρουσα <br>
καλῇ χρυσείῃ, ὑπὲρ ἀργυρέοιο λέβητος, <br>
Γραμμή 115:
εἴδατα πόλλ' ἐπιθεῖσα, χαριζομένη παρεόντων. <br>
μήτηρ δ' ἀντίον ἷζε παρὰ σταθμὸν μεγάροιο <br>
κλισμῷ κεκλιμένη, λέπτ' ἠλάκατα στρωφῶσα.
οἱ δ' ἐπ' ὀνείαθ' ἑτοῖμα προκείμενα χεῖρας ἴαλλον. <br>
αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο, <br>
τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε περίφρων Πηνελόπεια· {{r|100}}<br>
<br>
"Τηλέμαχ', ἦ τοι ἐγὼν ὑπερώϊον εἰσαναβᾶσα <br>
Γραμμή 127:
νόστον σοῦ πατρὸς σάφα εἰπέμεν, εἴ που ἄκουσας." <br>
<br>
τὴν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·
"τοιγὰρ ἐγώ τοι, μῆτερ, ἀληθείην καταλέξω. <br>
ᾠχόμεθ' ἔς τε Πύλον καὶ Νέστορα, ποιμένα λαῶν· <br>
δεξάμενος δέ με κεῖνος ἐν ὑψηλοῖσι δόμοισιν {{r|110}}<br>
ἐνδυκέως ἐφίλει, ὡς εἴ τε πατὴρ ἑὸν υἷα <br>
ἐλθόντα χρόνιον νέον ἄλλοθεν· ὣς ἐμὲ κεῖνος <br>
Γραμμή 137:
ζωοῦ οὐδὲ θανόντος ἐπιχθονίων τευ ἀκοῦσαι, <br>
ἀλλά μ' ἐς Ἀτρεΐδην, δουρικλειτὸν Μενέλαον, <br>
ἵπποισι προὔπεμψε καὶ ἅρμασι κολλητοῖσιν.
ἔνθ' ἴδον Ἀργείην Ἑλένην, ἧς εἵνεκα πολλὰ <br>
Ἀργεῖοι Τρῶές τε θεῶν ἰότητι μόγησαν. <br>
εἴρετο δ' αὐτίκ' ἔπειτα βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος, {{r|120}}<br>
ὅττευ χρηΐζων ἱκόμην Λακεδαίμονα δῖαν· <br>
αὐτὰρ ἐγὼ τῷ πᾶσαν ἀληθείην κατέλεξα. <br>
Γραμμή 147:
ἤθελον εὐνηθῆναι, ἀνάλκιδες αὐτοὶ ἐόντες. <br>
ὡς δ' ὁπότ' ἐν ξυλόχῳ ἔλαφος κρατεροῖο λέοντος <br>
νεβροὺς κοιμήσασα νεηγενέας γαλαθηνοὺς
κνημοὺς ἐξερέῃσι καὶ ἄγκεα ποιήεντα <br>
βοσκομένη, ὁ δ' ἔπειτα ἑὴν εἰσήλυθεν εὐνήν, <br>
ἀμφοτέροισι δὲ τοῖσιν ἀεικέα πότμον ἐφῆκεν, {{r|130}}<br>
ὣς Ὀδυσεὺς κείνοισιν ἀεικέα πότμον ἐφήσει. <br>
αἲ γάρ, Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον, <br>
Γραμμή 157:
κὰδ δ' ἔβαλε κρατερῶς, κεχάροντο δὲ πάντες Ἀχαιοί, <br>
τοῖος ἐὼν μνηστῆρσιν ὁμιλήσειεν Ὀδυσσεύς· <br>
πάντες κ' ὠκύμοροί τε γενοίατο πικρόγαμοί τε.
ταῦτα δ' ἅ μ' εἰρωτᾷς καὶ λίσσεαι, οὐκ ἂν ἐγώ γε <br>
ἄλλα παρὲξ εἴποιμι παρακλιδὸν οὐδ' ἀπατήσω· <br>
ἀλλὰ τὰ μέν μοι ἔειπε γέρων ἅλιος νημερτής, {{r|140}}<br>
τῶν οὐδέν τοι ἐγὼ κρύψω ἔπος οὐδ' ἐπικεύσω. <br>
φῆ μιν ὅ γ' ἐν νήσῳ ἰδέειν κρατέρ' ἄλγε' ἔχοντα, <br>
Γραμμή 167:
οὐ γάρ οἱ πάρα νῆες ἐπήρετμοι καὶ ἑταῖροι, <br>
οἵ κέν μιν πέμποιεν ἐπ' εὐρέα νῶτα θαλάσσης." <br>
ὣς ἔφατ' Ἀτρεΐδης, δουρικλειτὸς Μενέλαος.
ταῦτα τελευτήσας νεόμην· ἔδοσαν δέ μοι οὖρον <br>
ἀθάνατοι, τοί μ' ὦκα φίλην ἐς πατρίδ' ἔπεμψαν." <br>
<br>
ὣς φάτο, τῇ δ' ἄρα θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ὄρινε. {{r|150}}<br>
τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε Θεοκλύμενος θεοειδής· <br>
<br>
Γραμμή 179:
ἴστω νῦν Ζεὺς πρῶτα θεῶν ξενίη τε τράπεζα <br>
ἱστίη τ' Ὀδυσῆος ἀμύμονος, ἣν ἀφικάνω, <br>
ὡς ἦ τοι Ὀδυσεὺς ἤδη ἐν πατρίδι γαίῃ,
ἥμενος ἢ ἕρπων, τάδε πευθόμενος κακὰ ἔργα, <br>
ἔστιν, ἀτὰρ μνηστῆρσι κακὸν πάντεσσι φυτεύει, <br>
οἷον ἐγὼν οἰωνὸν ἐϋσσέλμου ἐπὶ νηὸς {{r|160}}<br>
ἥμενος ἐφρασάμην καὶ Τηλεμάχῳ ἐγεγώνευν." <br>
<br>
Γραμμή 191:
<br>
ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον· <br>
μνηστῆρες δὲ πάροιθεν Ὀδυσσῆος μεγάροιο
δίσκοισιν τέρποντο καὶ αἰγανέῃσιν ἱέντες <br>
ἐν τυκτῷ δαπέδῳ, ὅθι περ πάρος, ὕβριν ἔχοντες. <br>
ἀλλ' ὅτε δὴ δείπνηστος ἔην καὶ ἐπήλυθε μῆλα {{r|170}}<br>
πάντοθεν ἐξ ἀγρῶν, οἱ δ' ἤγαγον οἳ τὸ πάρος περ, <br>
καὶ τότε δή σφιν ἔειπε Μέδων· ὃς γάρ ῥα μάλιστα <br>
Γραμμή 202:
ἔρχεσθε πρὸς δώμαθ', ἵν' ἐντυνώμεθα δαῖτα· <br>
οὐ μὲν γάρ τι χέρειον ἐν ὥρῃ δεῖπνον ἑλέσθαι." <br>
<br> <br>
▲ὣς ἔφαθ', οἱ δ' ἀνστάντες ἔβαν πείθοντό τε μύθῳ. {{r|8400}}<br>
αὐτὰρ ἐπεί ῥ' ἵκοντο δόμους ἐῢ ναιετάοντας, <br>
χλαίνας μὲν κατέθεντο κατὰ κλισμούς τε θρόνους τε, <br>
οἱ δ' ἱέρευον ὄϊς μεγάλους καὶ πίονας αἶγας, {{r|180}}<br>
ἵρευον δὲ σύας σιάλους καὶ βοῦν ἀγελαίην, <br>
δαῖτ' ἐντυνόμενοι. τοὶ δ' ἐξ ἀγροῖο πόλινδε <br>
Γραμμή 215 ⟶ 214 :
"ξεῖν', ἐπεὶ ἂρ δὴ ἔπειτα πόλινδ' ἴμεναι μενεαίνεις <br>
σήμερον, ὡς ἐπέτελλεν ἄναξ ἐμός· - ἦ σ' ἂν ἐγώ γε <br>
αὐτοῦ βουλοίμην σταθμῶν ῥυτῆρα λιπέσθαι·
ἀλλὰ τὸν αἰδέομαι καὶ δείδια, μή μοι ὀπίσσω <br>
νεικείῃ· χαλεπαὶ δέ τ' ἀνάκτων εἰσὶν ὁμοκλαί· - <br>
ἀλλ' ἄγε νῦν ἴομεν· δὴ γὰρ μέμβλωκε μάλιστα {{r|190}}<br>
ἦμαρ, ἀτὰρ τάχα τοι ποτὶ ἕσπερα ῥίγιον ἔσται." <br>
<br>
Γραμμή 227 ⟶ 226 :
σκηρίπτεσθ', ἐπεὶ ἦ φατ' ἀρισφαλέ' ἔμμεναι οὐδόν." <br>
<br>
ἦ ῥα, καὶ ἀμφ' ὤμοισιν ἀεικέα βάλλετο πήρην,
πυκνὰ ῥωγαλέην, ἐν δὲ στρόφος ἦεν ἀορτήρ· <br>
Εὔμαιος δ' ἄρα οἱ σκῆπτρον θυμαρὲς ἔδωκε. <br>
τὼ βήτην, σταθμὸν δὲ κύνες καὶ βώτορες ἄνδρες {{r|200}}<br>
ῥύατ' ὄπισθε μένοντες. ὁ δ' ἐς πόλιν ἦγεν ἄνακτα <br>
πτωχῷ λευγαλέῳ ἐναλίγκιον ἠδὲ γέροντι, <br>
Γραμμή 238 ⟶ 237 :
ἄστεος ἐγγὺς ἔσαν καὶ ἐπὶ κρήνην ἀφίκοντο <br>
τυκτὴν καλλίροον, ὅθεν ὑδρεύοντο πολῖται, <br>
τὴν ποίησ' Ἴθακος καὶ Νήριτος ἠδὲ Πολύκτωρ·
ἀμφὶ δ' ἄρ' αἰγείρων ὑδατοτρεφέων ἦν ἄλσος, <br>
πάντοσε κυκλοτερές, κατὰ δὲ ψυχρὸν ῥέεν ὕδωρ <br>
ὑψόθεν ἐκ πέτρης· βωμὸς δ' ἐφύπερθε τέτυκτο {{r|210}}<br>
Νυμφάων, ὅθι πάντες ἐπιρρέζεσκον ὁδῖται· <br>
ἔνθα σφέας ἐκίχανεν υἱὸς Δολίοιο Μελανθεὺς <br>
Γραμμή 249 ⟶ 248 :
ἔκπαγλον καὶ ἀεικές· ὄρινε δὲ κῆρ Ὀδυσῆος· <br>
<br>
"νῦν μὲν δὴ μάλα πάγχυ κακὸς κακὸν ἡγηλάζει,
ὡς αἰεὶ τὸν ὁμοῖον ἄγει θεὸς ὡς τὸν ὁμοῖον. <br>
πῇ δὴ τόνδε μολοβρὸν ἄγεις, ἀμέγαρτε συβῶτα, <br>
πτωχὸν ἀνιηρόν, δαιτῶν ἀπολυμαντῆρα; {{r|220}}<br>
ὃς πολλῇς φλιῇσι παραστὰς φλίψεται ὤμους, <br>
αἰτίζων ἀκόλους, οὐκ ἄορα οὐδὲ λέβητας. <br>
Γραμμή 259 ⟶ 258 :
καί κεν ὀρὸν πίνων μεγάλην ἐπιγουνίδα θεῖτο. <br>
ἀλλ' ἐπεὶ οὖν δὴ ἔργα κάκ' ἔμμαθεν, οὐκ ἐθελήσει <br>
ἔργον ἐποίχεσθαι, ἀλλὰ πτώσσων κατὰ δῆμον
βούλεται αἰτίζων βόσκειν ἣν γαστέρ' ἄναλτον. <br>
ἀλλ' ἔκ τοι ἐρέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται· <br>
αἴ κ' ἔλθῃ πρὸς δώματ' Ὀδυσσῆος θείοιο, {{r|230}}<br>
πολλά οἱ ἀμφὶ κάρη σφέλα ἀνδρῶν ἐκ παλαμάων <br>
πλευραὶ ἀποτρίψουσι δόμον κάτα βαλλομένοιο." <br>
Γραμμή 270 ⟶ 269 :
ἀλλ' ἔμεν' ἀσφαλέως. ὁ δὲ μερμήριξεν Ὀδυσσεύς, <br>
ἠὲ μεταΐξας ῥοπάλῳ ἐκ θυμὸν ἕλοιτο <br>
ἦ πρὸς γῆν ἐλάσειε κάρη ἀμφουδὶς ἀείρας·
ἀλλ' ἐπετόλμησε, φρεσὶ δ' ἔσχετο. τὸν δὲ συβώτης <br>
νείκεσ' ἐσάντα ἰδών, μέγα δ' εὔξατο χεῖρας ἀνασχών· <br>
<br>
"Νύμφαι κρηναῖαι, κοῦραι Διός, εἴ ποτ' Ὀδυσσεὺς {{r|240}}<br>
ὔμμ' ἐπὶ μηρί' ἔκηε, καλύψας πίονι δημῷ, <br>
ἀρνῶν ἠδ' ἐρίφων, τόδε μοι κρηήνατ' ἐέλδωρ, <br>
Γραμμή 282 ⟶ 281 :
ἄστυ κάτ'· αὐτὰρ μῆλα κακοὶ φθείρουσι νομῆες." <br>
<br>
τὸν δ' αὖτε προσέειπε Μελάνθιος, αἰπόλος αἰγῶν·
"ὢ πόποι, οἷον ἔειπε κύων ὀλοφώϊα εἰδώς, <br>
τόν ποτ' ἐγὼν ἐπὶ νηὸς ἐϋσσέλμοιο μελαίνης <br>
ἄξω τῆλ' Ἰθάκης, ἵνα μοι βίοτον πολὺν ἄλφοι. {{r|250}}<br>
αἲ γὰρ Τηλέμαχον βάλοι ἀργυρότοξος Ἀπόλλων <br>
σήμερον ἐν μεγάροισ', ἢ ὑπὸ μνηστῆρσι δαμείη, <br>
Γραμμή 293 ⟶ 292 :
αὐτὰρ ὁ βῆ, μάλα δ' ὦκα δόμους ἵκανεν ἄνακτος. <br>
αὐτίκα δ' εἴσω ἴεν, μετὰ δὲ μνηστῆρσι καθῖζεν, <br>
ἀντίον Εὐρυμάχου· τὸν γὰρ φιλέεσκε μάλιστα.
τῷ πάρα μὲν κρειῶν μοῖραν θέσαν οἳ πονέοντο, <br>
σῖτον δ' αἰδοίη ταμίη παρέθηκε φέρουσα <br>
ἔδμεναι. ἀγχίμολον δ' Ὀδυσεὺς καὶ δῖος ὑφορβὸς {{r|260}}<br>
στήτην ἐρχομένω, περὶ δέ σφεας ἤλυθ' ἰωὴ <br>
φόρμιγγος γλαφυρῆς· ἀνὰ γάρ σφισι βάλλετ' ἀείδειν <br>
Γραμμή 304 ⟶ 303 :
ῥεῖα δ' ἀρίγνωτ' ἐστὶ καὶ ἐν πολλοῖσιν ἰδέσθαι. <br>
ἐξ ἑτέρων ἕτερ' ἐστίν, ἐπήσκηται δέ οἱ αὐλὴ <br>
τοίχῳ καὶ θριγκοῖσι, θύραι δ' εὐερκέες εἰσὶ
δικλίδες· οὔ κέν τίς μιν ἀνὴρ ὑπεροπλίσσαιτο. <br>
γινώσκω δ', ὅτι πολλοὶ ἐν αὐτῷ δαῖτα τίθενται <br>
ἄνδρες, ἐπεὶ κνίση μὲν ἐνήνοθεν, ἐν δέ τε φόρμιγξ {{r|270}}<br>
ἠπύει, ἣν ἄρα δαιτὶ θεοὶ ποίησαν ἑταίρην." <br>
<br>
Γραμμή 315 ⟶ 314 :
ἠὲ σὺ πρῶτος ἔσελθε δόμους ἐῢ ναιετάοντας, <br>
δύσεο δὲ μνηστῆρας, ἐγὼ δ' ὑπολείψομαι αὐτοῦ· <br>
εἰ δ' ἐθέλεις, ἐπίμεινον, ἐγὼ δ' εἶμι προπάροιθεν.
μηδὲ σὺ δηθύνειν, μή τίς σ' ἔκτοσθε νοήσας <br>
ἢ βάλῃ ἢ ἐλάσῃ· τὰ δέ σε φράζεσθαι ἄνωγα." <br>
<br>
τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς· {{r|280}}<br>
"γινώσκω, φρονέω· τά γε δὴ νοέοντι κελεύεις. <br>
ἀλλ' ἔρχευ προπάροιθεν, ἐγὼ δ' ὑπολείψομαι αὐτοῦ. <br>
Γραμμή 326 ⟶ 325 :
κύμασι καὶ πολέμῳ· μετὰ καὶ τόδε τοῖσι γενέσθω. <br>
γαστέρα δ' οὔ πως ἔστιν ἀποκρύψαι μεμαυῖαν, <br>
οὐλομένην, ἣ πολλὰ κάκ' ἀνθρώποισι δίδωσι·
τῆς ἕνεκεν καὶ νῆες ἐΰζυγοι ὁπλίζονται <br>
πόντον ἐπ' ἀτρύγετον κακὰ δυσμενέεσσι φέρουσαι." <br>
<br>
ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον· {{r|290}}<br>
ἂν δὲ κύων κεφαλήν τε καὶ οὔατα κείμενος ἔσχεν, <br>
Ἄργος, Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος, ὅν ῥά ποτ' αὐτὸς <br>
Γραμμή 337 ⟶ 336 :
αἶγας ἐπ' ἀγροτέρας ἠδὲ πρόκας ἠδὲ λαγωούς· <br>
δὴ τότε κεῖτ' ἀπόθεστος ἀποιχομένοιο ἄνακτος <br>
ἐν πολλῇ κόπρῳ, ἥ οἱ προπάροιθε θυράων
ἡμιόνων τε βοῶν τε ἅλις κέχυτ', ὄφρ' ἂν ἄγοιεν <br>
δμῶες Ὀδυσσῆος τέμενος μέγα κοπρίσσοντες· <br>
ἔνθα κύων κεῖτ' Ἄργος ἐνίπλειος κυνοραιστέων. {{r|300}}<br>
δὴ τότε γ', ὡς ἐνόησεν Ὀδυσσέα ἐγγὺς ἐόντα, <br>
οὐρῇ μέν ῥ' ὅ γ' ἔσηνε καὶ οὔατα κάββαλεν ἄμφω, <br>
Γραμμή 348 ⟶ 347 :
<br>
"Εὔμαι', ἦ μάλα θαῦμα κύων ὅδε κεῖτ' ἐνὶ κόπρῳ. <br>
καλὸς μὲν δέμας ἐστίν, ἀτὰρ τόδε γ' οὐ σάφα οἶδα,
ἢ δὴ καὶ ταχὺς ἔσκε θέειν ἐπὶ εἴδεϊ τῷδε, <br>
ἦ αὔτως οἷοί τε τραπεζῆες κύνες ἀνδρῶν <br>
γίνοντ', ἀγλαΐης δ' ἕνεκεν κομέουσιν ἄνακτες." {{r|310}}<br>
<br>
τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφης, Εὔμαιε συβῶτα· <br>
Γραμμή 359 ⟶ 358 :
αἶψά κε θηήσαιο ἰδὼν ταχυτῆτα καὶ ἀλκήν. <br>
οὐ μὲν γάρ τι φύγεσκε βαθείης βένθεσιν ὕλης <br>
κνώδαλον, ὅττι δίοιτο· καὶ ἴχνεσι γὰρ περιῄδη.
νῦν δ' ἔχεται κακότητι, ἄναξ δέ οἱ ἄλλοθι πάτρης <br>
ὤλετο, τὸν δὲ γυναῖκες ἀκηδέες οὐ κομέουσι. <br>
δμῶες δ', εὖτ' ἂν μηκέτ' ἐπικρατέωσιν ἄνακτες, {{r|320}}<br>
<br>
οὐκέτ' ἔπειτ' ἐθέλουσιν ἐναίσιμα ἐργάζεσθαι· <br>
Γραμμή 371 ⟶ 370 :
βῆ δ' ἰθὺς μεγάροιο μετὰ μνηστῆρας ἀγαυούς. <br>
Ἄργον δ' αὖ κατὰ μοῖρ' ἔλαβεν μέλανος θανάτοιο, <br>
αὐτίκ' ἰδόντ' Ὀδυσῆα ἐεικοστῷ ἐνιαυτῷ.
<br>
τὸν δὲ πολὺ πρῶτος ἴδε Τηλέμαχος θεοειδὴς <br>
ἐρχόμενον κατὰ δῶμα συβώτην, ὦκα δ' ἔπειτα <br>
νεῦσ' ἐπὶ οἷ καλέσας· ὁ δὲ παπτήνας ἕλε δίφρον {{r|330}}<br>
κείμενον, ἔνθα τε δαιτρὸς ἐφίζεσκε κρέα πολλὰ <br>
δαιόμενος μνηστῆρσι δόμον κάτα δαινυμένοισι· <br>
Γραμμή 383 ⟶ 382 :
<br>
ἀγχίμολον δὲ μετ' αὐτὸν ἐδύσετο δώματ' Ὀδυσσεύς, <br>
πτωχῷ λευγαλέῳ ἐναλίγκιος ἠδὲ γέροντι,
σκηπτόμενος· τὰ δὲ λυγρὰ περὶ χροῒ εἵματα ἕστο. <br>
ἷζε δ' ἐπὶ μελίνου οὐδοῦ ἔντοσθε θυράων <br>
κλινάμενος σταθμῷ κυπαρισσίνῳ, ὅν ποτε τέκτων {{r|340}}<br>
ξέσσεν ἐπισταμένως καὶ ἐπὶ στάθμην ἴθυνε. <br>
Τηλέμαχος δ' ἐπὶ οἷ καλέσας προσέειπε συβώτην, <br>
Γραμμή 394 ⟶ 393 :
"δὸς τῷ ξείνῳ ταῦτα φέρων αὐτόν τε κέλευε <br>
αἰτίζειν μάλα πάντας ἐποιχόμενον μνηστῆρας· <br>
αἰδὼς δ' οὐκ ἀγαθὴ κεχρημένῳ ἀνδρὶ παρεῖναι."
<br>
ὣς φάτο, βῆ δὲ συφορβός, ἐπεὶ τὸν μῦθον ἄκουσεν, <br>
ἀγχοῦ δ' ἱστάμενος ἔπεα πτερόεντ' ἀγόρευε· <br>
<br>
"Τηλέμαχός τοι, ξεῖνε, διδοῖ τάδε καί σε κελεύει {{r|350}}<br>
αἰτίζειν μάλα πάντας ἐποιχόμενον μνηστῆρας· <br>
αἰδῶ δ' οὐκ ἀγαθήν φησ' ἔμμεναι ἀνδρὶ προΐκτῃ." <br>
Γραμμή 408 ⟶ 407 :
<br>
ἦ ῥα, καὶ ἀμφοτέρῃσιν ἐδέξατο καὶ κατέθηκεν <br>
αὖθι ποδῶν προπάροιθεν, ἀεικελίης ἐπὶ πήρης,
ἤσθιε δ' εἷος ἀοιδὸς ἐνὶ μεγάροισιν ἄειδεν. <br>
εὖθ' ὁ δεδειπνήκειν, ὁ δ' ἐπαύετο θεῖος ἀοιδός· <br>
μνηστῆρες δ' ὁμάδησαν ἀνὰ μέγαρ'. αὐτὰρ Ἀθήνη {{r|360}}<br>
ἄγχι παρισταμένη Λαερτιάδην Ὀδυσῆα <br>
ὤτρυν', ὡς ἂν πύρνα κατὰ μνηστῆρας ἀγείροι <br>
Γραμμή 418 ⟶ 417 :
βῆ δ' ἴμεν αἰτήσων ἐνδέξια φῶτα ἕκαστον, <br>
πάντοσε χεῖρ' ὀρέγων, ὡς εἰ πτωχὸς πάλαι εἴη. <br>
οἱ δ' ἐλεαίροντες δίδοσαν καὶ ἐθάμβεον αὐτὸν
ἀλλήλους τ' εἴροντο, τίς εἴη καὶ πόθεν ἔλθοι. <br>
τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε Μελάνθιος, αἰπόλος αἰγῶν· <br>
<br>
"κέκλυτέ μευ, μνηστῆρες ἀγακλειτῆς βασιλείης, {{r|370}}<br>
τοῦδε περὶ ξείνου· ἦ γὰρ πρόσθεν μιν ὄπωπα. <br>
ἦ τοι μέν οἱ δεῦρο συβώτης ἡγεμόνευεν, <br>
Γραμμή 430 ⟶ 429 :
"ὦ ἀρίγνωτε συβῶτα, τίη δὲ σὺ τόνδε πόλινδε <br>
ἤγαγες; ἦ οὐχ ἅλις ἧμιν ἀλήμονές εἰσι καὶ ἄλλοι, <br>
πτωχοὶ ἀνιηροί, δαιτῶν ἀπολυμαντῆρες;
ἦ ὄνοσαι, ὅτι τοι βίοτον κατέδουσιν ἄνακτος <br>
ἐνθάδ' ἀγειρόμενοι, σὺ δὲ καί ποθι τόνδ' ἐκάλεσσας;" <br>
<br>
τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφης, Εὔμαιε συβῶτα· {{r|380}}<br>
"Ἀντίνο', οὐ μὲν καλὰ καὶ ἐσθλὸς ἐὼν ἀγορεύεις· <br>
τίς γὰρ δὴ ξεῖνον καλεῖ ἄλλοθεν αὐτὸς ἐπελθὼν <br>
Γραμμή 441 ⟶ 440 :
ἢ καὶ θέσπιν ἀοιδόν, ὅ κεν τέρπῃσιν ἀείδων. <br>
οὗτοι γὰρ κλητοί γε βροτῶν ἐπ' ἀπείρονα γαῖαν· <br>
πτωχὸν δ' οὐκ ἄν τις καλέοι τρύξοντα ἓ αὐτόν.
ἀλλ' αἰεὶ χαλεπὸς περὶ πάντων εἰς μνηστήρων <br>
δμωσὶν Ὀδυσσῆος, περὶ δ' αὖτ' ἐμοί· αὐτὰρ ἐγώ γε <br>
οὐκ ἀλέγω, εἷός μοι ἐχέφρων Πηνελόπεια {{r|390}}<br>
ζώει ἐνὶ μεγάροις καὶ Τηλέμαχος θεοειδής." <br>
<br>
Γραμμή 453 ⟶ 452 :
<br>
ἦ ῥα, καὶ Ἀντίνοον ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· <br>
"Ἀντίνο', ἦ μευ καλὰ πατὴρ ὣς κήδεαι υἷος,
ὃς τὸν ξεῖνον ἄνωγας ἀπὸ μεγάροιο δίεσθαι <br>
μύθῳ ἀναγκαίῳ· μὴ τοῦτο θεὸς τελέσειε. <br>
δός οἱ ἑλών· οὔ τοι φθονέω· κέλομαι γὰρ ἐγώ γε. {{r|400}}<br>
μήτ' οὖν μητέρ' ἐμὴν ἅζευ τό γε μήτε τιν' ἄλλον <br>
ἀλλ' οὔ τοι τοιοῦτον ἐνὶ στήθεσσι νόημα· <br>
αὐτὸς γὰρ φαγέμεν πολὺ βούλεαι ἢ δόμεν ἄλλῳ." <br>
Γραμμή 464 ⟶ 463 :
τὸν δ' αὖτ' Ἀντίνοος ἀπαμειβόμενος προσέειπε· <br>
"Τηλέμαχ' ὑψαγόρη, μένος ἄσχετε, ποῖον ἔειπες. <br>
εἴ οἱ τόσσον πάντες ὀρέξειαν μνηστῆρες,
καί κέν μιν τρεῖς μῆνας ἀπόπροθεν οἶκος ἐρύκοι." <br>
<br>
ὣς ἄρ' ἔφη, καὶ θρῆνυν ἑλὼν ὑπέφηνε τραπέζης <br>
κείμενον, ᾧ ῥ' ἔπεχεν λιπαροὺς πόδας εἰλαπινάζων. {{r|410}}<br>
οἱ δ' ἄλλοι πάντες δίδοσαν, πλῆσαν δ' ἄρα πήρην <br>
σίτου καὶ κρειῶν. τάχα δὴ καὶ μέλλεν Ὀδυσσεὺς <br>
Γραμμή 476 ⟶ 475 :
"δός, φίλος· οὐ μέν μοι δοκέεις ὁ κάκιστος Ἀχαιῶν <br>
ἔμμεναι, ἀλλ' ὤριστος, ἐπεὶ βασιλῆϊ ἔοικας. <br>
τῶ σε χρὴ δόμεναι καὶ λώϊον ἠέ περ ἄλλοι
σίτου· ἐγὼ δέ κέ σε κλείω κατ' ἀπείρονα γαῖαν. <br>
καὶ γὰρ ἐγώ ποτε οἶκον ἐν ἀνθρώποισιν ἔναιον <br>
ὄλβιος ἀφνειὸν καὶ πολλάκι δόσκον ἀλήτῃ {{r|420}}<br>
τοίῳ, ὁποῖος ἔοι καὶ ὅτευ κεχρημένος ἔλθοι· <br>
ἦσαν δὲ δμῶες μάλα μυρίοι ἄλλα τε πολλά, <br>
Γραμμή 486 ⟶ 485 :
ὅς μ' ἅμα ληϊστῆρσι πολυπλάγκτοισιν ἀνῆκεν <br>
Αἴγυπτόνδ' ἰέναι, δολιχὴν ὁδόν, ὄφρ' ἀπολοίμην. <br>
στῆσα δ' ἐν Αἰγύπτῳ ποταμῷ νέας ἀμφιελίσσας.
ἔνθ' ἦ τοι μὲν ἐγὼ κελόμην ἐρίηρας ἑταίρους <br>
αὐτοῦ πὰρ νήεσσι μένειν καὶ νῆας ἔρυσθαι, <br>
ὀπτῆρας δὲ κατὰ σκοπιὰς ὤτρυνα νέεσθαι. {{r|430}}<br>
οἱ δ' ὕβρει εἴξαντες, ἐπισπόμενοι μένεϊ σφῷ, <br>
αἶψα μάλ' Αἰγυπτίων ἀνδρῶν περικαλλέας ἀγροὺς <br>
Γραμμή 496 ⟶ 495 :
οἱ δὲ βοῆς ἀΐοντες ἅμ' ἠόϊ φαινομένηφι <br>
ἦλθον· πλῆτο δὲ πᾶν πεδίον πεζῶν τε καὶ ἵππων <br>
χαλκοῦ τε στεροπῆς. ἐν δὲ Ζεὺς τερπικέραυνος
φύζαν ἐμοῖσ' ἑτάροισι κακὴν βάλεν, οὐδέ τις ἔτλη <br>
στῆναι ἐναντίβιον· περὶ γὰρ κακὰ πάντοθεν ἔστη. <br>
ἔνθ' ἡμέων πολλοὺς μὲν ἀπέκτανον ὀξέϊ χαλκῷ, {{r|440}}<br>
τοὺς δ' ἄναγον ζωούς, σφίσιν ἐργάζεσθαι ἀνάγκῃ. <br>
αὐτὰρ ἔμ' ἐς Κύπρον ξείνῳ δόσαν ἀντιάσαντι, <br>
Γραμμή 507 ⟶ 506 :
τὸν δ' αὖτ' Ἀντίνοος ἀπαμείβετο φώνησέν τε· <br>
"τίς δαίμων τόδε πῆμα προσήγαγε, δαιτὸς ἀνίην; <br>
στῆθ' οὕτως ἐς μέσσον, ἐμῆς ἀπάνευθε τραπέζης,
μὴ τάχα πικρὴν Αἴγυπτον καὶ Κύπρον ἴδηαι· <br>
ὥς τις θαρσαλέος καὶ ἀναιδής ἐσσι προΐκτης. <br>
ἑξείης πάντεσσι παρίστασαι· οἱ δὲ διδοῦσι {{r|450}}<br>
μαψιδίως, ἐπεὶ οὔ τις ἐπίσχεσις οὐδ' ἐλεητὺς <br>
ἀλλοτρίων χαρίσασθαι, ἐπεὶ πάρα πολλὰ ἑκάστῳ." <br>
Γραμμή 518 ⟶ 517 :
οὐ σύ γ' ἂν ἐξ οἴκου σῷ ἐπιστάτῃ οὐδ' ἅλα δοίης, <br>
ὃς νῦν ἀλλοτρίοισι παρήμενος οὔ τί μοι ἔτλης <br>
σίτου ἀποπροελὼν δόμεναι· τὰ δὲ πολλὰ πάρεστιν."
<br>
ὣς ἔφατ', Ἀντίνοος δὲ χολώσατο κηρόθι μᾶλλον <br>
καί μιν ὑπόδρα ἰδὼν ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· <br>
<br>
"νῦν δή σ' οὐκέτι καλὰ διὲκ μεγάροιο ὀΐω {{r|460}}<br>
ἂψ ἀναχωρήσειν, ὅτε δὴ καὶ ὀνείδεα βάζεις." <br>
<br>
Γραμμή 532 ⟶ 531 :
ἀλλ' ἀκέων κίνησε κάρη, κακὰ βυσσοδομεύων. <br>
ἂψ δ' ὅ γ' ἐπ' οὐδὸν ἰὼν κατ' ἄρ' ἕζετο, κὰδ δ' ἄρα πήρην <br>
θῆκεν ἐϋπλείην, μετὰ δὲ μνηστῆρσιν ἔειπε·
<br>
"κέκλυτέ μευ, μνηστῆρες ἀγακλειτῆς βασιλείης, <br>
ὄφρ' εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει. <br>
οὐ μὰν οὔτ' ἄχος ἐστὶ μετὰ φρεσὶν οὔτε τι πένθος, {{r|470}}<br>
ὁππότ' ἀνὴρ περὶ οἷσι μαχειόμενος κτεάτεσσι <br>
βλήεται ἢ περὶ βουσὶν ἢ ἀργεννῇσ' ὀΐεσσιν· <br>
Γραμμή 544 ⟶ 543 :
Ἀντίνοον πρὸ γάμοιο τέλος θανάτοιο κιχείη." <br>
<br>
τὸν δ' αὖτ' Ἀντίνοος προσέφη, Εὐπείθεος υἱός·
"ἔσθι' ἕκηλος, ξεῖνε, καθήμενος, ἢ ἄπιθ' ἄλλῃ, <br>
μή σε νέοι διὰ δώματ' ἐρύσσωσ', οἷ' ἀγορεύεις, <br>
ἢ ποδὸς ἢ καὶ χειρός, ἀποδρύψωσι δὲ πάντα." {{r|480}}<br>
<br>
ὣς ἔφαθ', οἱ δ' ἄρα πάντες ὑπερφιάλως νεμέσησαν· <br>
Γραμμή 556 ⟶ 555 :
καί τε θεοὶ ξείνοισιν ἐοικότες ἀλλοδαποῖσι, <br>
παντοῖοι τελέθοντες, ἐπιστρωφῶσι πόληας, <br>
ἀνθρώπων ὕβριν τε καὶ εὐνομίην ἐφορῶντες."
<br>
ὣς ἄρ' ἔφαν μνηστῆρες, ὁ δ' οὐκ ἐμπάζετο μύθων. <br>
Τηλέμαχος δ' ἐν μὲν κραδίῃ μέγα πένθος ἄεξε <br>
βλημένου, οὐδ' ἄρα δάκρυ χαμαὶ βάλεν ἐκ βλεφάροιϊν, {{r|490}}<br>
ἀλλ' ἀκέων κίνησε κάρη, κακὰ βυσσοδομεύων. <br>
<br>
Γραμμή 570 ⟶ 569 :
τὴν δ' αὖτ' Εὐρυνόμη ταμίη πρὸς μῦθον ἔειπεν· <br>
"εἰ γὰρ ἐπ' ἀρῇσιν τέλος ἡμετέρῃσι γένοιτο· <br>
οὐκ ἄν τις τούτων γε ἐΰθρονον Ἠῶ ἵκοιτο."
<br>
τὴν δ' αὖτε προσέειπε περίφρων Πηνελόπεια· <br>
"μαῖ', ἐχθροὶ μὲν πάντες, ἐπεὶ κακὰ μηχανόωνται· <br>
Ἀντίνοος δὲ μάλιστα μελαίνῃ κηρὶ ἔοικε. {{r|500}}<br>
ξεῖνός τις δύστηνος ἀλητεύει κατὰ δῶμα <br>
ἀνέρας αἰτίζων· ἀχρημοσύνη γὰρ ἀνώγει· <br>
Γραμμή 582 ⟶ 581 :
ἡ μὲν ἄρ' ὣς ἀγόρευε μετὰ δμῳῇσι γυναιξὶν <br>
ἡμένη ἐν θαλάμῳ· ὁ δ' ἐδείπνει δῖος Ὀδυσσεύς. <br>
ἡ δ' ἐπὶ οἷ καλέσασα προσηύδα δῖον ὑφορβόν·
<br>
"ἔρχεο, δῖ' Εὔμαιε, κιὼν τὸν ξεῖνον ἄνωχθι <br>
ἐλθέμεν, ὄφρα τί μιν προσπτύξομαι ἠδ' ἐρέωμαι, <br>
εἴ που Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος ἠὲ πέπυσται {{r|510}}<br>
ἢ ἴδεν ὀφθαλμοῖσι· πολυπλάγκτῳ γὰρ ἔοικε." <br>
<br>
Γραμμή 594 ⟶ 593 :
τρεῖς γὰρ δή μιν νύκτας ἔχον, τρία δ' ἤματ' ἔρυξα <br>
ἐν κλισίῃ· πρῶτον γὰρ ἔμ' ἵκετο νηὸς ἀποδράς· <br>
ἀλλ' οὔ πω κακότητα διήνυσεν ἣν ἀγορεύων.
ὡς δ' ὅτ' ἀοιδὸν ἀνὴρ ποτιδέρκεται, ὅς τε θεῶν ἒξ <br>
ἀείδῃ δεδαὼς ἔπε' ἱμερόεντα βροτοῖσι, <br>
τοῦ δ' ἄμοτον μεμάασιν ἀκουέμεν, ὁππότ' ἀείδῃ· {{r|520}}<br>
ὣς ἐμὲ κεῖνος ἔθελγε παρήμενος ἐν μεγάροισι. <br>
φησὶ δ' Ὀδυσσῆος ξεῖνος πατρώϊος εἶναι, <br>
Γραμμή 604 ⟶ 603 :
προπροκυλινδόμενος· στεῦται δ' Ὀδυσῆος ἀκοῦσαι <br>
ἀγχοῦ, Θεσπρωτῶν ἀνδρῶν ἐν πίονι δήμῳ, <br>
ζωοῦ· πολλὰ δ' ἄγει κειμήλια ὅνδε δόμονδε."
<br>
τὸν δ' αὖτε προσέειπε περίφρων Πηνελόπεια· <br>
"ἔρχεο, δεῦρο κάλεσσον, ἵν' ἀντίον αὐτὸς ἐνίσπῃ. <br>
οὗτοι δ' ἠὲ θύρῃσι καθήμενοι ἑψιαάσθων {{r|530}}<br>
ἢ αὐτοῦ κατὰ δώματ', ἐπεί σφισι θυμὸς ἐΰφρων. <br>
αὐτῶν μὲν γὰρ κτήματ' ἀκήρατα κεῖτ' ἐνὶ οἴκῳ, <br>
Γραμμή 615 ⟶ 614 :
βοῦς ἱερεύοντες καὶ ὄϊς καὶ πίονας αἶγας, <br>
εἰλαπινάζουσιν πίνουσί τε αἴθοπα οἶνον <br>
μαψιδίως· τὰ δὲ πολλὰ κατάνεται· οὐ γὰρ ἔπ' ἀνήρ,
οἷος Ὀδυσσεὺς ἔσκεν, ἀρὴν ἀπὸ οἴκου ἀμῦναι. <br>
εἰ δ' Ὀδυσεὺς ἔλθοι καὶ ἵκοιτ' ἐς πατρίδα γαῖαν, <br>
αἶψά κε σὺν ᾧ παιδὶ βίας ἀποτείσεται ἀνδρῶν." {{r|540}}<br>
<br>
ὣς φάτο, Τηλέμαχος δὲ μέγ' ἔπταρεν, ἀμφὶ δὲ δῶμα <br>
Γραμμή 627 ⟶ 626 :
οὐχ ὁράᾳς, ὅ μοι υἱὸς ἐπέπταρε πᾶσιν ἔπεσσι; <br>
τῶ κε καὶ οὐκ ἀτελὴς θάνατος μνηστῆρσι γένοιτο <br>
πᾶσι μάλ', οὐδέ κέ τις θάνατον καὶ κῆρας ἀλύξει.
ἄλλο δέ τοι ἐρέω, σὺ δ' ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσιν· <br>
αἴ κ' αὐτὸν γνώω νημερτέα πάντ' ἐνέποντα, <br>
ἕσσω μιν χλαῖνάν τε χιτῶνά τε, εἵματα καλά." {{r|550}}<br>
<br>
ὣς φάτο, βῆ δὲ συφορβός, ἐπεὶ τὸν μῦθον ἄκουσεν, <br>
Γραμμή 639 ⟶ 638 :
ἀμφὶ πόσει κέλεται, καὶ κήδεά περ πεπαθυίῃ. <br>
εἰ δέ κέ σε γνώῃ νημερτέα πάντ' ἐνέποντα, <br>
ἕσσει σε χλαῖνάν τε χιτῶνά τε, τῶν σὺ μάλιστα
χρηΐζεις· σῖτον δὲ καὶ αἰτίζων κατὰ δῆμον <br>
γαστέρα βοσκήσεις· δώσει δέ τοι ὅς κ' ἐθέλῃσι." <br>
<br>
τὸν δ' αὖτε προσέειπε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς· {{r|560}}<br>
"Εὔμαι', αἶψά κ' ἐγὼ νημερτέα πάντ' ἐνέποιμι <br>
κούρῃ Ἰκαρίοιο, περίφρονι Πηνελοπείῃ· <br>
οἶδα γὰρ εὖ περὶ κείνου, ὁμὴν δ' ἀνεδέγμεθ' ὀϊζύν. <br>
ἀλλὰ μνηστήρων χαλεπῶν ὑποδείδι' ὅμιλον, <br>
καὶ γὰρ νῦν, ὅτε μ' οὗτος ἀνὴρ κατὰ δῶμα κιόντα <br>
οὔ τι κακὸν ῥέξαντα βαλὼν ὀδύνῃσιν ἔδωκεν,
οὔτε τι Τηλέμαχος τό γ' ἐπήρκεσεν οὔτε τις ἄλλος. <br>
τῶ νῦν Πηνελόπειαν ἐνὶ μεγάροισιν ἄνωχθι <br>
μεῖναι, ἐπειγομένην περ, ἐς ἠέλιον καταδύντα· {{r|570}}<br>
καὶ τότε μ' εἰρέσθω πόσιος πέρι νόστιμον ἦμαρ <br>
ἀσσοτέρω καθίσασα παραὶ πυρί· εἵματα γάρ τοι <br>
Γραμμή 662 ⟶ 661 :
<br>
"οὐ σύ γ' ἄγεις, Εὔμαιε; τί τοῦτ' ἐνόησεν ἀλήτης; <br>
ἤ τινά που δείσας ἐξαίσιον ἦε καὶ ἄλλως
αἰδεῖται κατὰ δῶμα; κακὸς δ' αἰδοῖος ἀλήτης." <br>
<br>
τὴν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφης, Εὔμαιε συβῶτα· <br>
"μυθεῖται κατὰ μοῖραν, ἅ πέρ κ' οἴοιτο καὶ ἄλλος, {{r|580}}<br>
ὕβριν ἀλυσκάζων ἀνδρῶν ὑπερηνορεόντων· <br>
ἀλλά σε μεῖναι ἄνωγεν ἐς ἠέλιον καταδύντα. <br>
Γραμμή 674 ⟶ 673 :
τὸν δ' αὖτε προσέειπε περίφρων Πηνελόπεια· <br>
"οὐκ ἄφρων ὁ ξεῖνος ὀΐεται, ὥς περ ἂν εἴη· <br>
οὐ γάρ πώ τινες ὧδε καταθνητῶν ἀνθρώπων
ἀνέρες ὑβρίζοντες ἀτάσθαλα μηχανόωνται." <br>
<br>
ἡ μὲν ἄρ' ὣς ἀγόρευεν, ὁ δ' ᾤχετο δῖος ὑφορβὸς <br>
μνηστήρων ἐς ὅμιλον, ἐπεὶ διεπέφραδε πάντα. {{r|590}}<br>
αἶψα δὲ Τηλέμαχον ἔπεα πτερόεντα προσηύδα, <br>
ἄγχι σχὼν κεφαλήν, ἵνα μὴ πευθοίαθ' οἱ ἄλλοι· <br>
Γραμμή 686 ⟶ 685 :
αὐτὸν μὲν σὲ πρῶτα σάω, καὶ φράζεο θυμῷ, <br>
μή τι πάθῃς· πολλοὶ δὲ κακὰ φρονέουσιν Ἀχαιῶν, <br>
τοὺς Ζεὺς ἐξολέσειε πρὶν ἥμιν πῆμα γενέσθαι."
<br>
τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα· <br>
"ἔσσεται οὕτως, ἄττα· σὺ δ' ἔρχεο δειελιήσας· <br>
ἠῶθεν δ' ἰέναι καὶ ἄγειν ἱερήϊα καλά. {{r|600}}<br>
αὐτὰρ ἐμοὶ τάδε πάντα καὶ ἀθανάτοισι μελήσει." <br>
<br>
| |||