|
Επιγράμματα από την [[Παλατινή Ανθολογία]]
*[[Παλατινή Ανθολογία/V/224|V 224 Λῆξον, Ἔρως, κραδίης τε καὶ ἥπατος]]
==V 224 Μακηδόνιου υπατικού==
:*[[Παλατινή Ανθολογία/V/233|V 233 «Αὔριον ἀθρήσκω σε». Το δ’ οὔποτε γίνεται ἡμῖν , ἠθάδος ἀμφιβολίης αἰὲν ἀεξομένης. ]]▼:Λῆξον, Ἔρως, κραδίης τε καὶ ἥπατος· εἰ δ’ ἐπιθυμεῖς βάλλειν, ἄλλο τί μου τῶν μελέων μετάβα.
:*[[Παλατινή Ανθολογία/V/245|V 245 Κιχλίζεις, χρεμέτισμα γάμου προκέλευθον ἱεῖσα , ἥσυχά μοι νεύεις˙ πάντα μάτην ἐρέθεις. ]]▼
*[[Παλατινή Ανθολογία/VI/30|VI 30 Δίκτυον ἀκρομόλυβδον Ἀμύντιχος]]
*[[Παλατινή Ανθολογία/VII/566|VII 566 Γαῖα καὶ Εἰλήθυια, σὺ μὲν τέκες]]
==V 233 Μακηδόνιου υπατικού==
*[[Παλατινή Ανθολογία/IX/648|IX 648 Ἀστὸς ἐμοὶ καὶ ξεῖνος ἀεὶ φίλος]]
▲:«Αὔριον ἀθρήσκω σε». Το δ’ οὔποτε γίνεται ἡμῖν, ἠθάδος ἀμφιβολίης αἰὲν ἀεξομένης.
*[[Παλατινή Ανθολογία/X/67|X 67 Μνήμη καὶ Λήθη, μέγα χαίρετον]]
:Ταῦτά μοι ἱμείροντι χαρίζεαι˙ ἄλλα δ’ ἐς ἄλλους δῶρα φέρεις, ἐμέθεν πίστιν ἀπειπαμένη.
:«ὅψομε ἑσπερίη σε». τί δ’ ἕσπερός ἐστι γυναικῶν; γῆρας ἀμετρήτῳ πληθόμενων ῥυτίδι.
==V 245 Μακηδόνιου υπατικού==
▲:Κιχλίζεις, χρεμέτισμα γάμου προκέλευθον ἱεῖσα, ἥσυχά μοι νεύεις˙ πάντα μάτην ἐρέθεις.
:ὤμοσα τὴν δυςέρωτα κόρην, τριςὶν ὤμοσα πέτραις, μήποτε μειλιχίοις ὄμμασιν είσιδέειν.
:παῖζε μόνη τὸ φίλημα˙ μάτην πόππυζε σεαυτῇ χείλεσιν γυμνοτάτοις, οὔ τινι μισγομένοις.
:αὐτὰρ ἐγὼν ἑτέρην ὁδὸν ἔρχομαι˙ εἰσὶ γὰρ ἄλλαι κρέσσονες εὐλέκτρον Κυπρίδος ἐργάτιδες.
==VI 30 Μακηδόνιου υπατικού==
:Δίκτυον ἀκρομόλυβδον Ἀμύντιχος ἀμφὶ τριαίνῃ δῆσε γέρων, ἁλίων παυςάμενος καμάτων.
:ἐς δὲ Ποσειδάωνα καὶ ἁλμυρὸν οἶδμα θαλάσσης εἶπεν ἀποσπένδων δάκρυον ἐκ βλεφάρων˙
:«Οἶσθα, μάκαρ, κέκμηκα˙ κακοῦ δ’ ἐπὶ γήραος ἡμῖν ἄλλυτος ἡβάσκει γυιοτάκης πενίῃ.
:Θρέψον ἔτι σπαῖρον τὸ γερόντιον, ἀλλ’ ἀπὸ γαίης, ὡς ἐθέλεις μεδέων καὶ χθονὶ καὶ πελάγει».
:''Τα δίχτυα τ' ακρομόλυβα ο γέρος το χειμώνα τα'δεσε στο καμάκι του, να πάψει τη δουλειά''
:''και προς το κύμα τ' αλμυρό και προς τον Ποσειδώνα ο ψαράς μίλαε χύνοντας δάκρυ σταλιά σταλιά:''
:''"Ξέρεις, αφέντη, απόστασα και σα γερνώ και λιώνω, η κακή φτώχια κάθησε στη ράχη μου βαριά''
:''θρέψε με ακόμ' ανήμπορο, μ' απο τη γη και μόνο, σα θέλεις, τι είσαι βασιλιάς σε πέλαο και στεριά.''
:::μετάφρ. [[Σίμος Μενάρδος]] (''Στέφανος'', 1924)
==VII 566 Μακηδόνιου υπατικού==
:Γαῖα καὶ Εἰλήθυια, σὺ μὲν τέκες, ἡ δὲ καλύπτεις˙ χαίρετον˙ ἀμφοτέραις ἤνυσα τὸ στάδιον.
:εἶμι δὲ μή νοέων, πόθι νίσομαι˙ οὐδὲ γὰρ ὑμέας ἢ τίνος ἢ τίς ἐὼν οἶδα πόθεν μετέβην.
==ΙΧ 648 Μακηδόνιου υπατικού==
:Ἀστὸς ἐμοὶ καὶ ξεῖνος ἀεὶ φίλος˙ οὐ γὰρ ἐρευνᾶν «Τίς, πόθεν ἠὲ τίνων», ἐσὶ φιλοξενίης.
==Χ 67 Μακηδόνιου υπατικού==
:Μνήμη καὶ Λήθη, μέγα χαίρετον˙ ἡ μὲν ἐπ’ ἔργοις μνήμη τοῖς ἀγαθοῖς, ἡ δ’ ἐπὶ λευγαλέοις.
{{:Παλατινή Ανθολογία/V/224 Μακηδονίου του υπατικού}}
{{:Παλατινή Ανθολογία/V/233 Μακηδονίου του υπατικού}}
{{:Παλατινή Ανθολογία/V/245 Μακηδονίου του υπατικού}}
{{:Παλατινή Ανθολογία/VI/30 Μακηδονίου του υπατικού}}
{{:Παλατινή Ανθολογία/VII/566 Μακηδονίου του υπατικού}}
{{:Παλατινή Ανθολογία/IX/648 Μακηδονίου του υπατικού}}
{{:Παλατινή Ανθολογία/X/67 Μακηδονίου του υπατικού}}
[[Κατηγορία:Επιγραμματοποιοί της Ελληνικής Ανθολογίας]]
[[Κατηγορία:Επιγράμματα]]
| 