Συγγραφέας:Μακηδόνιος υπατικός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
|βικιπαίδεια = Μακηδόνιος υπατικός}}
Επιγράμματα από την [[Παλατινή Ανθολογία]]
==V 224 Μακηδόνιου υπατικού==
:Λῆξον, Ἔρως, κραδίης τε καὶ ἥπατος· εἰ δ’ ἐπιθυμεῖς βάλλειν, ἄλλο τί μου τῶν μελέων μετάβα.
==V 233 Μακηδόνιου υπατικού==
:«Αὔριον ἀθρήσκω σε». Το δ’ οὔποτε γίνεται ἡμῖν, ἠθάδος ἀμφιβολίης αἰὲν ἀεξομένης. ▼
:Ταῦτά μοι ἱμείροντι χαρίζεαι˙ ἄλλα δ’ ἐς ἄλλους δῶρα φέρεις, ἐμέθεν πίστιν ἀπειπαμένη. ▼
:«ὅψομε ἑσπερίη σε». τί δ’ ἕσπερός ἐστι γυναικῶν; γῆρας ἀμετρήτῳ πληθόμενων ῥυτίδι. ▼
==V 245 Μακηδόνιου υπατικού==
▲«Αὔριον ἀθρήσκω σε». Το δ’ οὔποτε γίνεται ἡμῖν,
:Κιχλίζεις, χρεμέτισμα γάμου προκέλευθον ἱεῖσα, ἥσυχά μοι νεύεις˙ πάντα μάτην ἐρέθεις. ▼
:ὤμοσα τὴν δυςέρωτα κόρην, τριςὶν ὤμοσα πέτραις, μήποτε μειλιχίοις ὄμμασιν είσιδέειν. ▼
▲Ταῦτά μοι ἱμείροντι χαρίζεαι˙ ἄλλα δ’ ἐς ἄλλους
:παῖζε μόνη τὸ φίλημα˙ μάτην πόππυζε σεαυτῇ χείλεσιν γυμνοτάτοις, οὔ τινι μισγομένοις. ▼
:αὐτὰρ ἐγὼν ἑτέρην ὁδὸν ἔρχομαι˙ εἰσὶ γὰρ ἄλλαι κρέσσονες εὐλέκτρον Κυπρίδος ἐργάτιδες. ▼
▲«ὅψομε ἑσπερίη σε». τί δ’ ἕσπερός ἐστι γυναικῶν;
==VI 30 Μακηδόνιου υπατικού==
:Δίκτυον ἀκρομόλυβδον Ἀμύντιχος ἀμφὶ τριαίνῃ δῆσε γέρων, ἁλίων παυςάμενος καμάτων. ▼
:ἐς δὲ Ποσειδάωνα καὶ ἁλμυρὸν οἶδμα θαλάσσης εἶπεν ἀποσπένδων δάκρυον ἐκ βλεφάρων˙ ▼
:«Οἶσθα, μάκαρ, κέκμηκα˙ κακοῦ δ’ ἐπὶ γήραος ἡμῖν ἄλλυτος ἡβάσκει γυιοτάκης πενίῃ. ▼
:Θρέψον ἔτι σπαῖρον τὸ γερόντιον, ἀλλ’ ἀπὸ γαίης, ὡς ἐθέλεις μεδέων καὶ χθονὶ καὶ πελάγει». ▼
:''Τα δίχτυα τ' ακρομόλυβα ο γέρος το χειμώνα τα'δεσε στο καμάκι του, να πάψει τη δουλειά''▼
:''και προς το κύμα τ' αλμυρό και προς τον Ποσειδώνα ο ψαράς μίλαε χύνοντας δάκρυ σταλιά σταλιά:''▼
▲Κιχλίζεις, χρεμέτισμα γάμου προκέλευθον ἱεῖσα,
:''"Ξέρεις, αφέντη, απόστασα και σα γερνώ και λιώνω, η κακή φτώχια κάθησε στη ράχη μου βαριά''▼
:''θρέψε με ακόμ' ανήμπορο, μ' απο τη γη και μόνο, σα θέλεις, τι είσαι βασιλιάς σε πέλαο και στεριά.''▼
▲ὤμοσα τὴν δυςέρωτα κόρην, τριςὶν ὤμοσα πέτραις,
:::μετάφρ. [[Σίμος Μενάρδος]] (''Στέφανος'', 1924)▼
▲παῖζε μόνη τὸ φίλημα˙ μάτην πόππυζε σεαυτῇ
▲αὐτὰρ ἐγὼν ἑτέρην ὁδὸν ἔρχομαι˙ εἰσὶ γὰρ ἄλλαι
==VII 566 Μακηδόνιου υπατικού==
:Γαῖα καὶ Εἰλήθυια, σὺ μὲν τέκες, ἡ δὲ καλύπτεις˙ χαίρετον˙ ἀμφοτέραις ἤνυσα τὸ στάδιον. ▼
:εἶμι δὲ μή νοέων, πόθι νίσομαι˙ οὐδὲ γὰρ ὑμέας ἢ τίνος ἢ τίς ἐὼν οἶδα πόθεν μετέβην. ▼
==ΙΧ 648 Μακηδόνιου υπατικού==
▲Δίκτυον ἀκρομόλυβδον Ἀμύντιχος ἀμφὶ τριαίνῃ
:Ἀστὸς ἐμοὶ καὶ ξεῖνος ἀεὶ φίλος˙ οὐ γὰρ ἐρευνᾶν «Τίς, πόθεν ἠὲ τίνων», ἐσὶ φιλοξενίης. ▼
▲ἐς δὲ Ποσειδάωνα καὶ ἁλμυρὸν οἶδμα θαλάσσης
▲«Οἶσθα, μάκαρ, κέκμηκα˙ κακοῦ δ’ ἐπὶ γήραος ἡμῖν
▲Θρέψον ἔτι σπαῖρον τὸ γερόντιον, ἀλλ’ ἀπὸ γαίης,
▲:''τα'δεσε στο καμάκι του, να πάψει τη δουλειά''
▲:''και προς το κύμα τ' αλμυρό και προς τον Ποσειδώνα''
▲:''"Ξέρεις, αφέντη, απόστασα και σα γερνώ και λιώνω,''
▲:''σα θέλεις, τι είσαι βασιλιάς σε πέλαο και στεριά.''
▲:::μετάφρ. Σίμος Μενάρδος (''Στέφανος'', 1924)
==Χ 67 Μακηδόνιου υπατικού==
:Μνήμη καὶ Λήθη, μέγα χαίρετον˙ ἡ μὲν ἐπ’ ἔργοις μνήμη τοῖς ἀγαθοῖς, ἡ δ’ ἐπὶ λευγαλέοις. ▼
▲Γαῖα καὶ Εἰλήθυια, σὺ μὲν τέκες, ἡ δὲ καλύπτεις˙
▲εἶμι δὲ μή νοέων, πόθι νίσομαι˙ οὐδὲ γὰρ ὑμέας
▲Ἀστὸς ἐμοὶ καὶ ξεῖνος ἀεὶ φίλος˙ οὐ γὰρ ἐρευνᾶν
▲Μνήμη καὶ Λήθη, μέγα χαίρετον˙ ἡ μὲν ἐπ’ ἔργοις
| |||