Διάλογος (οριστικό κείμενο)

Διάλογος (οριστικό κείμενο) Συγγραφέας: Διονύσιος Σολωμός

Πρόσωπα: Ποιητής-Φίλος-Σοφολογιώτατος

• ΦΙΛΟΣ Ἔπειτα ἀπὸ τόσες ὁμιλίες ἐξέχασες κοιτάζοντας κατὰ τὸν Μοριά.
• ΠΟΙΗΤΗΣ Ἀλλὰ πρέπει νὰ ἐξέχασες καὶ ἐσύ, γιατὶ δὲν μοῦ ὡμιλοῦσες παντελῶς· εἶναι πιθανὸν νὰ ἐστοχαζόμασθε τὰ ἴδια πράγματα καὶ οἱ δύο· ἠμπορεῖ νὰ ἐπέρασαν τρεῖς ὧρες ἀφοῦ ὁ ἥλιος ἐμεσουράνησε, θέλουν ἀκόμη τέσσερες γιὰ νὰ θολώσουν τὰ νερά, καὶ ἄν θέλῃς, ἠμποροῦμε νὰ καθίσωμεν εἰς τούτην τὴν πέτρα, καὶ νὰ ξαναρχινήσουμε.
• ΦΙΛΟΣ Ἄς καθίσουμε· γλυκειὰ ἡ μυρωδία τοῦ πελάγου, γλυκὸς ὁ ἀέρας, καὶ ὁ οὐρανὸς ἀσυγνέφιαστος.
• ΠΟΙΗΤΗΣ Τὸ πέλαγο εἶναι ὅλο στρωτὸ καὶ ὁ ἀέρας λεπτότατος, καὶ ὄποιος ἤθελε νὰ κινήσῃ διὰ τὸν Μοριά, σὲν ἠμποροῦσε νὰ κάμῃ ταξίδι χωρὶς νὰ δουλέψουν ἀκατάπαυτα τὰ κουπιά.
• ΦΙΛΟΣ Τί σοῦ ἀρέσει περισσότερο· ἡ ἡσυχία τῆς θάλασσας, ἥ ἡ ταραχή;
• ΠΟΙΗΤΗΣ Νὰ σοῦ πῶ τὴν ἀλήθεια, μοῦ ἄρεσε πάντα ἡ γαλήνη ὁποὺ ἁπλώνεται καθαρώτατη. Τὴν ἐθεωροῦσα σὰν τὴν εἰκόνα τοῦ ἀνθρώπου, ὁποὺ ἀπομακραίνει ἀπὸ τὲς ἀνησυχίες τοῦ κόσμου, καὶ μὲ εἰλικρίνεια φανερώνει ὅσα ἔχει μέσα του. Ἀλλ' ἀφοῦ ἐπέρασαν τὰ καράβια μας διὰ νὰ πᾶνε στὸ Μεσολόγγι μ' ἀρέσει περισσότερο ἡ ταραχή· ἐφαίνονταν δύο - δύο, τρία - τρία, καὶ ἐξάνοιγες λευκὰ τὰ κατάρτια ἀπὸ τοὺς διασκορπισμένους ἀφροὺς τὰ κύματα, τὰ ὁποῖα μὲ μίαν βουήν, ὁποὺ λὲς καὶ ἦταν χαρᾶς, ἀναγάλλιαζαν εἰς τὸ πέλαγο τοῦ Ἰονίου, καὶ ἐσυντρίβονταν εἰς τὸ γιαλὸ τῆς Ζακύνθου.

(συνεχίζεται...)