Δύσκολος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

70 ταῦτα διακοῦσαι πρῶτον ἡμᾶς.

(Σω) ὄρθριον

ἐγὼ πέπομφα–

(Χαι) πρὸς τίνα;

(Πυ) ἀπαλλαγῶμεν, ἱκετεύω σε.

(Σω) ποῖ;

Ὀδύνης γὰρ ὑὸς ἦ<ν>• κακοδαιμ<ον>ῶν τις ἢ

μελαγχολῶν ἅνθρωπος οἰκῶ[ν ἐνθαδ]ὶ

<Πυ> ἐγὼ μὲν εἰς τὸ χωρίον

ἐμβὰς ἐπορευόμην πρὸς αὐτὸν καὶ πάνυ

ἐπιδέξιός τε βουλόμενος προσεῖπα καὶ

“ἥκω τι” φημί “πρός σε, πάτερ, ἰδεῖν τί σε

Δα τί ποτε βούλεθ' οὑτοσὶ

ἅνθρωπος;

οἴμοι, κακοδαίμων. παῦε θρηνῶν, Σώστρατε•

ἔσται κατὰ τρόπον.

ἐᾶις, φυλακὴν οὐδεμίαν ὡς προσῆκον ἦν

ποιούμενος. τουτὶ καταμανθάνων ἴσως

ἕρμαιον. οὐ μὴν ἀλλὰ <τ>ἀδελφῶι γε δεῖ

αὐτῆς φράσαι με τὴν ταχίστην ταῦθ', ἵνα

περιέρχεται θύουσα τὸν δῆμον κύκλωι

ἅπαντ'–ἀπέσταλκ' αὐτὸν αὐτόθεν τινὰ

θυσίαι φράσας ἥκω πάλιν πρὸς τἀνθάδε.

καί μοι δοκῶ τοὺς περιπάτους τούτους ἀφεὶς

Δα βούλομαι

ὡς πλεῖστον ἡμᾶς ἐργάσασθαι τήμερον

παύσασθ' ἐνοχλοῦνθ' ἡμῖν προσιόντα τ' ἐνθάδε.

Σω ἔκφερε δίκελλαν.

οὕτως ἑτοίμως, χαλεπόν. ἆρά γ' ἐστί μοι

κράτιστον ὀπτᾶν τὰ κρέα πάντα; φαίνεται.

Φυλασίοις. τοῖς οὖσι τούτοις χρήσομαι.

(Σω) ὅστις ἀπορεῖ κακῶν, ἐπὶ Φυλὴν ἐλθέτω

εἴ πως δυναίμην, ἐξελεῖν αὐτὴ λάθραι,

ἀνῆψα τὴν δίκελλαν ἀσθενεῖ τινι

τοῦτ' εὐθύς.

<Γε> ὀρθῶς.

(Κν) τί [

φαύλως ἔχω.

(Κν) τεθάρ[ρηκ'. οὐκέτι

ὑμῖν ἐνοχλήσει τὸν ἐπίλοιπον γ~ὰ~[ρ χρόνον