Οδύσσεια/π: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
{{Πλοήγηση|Ὀδύσσεια ο|Ὀδύσσεια|Ὀδύσσεια ρ}}
 
 
τὼ δ' αὖτ' ἐν κλισίῃ Ὀδυσεὺς καὶ δῖος ὑφορβὸς <br>
δορπείτην· παρὰ δέ σφιν ἐδόρπεον ἀνέρες ἄλλοι. <br>
αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο, <br>
τοῖς δ' Ὀδυσεὺς μετέειπε, συβώτεω πειρητίζων, <br>
ἤ μιν ἔτ' ἐνδυκέως φιλέοι μεῖναί τε κελεύοι <br>
αὐτοῦ ἐνὶ σταθμῷ ἦ ὀτρύνειε πόλινδε· <br>
<br>
"κέκλυθι νῦν, Εὔμαιε, καὶ ἄλλοι πάντες ἑταῖροι· <br>
ἠῶθεν προτὶ ἄστυ λιλαίομαι ἀπονέεσθαι <br>
πτωχεύσων, ἵνα μή σε κατατρύχω καὶ ἑταίρους. <br>
ἀλλά μοι εὖ θ' ὑπόθευ καὶ ἅμ' ἡγεμόν' ἐσθλὸν ὄπασσον, {{r|10}}<br>
ὅς κέ με κεῖσ' ἀγάγῃ· κατὰ δὲ πτόλιν αὐτὸς ἀνάγκῃ <br>
πλάγξομαι, αἴ κέν τις κοτύλην καὶ πύρνον ὀρέξῃ. <br>
καί κ' ἐλθὼν πρὸς δώματ' Ὀδυσσῆος θείοιο <br>
ἀγγελίην εἴποιμι περίφρονι Πηνελοπείῃ, <br>
καί κε μνηστήρεσσιν ὑπερφιάλοισι μιγείην, <br>
εἴ μοι δεῖπνον δοῖεν ὀνείατα μυρί' ἔχοντες. <br>
αἶψά κεν εὖ δρώοιμι μετὰ σφίσιν, ὅττι θέλοιεν. <br>
ἐκ γάρ τοι ἐρέω, σὺ δὲ σύνθεο καί μευ ἄκουσον· <br>
Ἑρμείαο ἕκητι διακτόρου, ὅς ῥά τε πάντων <br>
ἀνθρώπων ἔργοισι χάριν καὶ κῦδος ὀπάζει, {{r|20}}<br>
δρηστοσύνῃ οὐκ ἄν μοι ἐρίσσειε βροτὸς ἄλλος, <br>
πῦρ τ' εὖ νηῆσαι διά τε ξύλα δανὰ κεάσσαι, <br>
δαιτρεῦσαί τε καὶ ὀπτῆσαι καὶ οἰνοχοῆσαι, <br>
οἷά τε τοῖς ἀγαθοῖσι παραδρώωσι χέρηες." <br>
<br>
τὸν δὲ μέγ' ὀχθήσας προσέφης, Εὔμαιε συβῶτα· <br>
"ὤ μοι, ξεῖνε, τίη τοι ἐνὶ φρεσὶ τοῦτο νόημα <br>
ἔπλετο; ἦ σύ γε πάγχυ λιλαίεαι αὐτόθ' ὀλέσθαι, <br>
εἰ δὴ μνηστήρων ἐθέλεις καταδῦναι ὅμιλον, <br>
τῶν ὕβρις τε βίη τε σιδήρεον οὐρανὸν ἵκει. <br>
οὔ τοι τοιοίδ' εἰσὶν ὑποδρηστῆρες ἐκείνων, {{r|30}}<br>
ἀλλὰ νέοι, χλαίνας εὖ εἱμένοι ἠδὲ χιτῶνας, <br>
αἰεὶ δὲ λιπαροὶ κεφαλὰς καὶ καλὰ πρόσωπα, <br>
οἵ σφιν ὑποδρώωσιν· ἐΰξεστοι δὲ τράπεζαι <br>
σίτου καὶ κρειῶν ἠδ' οἴνου βεβρίθασιν. <br>
ἀλλὰ μέν'· οὐ γάρ τίς τοι ἀνιᾶται παρεόντι, <br>
οὔτ' ἐγὼ οὔτε τις ἄλλος ἑταίρων, οἵ μοι ἔασιν. <br>
αὐτὰρ ἐπὴν ἔλθῃσιν Ὀδυσσῆος φίλος υἱός, <br>
κεῖνός σε χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματα ἕσσει, <br>
πέμψει δ' ὅππῃ σε κραδίη θυμός τε κελεύει." <br>
<br>
τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς· {{r|40}}<br>
"αἴθ' οὕτως, Εὔμαιε, φίλος Διὶ πατρὶ γένοιο <br>
ὡς ἐμοί, ὅττι μ' ἔπαυσας ἄλης καὶ ὀϊζύος αἰνῆς. <br>
πλαγκτοσύνης δ' οὐκ ἔστι κακώτερον ἄλλο βροτοῖσιν· <br>
ἀλλ' ἕνεκ' οὐλομένης γαστρὸς κακὰ κήδε' ἔχουσιν <br>
<br>
ἀνέρες, ὅν τιν' ἵκηται ἄλη καὶ πῆμα καὶ ἄλγος. <br>
νῦν δ' ἐπεὶ ἰσχανάᾳς μεῖναί τέ με κεῖνον ἄνωγας, <br>
εἴπ' ἄγε μοι περὶ μητρὸς Ὀδυσσῆος θείοιο <br>
πατρός θ', ὃν κατέλειπεν ἰὼν ἐπὶ γήραος οὐδῷ, <br>
ἤ που ἔτι ζώουσιν ὑπ' αὐγὰς ἠελίοιο, <br>
ἦ ἤδη τεθνᾶσι καὶ εἰν Ἀΐδαο δόμοισι." {{r|50}}<br>
<br>
τὸν δ' αὖτε προσέειπε συβώτης, ὄρχαμος ἀνδρῶν· <br>
"τοιγὰρ ἐγώ τοι, ξεῖνε, μάλ' ἀτρεκέως ἀγορεύσω. <br>
Λαέρτης μὲν ἔτι ζώει, Διὶ δ' εὔχεται αἰεὶ <br>
θυμὸν ἀπὸ μελέων φθίσθαι οἷσ' ἐν μεγάροισιν· <br>
ἐκπάγλως γὰρ παιδὸς ὀδύρεται οἰχομένοιο <br>
κουριδίης τ' ἀλόχοιο δαΐφρονος, ἥ ἑ μάλιστα <br>
ἤκαχ' ἀποφθιμένη καὶ ἐν ὠμῷ γήραϊ θῆκεν. <br>
ἡ δ' ἄχεϊ οὗ παιδὸς ἀπέφθιτο κυδαλίμοιο, <br>
λευγαλέῳ θανάτῳ, ὡς μὴ θάνοι ὅς τις ἐμοί γε <br>
ἐνθάδε ναιετάων φίλος εἴη καὶ φίλα ἕρδοι. {{r|60}}<br>
ὄφρα μὲν οὖν δὴ κείνη ἔην, ἀχέουσά περ ἔμπης, <br>
τόφρα τί μοι φίλον ἔσκε μεταλλῆσαι καὶ ἐρέσθαι, <br>
οὕνεκά μ' αὐτὴ θρέψεν ἅμα Κτιμένῃ τανυπέπλῳ, <br>
θυγατέρ' ἰφθίμῃ, τὴν ὁπλοτάτην τέκε παίδων· <br>
τῇ ὁμοῦ ἐτρεφόμην, ὀλίγον δέ τί μ' ἧσσον ἐτίμα. <br>
αὐτὰρ ἐπεί ῥ' ἥβην πολυήρατον ἱκόμεθ' ἄμφω, <br>
τὴν μὲν ἔπειτα Σάμηνδ' ἔδοσαν καὶ μυρί' ἕλοντο, <br>
αὐτὰρ ἐμὲ χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματ' ἐκείνη <br>
καλὰ μάλ' ἀμφιέσασα ποσίν θ' ὑποδήματα δοῦσα <br>
ἀγρόνδε προΐαλλε· φίλει δέ με κηρόθι μᾶλλον. {{r|70}}<br>
νῦν δ' ἤδη τούτων ἐπιδεύομαι· ἀλλά μοι αὐτῷ <br>
ἔργον ἀέξουσιν μάκαρες θεοί, ᾧ ἐπιμίμνω· <br>
τῶν ἔφαγόν τ' ἔπιόν τε καὶ αἰδοίοισιν ἔδωκα. <br>
ἐκ δ' ἄρα δεσποίνης οὐ μείλιχόν ἐστιν ἀκοῦσαι <br>
οὔτ' ἔπος οὔτε τι ἔργον, ἐπεὶ κακὸν ἔμπεσεν οἴκῳ, <br>
ἄνδρες ὑπερφίαλοι· μέγα δὲ δμῶες χατέουσιν <br>
ἀντία δεσποίνης φάσθαι καὶ ἕκαστα πυθέσθαι <br>
καὶ φαγέμεν πιέμεν τε, ἔπειτα δὲ καί τι φέρεσθαι <br>
ἀγρόνδ', οἷά τε θυμὸν ἀεὶ δμώεσσιν ἰαίνει." <br>
<br>
τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς· {{r|80}}<br>
"ὢ πόποι, ὡς ἄρα τυτθὸς ἐών, Εὔμαιε συβῶτα, <br>
πολλὸν ἀπεπλάγχθης σῆς πατρίδος ἠδὲ τοκήων. <br>
ἀλλ' ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον, <br>
ἠὲ διεπράθετο πτόλις ἀνδρῶν εὐρυάγυια, <br>
ᾗ ἔνι ναιετάασκε πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ, <br>
ἦ σέ γε μουνωθέντα παρ' οἴεσιν ἢ παρὰ βουσὶν <br>
ἄνδρες δυσμενέες νηυσὶν λάβον ἠδ' ἐπέρασσαν <br>
τοῦδ' ἀνδρὸς πρὸς δώμαθ', ὁ δ' ἄξιον ὦνον ἔδωκε." <br>
<br>
τὸν δ' αὖτε προσέειπε συβώτης, ὄρχαμος ἀνδρῶν· <br>
"ξεῖν', ἐπεὶ ἂρ δὴ ταῦτά μ' ἀνείρεαι ἠδὲ μεταλλᾷς, {{r|90}}<br>
σιγῇ νῦν ξυνίει καὶ τέρπεο πῖνέ τε οἶνον, <br>
ἥμενος. αἵδε δὲ νύκτες ἀθέσφατοι· ἔστι μὲν εὕδειν, <br>
ἔστι δὲ τερπομένοισιν ἀκουέμεν· οὐδέ τί σε χρή, <br>
πρὶν ὥρη, καταλέχθαι· ἀνίη καὶ πολὺς ὕπνος. <br>
τῶν δ' ἄλλων ὅτινα κραδίη καὶ θυμὸς ἀνώγει, <br>
εὑδέτω ἐξελθών· ἅμα δ' ἠόϊ φαινομένηφι <br>
δειπνήσας ἅμ' ὕεσσιν ἀνακτορίῃσιν ἑπέσθω. <br>
νῶϊ δ' ἐνὶ κλισίῃ πίνοντέ τε δαινυμένω τε <br>
κήδεσιν ἀλλήλων τερπώμεθα λευγαλέοισι <br>
μνωομένω· μετὰ γάρ τε καὶ ἄλγεσι τέρπεται ἀνήρ, {{r|100}}<br>
ὅς τις δὴ μάλα πολλὰ πάθῃ καὶ πόλλ' ἐπαληθῇ. <br>
τοῦτο δέ τοι ἐρέω, ὅ μ' ἀνείρεαι ἠδὲ μεταλλᾷς. <br>
<br>
νῆσός τις Συρίη κικλήσκεται, εἴ που ἀκούεις, <br>
Ὀρτυγίης καθύπερθεν, ὅθι τροπαὶ ἠελίοιο, <br>
οὔ τι περιπληθὴς λίην τόσον, ἀλλ' ἀγαθὴ μέν, <br>
εὔβοος εὔμηλος, οἰνοπληθὴς πολύπυρος. <br>
πείνη δ' οὔ ποτε δῆμον ἐσέρχεται, οὐδέ τις ἄλλη <br>
νοῦσος ἐπὶ στυγερὴ πέλεται δειλοῖσι βροτοῖσιν· <br>
ἀλλ' ὅτε γηράσκωσι πόλιν κάτα φῦλ' ἀνθρώπων, <br>
ἐλθὼν ἀργυρότοξος Ἀπόλλων Ἀρτέμιδι ξύν, {{r|110}}<br>
οἷσ' ἀγανοῖσι βέλεσσιν ἐποιχόμενος κατέπεφνεν. <br>
ἔνθα δύω πόλιες, δίχα δέ σφισι πάντα δέδασται· <br>
τῇσιν δ' ἀμφοτέρῃσι πατὴρ ἐμὸς ἐμβασίλευε, <br>
Κτήσιος Ὀρμενίδης, ἐπιείκελος ἀθανάτοισιν. <br>
<br>
ἔνθα δὲ Φοίνικες ναυσικλυτοὶ ἤλυθον ἄνδρες, <br>
τρῶκται, μυρί' ἄγοντες ἀθύρματα νηῒ μελαίνῃ. <br>
ἔσκε δὲ πατρὸς ἐμοῖο γυνὴ Φοίνισσ' ἐνὶ οἴκῳ, <br>
καλή τε μεγάλη τε καὶ ἀγλαὰ ἔργα ἰδυῖα· <br>
τὴν δ' ἄρα Φοίνικες πολυπαίπαλοι ἠπερόπευον. <br>
πλυνούσῃ τις πρῶτα μίγη κοίλῃ παρὰ νηῒ {{r|120}}<br>
εὐνῇ καὶ φιλότητι, τά τε φρένας ἠπεροπεύει <br>
θηλυτέρῃσι γυναιξί, καὶ ἥ κ' εὐεργὸς ἔῃσιν. <br>
εἰρώτα δὴ ἔπειτα, τίς εἴη καὶ πόθεν ἔλθοι· <br>
ἡ δὲ μάλ' αὐτίκα πατρὸς ἐπέφραδεν ὑψερεφὲς δῶ· <br>
<br>
"ἐκ μὲν Σιδῶνος πολυχάλκου εὔχομαι εἶναι, <br>
κούρη δ' εἴμ' Ἀρύβαντος ἐγὼ ῥυδὸν ἀφνειοῖο· <br>
ἀλλά μ' ἀνήρπαξαν Τάφιοι ληΐστορες ἄνδρες <br>
ἀγρόθεν ἐρχομένην, πέρασαν δέ με δεῦρ' ἀγαγόντες <br>
τοῦδ' ἀνδρὸς πρὸς δώμαθ'· ὁ δ' ἄξιον ὦνον ἔδωκε." <br>
<br>
τὴν δ' αὖτε προσέειπεν ἀνήρ, ὃς μίσγετο λάθρῃ· {{r|130}}<br>
"ἦ ῥά κε νῦν πάλιν αὖτις ἅμ' ἡμῖν οἴκαδ' ἕποιο, <br>
ὄφρα ἴδῃ πατρὸς καὶ μητέρος ὑψερεφὲς δῶ <br>
αὐτούς τ'; ἦ γὰρ ἔτ' εἰσὶ καὶ ἀφνειοὶ καλέονται." <br>
<br>
τὸν δ' αὖτε προσέειπε γυνὴ καὶ ἀμείβετο μύθῳ· <br>
"εἴη κεν καὶ τοῦτ', εἴ μοι ἐθέλοιτέ γε, ναῦται, <br>
ὅρκῳ πιστωθῆναι ἀπήμονά μ' οἴκαδ' ἀπάξειν." <br>
<br>
ὣς ἔφαθ', οἱ δ' ἄρα πάντες ἐπώμνυον, ὡς ἐκέλευεν. <br>
αὐτὰρ ἐπεί ῥ' ὄμοσάν τε τελεύτησάν τε τὸν ὅρκον, <br>
τοῖς δ' αὖτις μετέειπε γυνὴ καὶ ἀμείβετο μύθῳ· <br>
<br>
"σιγῇ νῦν· μή τίς με προσαυδάτω ἐπέεσσιν {{r|140}}<br>
ὑμετέρων ἑτάρων ξυμβλήμενος ἢ ἐν ἀγυιῇ <br>
ἤ που ἐπὶ κρήνῃ· μή τις ποτὶ δῶμα γέροντι <br>
ἐλθὼν ἐξείπῃ, ὁ δ' ὀϊσάμενος καταδήσῃ <br>
δεσμῷ ἐν ἀργαλέῳ, ὑμῖν δ' ἐπιφράσσετ' ὄλεθρον. <br>
ἀλλ' ἔχετ' ἐν φρεσὶ μῦθον, ἐπείγετε δ' ὦνον ὁδαίων. <br>
ἀλλ' ὅτε κεν δὴ νηῦς πλείη βιότοιο γένηται, <br>
ἀγγελίη μοι ἔπειτα θοῶς πρὸς δώμαθ' ἱκέσθω· <br>
οἴσω γὰρ καὶ χρυσόν, ὅτις χ' ὑποχείριος ἔλθῃ. <br>
καὶ δέ κεν ἄλλ' ἐπίβαθρον ἐγὼν ἐθέλουσά γε δοίην· <br>
παῖδα γὰρ ἀνδρὸς ἐῆος ἐνὶ μεγάροισ' ἀτιτάλλω, {{r|150}}<br>
κερδαλέον δὴ τοῖον, ἅμα τροχόωντα θύραζε· <br>
τόν κεν ἄγοιμ' ἐπὶ νηός, ὁ δ' ὕμιν μυρίον ὦνον <br>
ἄλφοι, ὅπῃ περάσητε κατ' ἀλλοθρόους ἀνθρώπους." <br>
<br>
ἡ μὲν ἄρ' ὣς εἰποῦσ' ἀπέβη πρὸς δώματα καλά· <br>
οἱ δ' ἐνιαυτὸν ἅπαντα παρ' ἡμῖν αὖθι μένοντες <br>
ἐν νηῒ γλαφυρῇ βίοτον πολὺν ἐμπολόωντο. <br>
ἀλλ' ὅτε δὴ κοίλη νηῦς ἤχθετο τοῖσι νέεσθαι, <br>
καὶ τότ' ἄρ' ἄγγελον ἧκαν, ὃς ἀγγείλειε γυναικί. <br>
ἤλυθ' ἀνὴρ πολύϊδρις ἐμοῦ πρὸς δώματα πατρὸς <br>
χρύσεον ὅρμον ἔχων, μετὰ δ' ἠλέκτροισιν ἔερτο. {{r|160}}<br>
τὸν μὲν ἄρ' ἐν μεγάρῳ δμῳαὶ καὶ πότνια μήτηρ <br>
χερσίν τ' ἀμφαφόωντο καὶ ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶντο, <br>
ὦνον ὑπισχόμεναι· ὁ δὲ τῇ κατένευσε σιωπῇ. <br>
ἦ τοι ὁ καννεύσας κοίλην ἐπὶ νῆα βεβήκει, <br>
ἡ δ' ἐμὲ χειρὸς ἑλοῦσα δόμων ἐξῆγε θύραζε. <br>
εὗρε δ' ἐνὶ προδόμῳ ἠμὲν δέπα ἠδὲ τραπέζας <br>
ἀνδρῶν δαιτυμόνων, οἵ μευ πατέρ' ἀμφεπένοντο. <br>
οἱ μὲν ἄρ' ἐς θῶκον πρόμολον δήμοιό τε φῆμιν, <br>
ἡ δ' αἶψα τρί' ἄλεισα κατακρύψασ' ὑπὸ κόλπῳ <br>
ἔκφερεν· αὐτὰρ ἐγὼν ἑπόμην ἀεσιφροσύνῃσι. {{r|170}}<br>
<br>
δύσετό τ' ἠέλιος σκιόωντό τε πᾶσαι ἀγυιαί· <br>
ἡμεῖς δ' ἐς λιμένα κλυτὸν ἤλθομεν ὦκα κιόντες, <br>
ἔνθ' ἄρα Φοινίκων ἀνδρῶν ἦν ὠκύαλος νηῦς. <br>
οἱ μὲν ἔπειτ' ἀναβάντες ἐπέπλεον ὑγρὰ κέλευθα, <br>
νὼ ἀναβησάμενοι· ἐπὶ δὲ Ζεὺς οὖρον ἴαλλεν. <br>
<br>
ἑξῆμαρ μὲν ὁμῶς πλέομεν νύκτας τε καὶ ἦμαρ· <br>
ἀλλ' ὅτε δὴ ἕβδομον ἦμαρ ἐπὶ Ζεὺς θῆκε Κρονίων, <br>
τὴν μὲν ἔπειτα γυναῖκα βάλ' Ἄρτεμις ἰοχέαιρα, <br>
ἄντλῳ δ' ἐνδούπησε πεσοῦσ' ὡς εἰναλίη κήξ. <br>
καὶ τὴν μὲν φώκῃσι καὶ ἰχθύσι κύρμα γενέσθαι {{r|180}}<br>
ἔκβαλον· αὐτὰρ ἐγὼ λιπόμην ἀκαχήμενος ἦτορ. <br>
τοὺς δ' Ἰθάκῃ ἐπέλασσε φέρων ἄνεμός τε καὶ ὕδωρ, <br>
ἔνθα με Λαέρτης πρίατο κτεάτεσσιν ἑοῖσιν. <br>
οὕτω τήνδε τε γαῖαν ἐγὼν ἴδον ὀφθαλμοῖσι." <br>
<br>
τὸν δ' αὖ διογενὴς Ὀδυσεὺς ἠμείβετο μύθῳ· <br>
"Εὔμαι', ἦ μάλα δή μοι ἐνὶ φρεσὶ θυμὸν ὄρινας <br>
ταῦτα ἕκαστα λέγων, ὅσα δὴ πάθες ἄλγεα θυμῷ. <br>
ἀλλ' ἦ τοι σοὶ μὲν παρὰ καὶ κακῷ ἐσθλὸν ἔθηκε <br>
<br>
Ζεύς, ἐπεὶ ἀνδρὸς δώματ' ἀφίκεο πολλὰ μογήσας <br>
ἠπίου, ὃς δή τοι παρέχει βρῶσίν τε πόσιν τε {{r|190}}<br>
ἐνδυκέως, ζώεις δ' ἀγαθὸν βίον· αὐτὰρ ἐγώ γε <br>
πολλὰ βροτῶν ἐπὶ ἄστε' ἀλώμενος ἐνθάδ' ἱκάνω." <br>
<br>
ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον, <br>
καδδραθέτην δ' οὐ πολλὸν ἐπὶ χρόνον, ἀλλὰ μίνυνθα· <br>
αἶψα γὰρ Ἠὼς ἦλθεν ἐΰθρονος. οἱ δ' ἐπὶ χέρσου <br>
Τηλεμάχου ἕταροι λύον ἱστία, κὰδ δ' ἕλον ἱστὸν <br>
καρπαλίμως, τὴν δ' εἰς ὅρμον προέρεσσαν ἐρετμοῖς. <br>
ἐκ δ' εὐνὰς ἔβαλον, κατὰ δὲ πρυμνήσι' ἔδησαν· <br>
ἐκ δὲ καὶ αὐτοὶ βαῖνον ἐπὶ ῥηγμῖνι θαλάσσης <br>
δεῖπνόν τ' ἐντύνοντο κερῶντό τε αἴθοπα οἶνον. {{r|200}}<br>
αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο, <br>
τοῖσι δὲ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἤρχετο μύθων· <br>
<br>
"ὑμεῖς μὲν νῦν ἄστυδ' ἐλαύνετε νῆα μέλαιναν, <br>
αὐτὰρ ἐγὼν ἀγροὺς ἐπιείσομαι ἠδὲ βοτῆρας· <br>
ἑσπέριος δ' εἰς ἄστυ ἰδὼν ἐμὰ ἔργα κάτειμι. <br>
ἠῶθεν δέ κεν ὔμμιν ὁδοιπόριον παραθείμην, <br>
δαῖτ' ἀγαθὴν κρειῶν τε καὶ οἴνου ἡδυπότοιο." <br>
<br>
τὸν δ' αὖτε προσέειπε Θεοκλύμενος θεοειδής· <br>
"πῇ γὰρ ἐγώ, φίλε τέκνον, ἴω; τεῦ δώμαθ' ἵκωμαι <br>
ἀνδρῶν, οἳ κραναὴν Ἰθάκην κάτα κοιρανέουσιν; {{r|210}}<br>
ἦ ἰθὺς σῆς μητρὸς ἴω καὶ σοῖο δόμοιο;" <br>
<br>
τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα· <br>
"ἄλλως μέν σ' ἂν ἐγώ γε καὶ ἡμέτερόνδε κελοίμην <br>
ἔρχεσθ'· οὐ γάρ τι ξενίων ποθή· ἀλλὰ σοὶ αὐτῷ <br>
χεῖρον, ἐπεί τοι ἐγὼ μὲν ἀπέσσομαι, οὐδέ σε μήτηρ <br>
ὄψεται· οὐ μὲν γάρ τι θαμὰ μνηστῆρσ' ἐνὶ οἴκῳ <br>
φαίνεται, ἀλλ' ἀπὸ τῶν ὑπερωΐῳ ἱστὸν ὑφαίνει. <br>
ἀλλά τοι ἄλλον φῶτα πιφαύσκομαι, ὅν κεν ἵκοιο, <br>
Εὐρύμαχον, Πολύβοιο δαΐφρονος ἀγλαὸν υἱόν, <br>
τὸν νῦν ἶσα θεῷ Ἰθακήσιοι εἰσορόωσι· {{r|220}}<br>
καὶ γὰρ πολλὸν ἄριστος ἀνὴρ μέμονέν τε μάλιστα <br>
μητέρ' ἐμὴν γαμέειν καὶ Ὀδυσσῆος γέρας ἕξειν. <br>
ἀλλὰ τά γε Ζεὺς οἶδεν Ὀλύμπιος, αἰθέρι ναίων, <br>
εἴ κέ σφιν πρὸ γάμοιο τελευτήσει κακὸν ἦμαρ." <br>
<br>
ὣς ἄρα οἱ εἰπόντι ἐπέπτατο δεξιὸς ὄρνις, <br>
κίρκος, Ἀπόλλωνος ταχὺς ἄγγελος· ἐν δὲ πόδεσσι <br>
τίλλε πέλειαν ἔχων, κατὰ δὲ πτερὰ χεῦεν ἔραζε <br>
μεσσηγὺς νηός τε καὶ αὐτοῦ Τηλεμάχοιο. <br>
τὸν δὲ Θεοκλύμενος ἑτάρων ἀπονόσφι καλέσσας <br>
ἔν τ' ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζε· {{r|230}}<br>
<br>
"Τηλέμαχ', οὔ τοι ἄνευ θεοῦ ἤλυθε δεξιὸς ὄρνις· <br>
ἔγνων γάρ μιν ἐσάντα ἰδὼν οἰωνὸν ἐόντα. <br>
ὑμετέρου δ' οὐκ ἔστι γένευς βασιλεύτερον ἄλλο <br>
ἐν δήμῳ Ἰθάκης, ἀλλ' ὑμεῖς καρτεροὶ αἰεί." <br>
<br>
τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα· <br>
"αἲ γὰρ τοῦτο, ξεῖνε, ἔπος τετελεσμένον εἴη· <br>
τῶ κε τάχα γνοίης φιλότητά τε πολλά τε δῶρα <br>
ἐξ ἐμεῦ, ὡς ἄν τίς σε συναντόμενος μακαρίζοι." <br>
<br>
ἦ, καὶ Πείραιον προσεφώνεε, πιστὸν ἑταῖρον· <br>
"Πείραιε Κλυτίδη, σὺ δέ μοι τά περ ἄλλα μάλιστα {{r|240}}<br>
πείθῃ ἐμῶν ἑτάρων, οἵ μοι Πύλον εἰς ἅμ' ἕποντο· <br>
καὶ νῦν μοι τὸν ξεῖνον ἄγων ἐν δώμασι σοῖσιν <br>
ἐνδυκέως φιλέειν καὶ τιέμεν, εἰς ὅ κεν ἔλθω." <br>
<br>
τὸν δ' αὖ Πείραιος δουρικλυτὸς ἀντίον ηὔδα· <br>
"Τηλέμαχ', εἰ γάρ κεν σὺ πολὺν χρόνον ἐνθάδε μίμνοις, <br>
τόνδε τ' ἐγὼ κομιῶ, ξενίων δέ οἱ οὐ ποθὴ ἔσται." <br>
<br>
ὣς εἰπὼν ἐπὶ νηὸς ἔβη, ἐκέλευσε δ' ἑταίρους <br>
αὐτούς τ' ἀμβαίνειν ἀνά τε πρυμνήσια λῦσαι. <br>
οἱ δ' αἶψ' εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῖσι καθῖζον. <br>
<br>
Τηλέμαχος δ' ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα, {{r|250}}<br>
εἵλετο δ' ἄλκιμον ἔγχος, ἀκαχμένον ὀξέϊ χαλκῷ, <br>
νηὸς ἀπ' ἰκριόφιν· τοὶ δὲ πρυμνήσι' ἔλυσαν. <br>
οἱ μὲν ἀνώσαντες πλέον ἐς πόλιν, ὡς ἐκέλευσε <br>
Τηλέμαχος, φίλος υἱὸς Ὀδυσσῆος θείοιο· <br>
τὸν δ' ὦκα προβιβῶντα πόδες φέρον, ὄφρ' ἵκετ' αὐλήν, <br>
ἔνθα οἱ ἦσαν ὕες μάλα μυρίαι, ᾗσι συβώτης <br>
ἐσθλὸς ἐὼν ἐνίαυεν, ἀνάκτεσιν ἤπια εἰδώς. <br>
<br>
Τὼ δ' αὖτ' ἐν κλισίῃ Ὀδυσεὺς καὶ δῖος ὑφορβὸς <br>
ἐντύνοντ' ἄριστον ἅμ' ἠόϊ, κηαμένω πῦρ, <br>