Η φλογέρα του Βασιλιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

κι ως εκατό κεντηταριών<ref>''κεντητάρι'': μονάδα μέτρησης ίση με εκατό λίτρα.</ref> χρυσή μονέδα πήγε

Και μήτε αυτός ο απάτητος μεσ' στη Χειμάρα, ο ΤμωροςΤμώρος,<ref>''ΤμωροςΤμώρος'': τo βουνό της Αλβανίας Tomorr‎ (Τομόρ), στην περιοχή του Μπερατίου, όπου κατέφυγαν και οχυρώθηκαν τρεις γιοι του Βλαδισλάβου.</ref>

κι απείραχτο κι ασκλάβωτο δεν έσωσε ναφήκη,

Τον είδαν, τόνε νιώσανενοιώσανε και δεν τόνετονε ξεχάνουν,

γιατί παντού σημάδεψε τ’ 'αστραποπέρασμά''ταστραποπέρασμά του,

κι όσα μεγάλα υψώνονται κι όσα πλατιά κυλιένται, [60]

Κι από το Σάβα <ref>Σάβας''το Σάβα'': ητο χώραβασίλειο του Σαβά, στη ευδαίμονανοτιοδυτική Αραβία και απέναντι, στην Αιθιοπία</ref> ως τα βουνά τα χιμαριώτικαΧειμαριώτικα, όλα

Τ’Τακούει ακούει κικ' η Μαυροθάλασσα ''κι ο πάγος της ραϊζει''ραΐζει,

κικ' η λαμπερή η Αδριατική κάποτε το ίσκιωμά του

νιώθεινοιώθει, άπλωμα από πάνου της τρικυμισμένου αιθέρα.

Κι από τη Θράκη χάνεται και φαινεταιφαίνεται στην Πόλη,

για ν’νά βρειβρη το Σαρακηνό, και δεν κρατιέται εκείνος

μηδέ από τους βαλτότοπους, και μήτε από το χιόνι [70]

αρρώστιες και αποκάρωμα και δείλιασμα-, του κάκου

στον ''κουρασμένο η δέηση και στον πεσμένο ο βόγκος''.

Πάντα μπροστά. Του φτάνουνε, πολλοί καιγια λίγοι, εκείνοι,

και μετρητοιμετρητοί και δαλεμένοι, όσοι βαστάν, γιατ’γιατ' έχουν

μεςμεσ' στα πλεμόνια τους πνοή του αέρα του δικού του.

και κάψαλα οι κατούνες τους<ref>''κατούνα'': καταυλισμός, στρατόπεδο·.</ref> τοκαι σύνολοκάτου<ref>Στην των αποσκευώνέκδοση του στρατού1910: ''κάτου''.</ref> και κάτω τ’ άρματάτάρματά τους,

το λυτρωμό γυρεύοντας, μακριάθε σα γρικάνε [80]

το πέταλο του αλόγου του, σα χτύπημα του ολέθρου.

ΚιΚ' οι εμίρηδεςΕμίρηδες λυγίζονται και γέρνουν και στο χώμα

τα σέρνουν τα κεφάλια τους για να τους συμπαθήσεισυμπαθήση.

Από τ’ αρμένικατΑρμένικα βουνά κικ' ίσα με τ’ ακρογιάλιατακρογιάλια

τα ιταλικάΙταλικά, τιυτου πήρε η Δόξα τ΄ όνοματόνομα και τρέχει·,

πλέει την αυγή στο Δούναβη και πάει και προς το βράδυβράδι

προβάλλει και αργολούζεται μεςμεσ' στα νερά του Ευφράτη.

το Πάγγαιο το λογάρι (θησαυρός) της κ' ειν' η Θεσσαλονίκη

βασίλισσά της, κ' η Έδεσσα μάννα της, βρυσομάννα, [90]

κ' είναι του Σλάβου τ' όνειροτόνειρο και του Ρωμιού η λαχτάρα.