Η φλογέρα του Βασιλιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Chalk19 (συζήτηση | Συνεισφορά)
συνέχεια των διορθώσεων
Chalk19 (συζήτηση | Συνεισφορά)
→‎ΛΟΓΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ: τέλος διορθώσεων της ενότητας
Γραμμή 1.084:
διψώντας το φιλί κι αυτός, ο βασιλιάς κι ο γιος σου !
 
Άλλοι ας οργίζονταιοργίζωνται μ΄ εσέ, κι ας αναθεματίζουν
τη μνήμη σου κι ας ντρέπονταιντρέπωνται ν΄ακούνενακούνε τ΄όνομάτόνομά σου.
Κι άλλοι ας μιλούνμιλάν, την ομορφιά σου διαλαλώντας, όπως 370
τη λαμπάδαλαμπηράδα της φωτιάς, της τίγρης το τομάρι.
 
Φλογέρα εγώ προφητική κ' εγώ επική φλογέρα,
ναό σου υψώνω, ανάφτω σου λαμπάδα, υμνολογώντας
μεσ' στον καπνό του λιβανιού το κόνισμά σου. Ω ! δόξα,
δόξα σ' εσέ, κενταύρισσα βασίλισσα, μητέρα
που γέννησες τον κένταυρο το ρήγα, όπως γεννήθη
Γραμμή 1.097 ⟶ 1.096 :
από το κύμα το πικρό, το παινεμένο το άτι
Έτσι στους κοσμογονικούς καιρούς από την τρύπα
που ένας σεισμός ξολοθρευτής θάχε της γης ανοίξει, 380
κάποιο βουνό θα υψώθηκε κάστρο της γης και σκέπη.
Και το δοξάρι του Έρωτα και το κοντάρι του Άρη
το ΄να'να από τ΄άλλοτάλλο δύσκολα κανείς τα ξεχωρίζει
την ώρα που σκληρά χτυπάν ή που γερά στηρίζουν
και της ψυχής και της ζωής και τ΄άγιατάγια και τ΄ανάξιατανάξια.
Και γαυριασμένος ο Έρωτας και ο Πόλεμος λυσσάρης,
αλόγατα<ref>Στην έκδοση του 1910 στο σημείο αυτό υπάρχει κόμμα: ''αλόγατα, και χλιμιντράν''.</ref> και χλιμιντράν αβάσταγα και σκάφτουν.
Και βρυσομάναβρυσομάννα είν΄είν' η γυναίκα· κικ' έρχονται από εκείνηκείνη
κικ' εσύ, αμαρτία, κι ο λυτρωμός κικ' η ανάσταση και ο Χάρος·
και το σπαθί που σ΄έσφαξεσ' έσφαξε, δέσποτα Νικηφόρε, 390
και η μητέρα που σε γέννησε, Βουργαροφάγε ρήγα !
</poem>