Η φλογέρα του Βασιλιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

τους τάφους απαριάζοντας,<ref>''απαριάζω'': παρατώπαραμελώ, αφήνωεγκαταλείπω.</ref> γυρνάν και συντυχαίνουν,

μοιρολογάν τα πάθη τους και τα ξεμολογιόνται<ref>Στην έκδοση του 1910 γράφει ''ξεμολογιένται''.</ref>

μεσ' τουςστους αχνούς του φεγγαριού και μεσ' τουστου Μάη τις γλύκες,

με της νυχτιάς το μάγεμα. Καμπάνες, και καλούνε 360

στον όρθοόρθρο, στον εσπερινό , στου κοσμικού τη λήθη,

ηόγκοιβόγγοι και ουρλιάζουν, σπαρασμοί και βαργομάν. Και ξάφνου

στριγκιάστριγγιά γρικιέται σάλπιγγα, και χτύπο σαν πετάλων,

και από φουσάτο<ref>Στην έκδοση του 1910 γράφεται με δυο σίγμα (''σσ'').</ref> χλαλοή, και ομπρός του καβαλάρηςκαβαλλάρης,

μαζί άνθρωπος, μαζί άλογο· περνά·, και σα να πάειπάη

προσκυνητής, και να΄ έρχεταινάρχεται, Θεοφανώ, προς εσένα,

διψώντας το φιλί κι αυτός, ο βασιλιάς κι ο γιος σου !