Η φλογέρα του Βασιλιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

καταμεσής του δρόμου της κικ' είναι ο ψαρός, και πάει

βαρύς, μαυριδερός, κοντός, αδούλευτος, και πάντα

Τον ήρωα θέλω, που έφερε κι έδωκε του λαού του,

σάμπως παιγχνίδιαπαιγνίδια σε παιδί, τις θεόρατες πόρτες,

τσελικωμένες,<ref>τσελικωμένος''τσελικώνω'': απόατσαλώνω, το(μεταφορικά) τουρκενισχύω. τσέλεκ= ατσάλι</ref> θάματα του φιλτισιού, του σμάλτου,

δεν πέρασε από πάνουπάνω του, μα που αγαπά το κύμα

με τους αφρούς τον όγκο το σκληρό να συχνοδέρνει.συχνοδέρνη,

σασαν κάπιοκάποιο πείσμα να’ βαλενάβαλε να τον απαλοστρώσειαπαλοστρώση,

περνώντας του από το λαιμό τη γούμενα,<ref>''γούμενα'': χοντρό ναυτικό σκοινί.</ref> Καημό ’χω'χω

κικ'ι εγώ, κισσός. να σφίξω τον, σεισμός, να τον τραντάξω,

μα πουμου τον πλάθει η φαντασιά σαν κέρδος μεςμεσ' στου Ταύρου

τους πάγκαλους κι αρίφνητους<ref>''αρίφνητος'': αμέτρητος.</ref> κεδρώνες, που είν’είν' απάνου 290

κι από τα έλατα, κι απάνω από τους πεύκους. Ώ,Ω ! έλα !>>—

<<Ήρθα—Ήρθα. Ο Φωκάς. Έξω από σε, στα πάντα Νικηφόρος!