Η φλογέρα του Βασιλιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Chalk19 (συζήτηση | Συνεισφορά)
Chalk19 (συζήτηση | Συνεισφορά)
→‎ΛΟΓΟΣ ΠΡΩΤΟΣ: τέλος διορθώσεων ενότητας
Γραμμή 677:
ακρίτες για τον ουρανό, για το σταυρό απελάτες,<ref>''απελάτες'': φρουροί των ανατολικών συνόρων της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.</ref>
οι δυο Θοδώροι,<ref>Στην έκδοση του 1910 γράφει: ''οι δυο οι Θοδώροι''.</ref> ο στρατηλάτης κι ο στρατιώτης ο άλλος,
κι ο καβαlλάρηςκαβαλλάρης ο φονιάς του δράκοντα, ο λεβέντης,
κι ο ήρωας ο θαματουργός από τη Σαλονίκη,
σα διδυμάρικοι βλαστοί· τους ξεχωρίζουν τάτια,
τον άη Δημήτρη το άλικο και τάσπρο τον άη Γιώργη.
Παρέκει αγγέλοι πιο ψηλά, κι αρχάγγελοι ταξιάρχες, [260]
και σα ζηλόφτονα πετάν κι αγγίζουν τ’ άρματάτάρματά σου,
κι απάνου απ’απ' όλους, άφταστος, ο Βασιλιάς των Όλωνόλων,
Ρήγα, στη χάρη σου φορείςφορεί του δίκαιου το στεφάνι·
της Ρωμανίας κύρης εσύ και του Χριστού είσαι δούλος.
‘ΟιμέΟϊμέ ! απ’απ' την τέτοια εικόνα σου γιομάτοι όσο κι αν είναι,
της φαντασίας ο ουρανός, της ιστορίας κόσμος,
δε θ’ απομείνειθαπομείνη τίποτε στα μάτια των ανθρώπων,
ούτ’ούτ' άγαλμα, ούτε ζωγραφιά, ξόμπλι ούτε, ούτε και ίσκιος,
απ’απ' όσα στα παλάτια σου κι απ’΄όσααπ' όσα στους ναούς σου
καιμεςκαι μεσ' στα χρυσοτρίκλινα και μέσα στα κουβούκλια [270]
τεχνίτες μαστορέψανε για σε, πρωτομαστόροι,
στον τοίχο, στο ψηφιδωτό, στ’ ανυφαντόστανυφαντό, στην πέτρα.
Μα πιο πολύ από ’κόνισμακόνισμα κι από άγαλμα πιο μέγα,
φλογέρα εγώ, τον ύμνο σου στυλώνω στους αιώνες !
</poem>