Η φλογέρα του Βασιλιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

«Ζη ο βασιλιάς Αλέξαντρος ;» Κ' εγώ είμ' η απόκριση· είπα :

από τη Ρώμη πέρασα και ρίζωσα στηστην Πόλη.

Σαν κυκνοκύκνο, Ευρώτα, μ' έλουσες, και οι ροδοδάφνες σου άξια

κανοναρχούσαν κ' έψελνα. Και μ' έβρεξε και ο Κύδνος [180]

που ακόμα από τ’ αντίφεγγοταντίφεγγο της Κλεοπάτρας φέγγει.

Φλογέρα η γλώσσα κικ' η όψη μου,· μα χίλιες όψες παίρνω,

και το ''τραγούδι μου χρησμός'' και η ''μουσική μου νόμος''.

περνώ από πάνου<ref>Στην έκδοση του 1910 είναι μια λέξη: ''αποπάνου''.</ref> από καιρούς και από τους τόπους πέρα

τους πεθαμένουςπεθαmμένους ξαγρυπνώ, το δρόμο τους ρυθμίζω,

και το κορμί του τωρινού στο περασμένο δίνω, [190]

και φέρνω σας και τ’ αυριανάταυριανά με πρώιμηπρώϊμη γέννα ομπρός σας.

Τον άλλο κόσμο εγώ ’χωχω αρχή, τέλος τον κόσμο όλο,

γιομίζω τον αέρα αχός, μ’ ακούν, τ’ αυτιάταυτιά γητεύω,

και με λαλιά υπεράνθρωπη· κι ακούστε με, κι ακούστε!.

Μην τρέμετε· είμαι η ταπεινή, κικ' εγώ είμαι όλου του κόσμου,

κικ' εγώ είμαι η βλάχα η όμορφη, κικ' η βλάχα η παινεμένη,.

Χωριάτης ποιοςποιός ανήξερος ή ποιοςποιός θεομπαίχτης Φράγκοςφράγκος, [200]

ποιοςποιός Βενετσάνοςβενετσάνος πονηρός, οχτρός της Ρωμιοσύνης,

ή ποιοςποιός κακός μετωριστής, ποιοςποιός άθεος χαροκόπος,

πέστε μου, ποιοποιό παράλλαμα, γραικός, γασμούλος, ξένος,

του έρμου στερνού κρυψώνα σου τσακίζοντας την πόρτα,

μαγαριστής, ατιμαστής των άγιων ; Και είν’είν' εκείνος

τ’τανίερο ανίερο τ’ αναγέλασματαναγέλασμα κι όσο δεν έπαιρνε άλλο. [210]