Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου (1886).djvu/36: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
| Κατάσταση σελίδας | Κατάσταση σελίδας | ||
| - | + | Εγκρίθηκε | |
| Σώμα σελίδας (προς εσωκλεισμό): | Σώμα σελίδας (προς εσωκλεισμό): | ||
| Γραμμή 9: | Γραμμή 9: | ||
Διενοήθη μάλιστα ν' ἀποστείλῃ προφήτας, καὶ ἔπεμψεν τὸν Ἱερεμίαν, τὸν Ἱεζεκιήλ, τὸν Καπετάνον, τὸν Μπαστίναν, τὸν Σώμερβιλ, τὸν Μωάμεθ καὶ τὴν {{κσγ|Ἱερὰν Κατήχησιν}} τοῦ κ. Κοφινιώτου, ἀλλ' εἰς μάτην· τὰ νευρόσπαστά του εἶχον {{κσγ|ἐκνευρισθῇ}} ἐντελῶς. |
Διενοήθη μάλιστα ν' ἀποστείλῃ προφήτας, καὶ ἔπεμψεν τὸν Ἱερεμίαν, τὸν Ἱεζεκιήλ, τὸν Καπετάνον, τὸν Μπαστίναν, τὸν Σώμερβιλ, τὸν Μωάμεθ καὶ τὴν {{κσγ|Ἱερὰν Κατήχησιν}} τοῦ κ. Κοφινιώτου, ἀλλ' εἰς μάτην· τὰ νευρόσπαστά του εἶχον {{κσγ|ἐκνευρισθῇ}} ἐντελῶς. |
||
Καὶ ὅταν πλέον εἶδεν ὅτι οἱ νεκροὶ δὶς ἀπέθνησκον διὰ τῶν νεκρολογιῶν τοῦ Ἀρσένη, καὶ ἐστεροῦντο τῶν {{κσγ|πορθμείων}} διὰ τὸν πορθμέα τοῦ ᾍδου Χάρωνα, διότι ἐφορολογοῦντο καὶ ὑπὸ τὴν πλᾶκα τοῦ τάφου των ἀκόμη ὑπὸ τῆς «Ποικίλης Στοᾶς»· ὅταν εἶδεν ὅτι οἱ βουλευταὶ ἔλυον τὰ νομοθετικὰ ζητήματα διὰ γρόνθων καὶ λακτισμάτων, ὁ δὲ κ. Χοϊδᾶς ἐζήτει νὰ ἱδρύσῃ τὴν δημοκρατίαν τῆς ἀδελφότητος διὰ τοῦ ῥεβόλβερ καὶ τῶν μαρτύρων τῆς μονομαχίας· ὅταν ἐπὶ τέλους ἔμαθεν ὅτι ὁ Δεληγιάννης ἔγινεν ἀρχηγὸς τῶν νευροσπάστων του καὶ οἱ μαθηταὶ τοῦ Σχολαρχείου, Ὑπουργοὶ τῆς Παιδείας, ἐνῷ οἱ χερσαῖοι ἀμανῖται μετεμορφοῦντο εἰς ὑπουργοὺς τῆς θαλάσσης, καίτοι λιποθυμοῦντες ἐπὶ τῇ θέᾳ τοῦ ὕδατος· ὅταν εἶδεν ὅτι τὰ ἐκ τοῦ χυδαιοτέρου φυράματος πλαστουργηθέντα ἀνδρείκελλα, ἀντὶ νὰ |
Καὶ ὅταν πλέον εἶδεν ὅτι οἱ νεκροὶ δὶς ἀπέθνησκον διὰ τῶν νεκρολογιῶν τοῦ Ἀρσένη, καὶ ἐστεροῦντο τῶν {{κσγ|πορθμείων}} διὰ τὸν πορθμέα τοῦ ᾍδου Χάρωνα, διότι ἐφορολογοῦντο καὶ ὑπὸ τὴν πλᾶκα τοῦ τάφου των ἀκόμη ὑπὸ τῆς «Ποικίλης Στοᾶς»· ὅταν εἶδεν ὅτι οἱ βουλευταὶ ἔλυον τὰ νομοθετικὰ ζητήματα διὰ γρόνθων καὶ λακτισμάτων, ὁ δὲ κ. Χοϊδᾶς ἐζήτει νὰ ἱδρύσῃ τὴν δημοκρατίαν τῆς ἀδελφότητος διὰ τοῦ ῥεβόλβερ καὶ τῶν μαρτύρων τῆς μονομαχίας· ὅταν ἐπὶ τέλους ἔμαθεν ὅτι ὁ Δεληγιάννης ἔγινεν ἀρχηγὸς τῶν νευροσπάστων του καὶ οἱ μαθηταὶ τοῦ Σχολαρχείου, Ὑπουργοὶ τῆς Παιδείας, ἐνῷ οἱ χερσαῖοι [[wikt:αμανίτης|ἀμανῖται]] μετεμορφοῦντο εἰς ὑπουργοὺς τῆς θαλάσσης, καίτοι λιποθυμοῦντες ἐπὶ τῇ θέᾳ τοῦ ὕδατος· ὅταν εἶδεν ὅτι τὰ ἐκ τοῦ χυδαιοτέρου φυράματος πλαστουργηθέντα ἀνδρείκελλα, ἀντὶ νὰ |
||