Σελίδα:Πλάτωνος, Απολογία Σωκράτους (Μωραϊτίδης).pdf/24: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 
(Καμία διαφορά)

Τελευταία αναθεώρηση της 16:20, 8 Ιανουαρίου 2020

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
24
ΠΛΑΤΩΝΟΣ

καὶ μοῦ ἐφάνη ὅτι ἤκουσα ἀπαραλλάκτως τὰ ἴδια καὶ ἀπὸ αὐτόν . Ἔκτοτε ἕνεκα τούτου καὶ εἰς ἐκεῖνον καὶ εἰς πολλοὺς ἄλλους συμπολίτας μας ἔγινα μισητός.

VII. Μετὰ ταῦτα λοιπὸν κατὰ σειρὰν ἤρχισα νὰ πηγαίνω πρὸς ἄλλους συμπολίτας μας, ἂν καὶ ἐγνώριζα καλὰ ὅτι ἐγινόμην μισητὸς εἰς αὐτοὺς—καὶ ἐλυπούμην διὰ τοῦτο, καὶ ἐφοβούμην τὰ ἐπακόλουθα τοῦ μίσους—ἀλλ’ ὅμως ἐφρόνουν ὅτι ἦτο ἀνάγκη, χωρὶς ἀμφιβολίαν, νὰ προτιμήσω ἀπὸ ὅλα τὰ ἄλλα τὸ λόγιον τοῦ Ἀπόλλωνος. Μοῦ ἐφαίνετο λοιπὸν καλὸν ὅτι πρέπει νὰ ὑπάγω πρὸς ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι εἶχαν τὴν μεγαλυτέραν φήμην ὅτι γνωρίζουν κάτι τι, διότι ἤθελα νὰ ἀνακαλύψω τὴν πραγματικὴν ἔννοιαν τοῦ χρησμοῦ. Καὶ μὰ τὸν κύνα[1] , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,—διότι πρέπει νὰ σᾶς λέγω ὅλην τὴν ἀλήθειαν — τῳόντι ἐγὼ ἔπαθα κάτι τι τοιοῦτον. Ὅσοι ἐξ αὐτῶν εἶχον τὴν καλὴν φήμην ὅτι εἶνε σοφώτατοι, εἰς ἐμὲ ὁποῦ ἀνεζήτουν νὰ ἐννοήσω τὸν χρησμὸν τοῦ θεοῦ, ἐφάνησαν ἀμαθέστατοι σχεδὸν, ἄλλοι δὲ ὁποῦ ἐθεωροῦντο ἀπὸ τοὺς ἄλλους, ὅτι εἶνε πολὺ ὀλίγον νοήμονες, μοῦ ἐφάνησαν ὅτι εἶνε μάλιστα παρὰ πολὺ συνετοὶ ἄνθρωποι. Πρέπει δὲ βεβαίως νὰ ἀφηγηθῶ ὅλας τὰς περιπλανήσεις μου, τὰς ὁποίας ἔκαμα, ὡς παθήματα ἀνθρώπου, ὅστις ὑποβάλλεται εἰς διαφόρους κόπους, ἵνα εἰς ἐμὲ τέλος πάντων ὁ χρησμὸς φανῇ πλέον ἀνεπίδεκτος ἐλέγχου. Διότι μετὰ τοὺς πολιτικοὺς ἐπορεύθην πρὸς τοὺς ποιητάς, τόσον τοὺς τραγῳδοποιοὺς[2] ὅσον καὶ τοὺς διθυραμβοποιοὺς[3] καὶ τοὺς λοιποὺς ποιητὰς[4] , στοχαζόμενος ὅτι ἐδῶ θὰ φωραθῶ πλέον μὲ σαφεστάτας ἀποδείξεις ὅτι εἶμαι ἀμαθέ-


  1. Τὸν ὅρκον τοῦτον ἔκαμνεν ὁ Ραδάμανθυς μὴ ἐπιτρέπων νὰ ὁρκίζωνται οἱ ἄνθρωποι εἰς τὸν θεὸν· τὸ αὐτὸ ἔκαμνε καὶ ὁ Σωκράτης, διὰ νὰ μὴ ὁρκίζεται εἰς τοὺς θεοὺς.
  2. Τραγῳδοποιοὶ καὶ τραγικοὶ ποιηταί, οἱ γράφοντες τραγῳδίας, τὰ σήμερον καλούμενα γενικῶς δράματα.
  3. Διθυραμβοποιοὶ ἐκαλοῦντο οἱ ποιοῦντες τοὺς διθυράμβους, ὕμνους μεγαλοπρεπεῖς εἰς τιμὴν τοῦ Διονύσου, ἐκ τῆς ἀναπτύξεως τῶν ὁποίων ἐγεννήθη ἡ τραγῳδία ὅτε ἐπενοήθη ὁ πρῶτος ὑποκριτής.
  4. Ἐννοεῖ τοὺς ἐπικούς, λυρικοὺς καὶ ἰαμβικοὺς ποιητάς.