Πλούτος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Συμπλήρωσα με {r|} (όπως είδα στην αρχή) ανά 5 στίχους. Είναι σωστό? Οι στίχοι που είναι μισοί, σωστά? Τα 1000 σωστά? ή 1.000? Παρακαλώ, ελέγξτε. |
|||
Γραμμή 32:
λῆρος: οὐ γὰρ παύσομαι
πρὶν ἂν φράσῃς μοι τίς ποτ᾽ ἐστὶν οὑτοσί:
;Χρεμύλος
Γραμμή 44:
;Χρεμύλος
καὶ συκοφάνται καὶ πονηροί:
Γραμμή 54:
τὸν ἐμὸν μὲν αὐτοῦ τοῦ ταλαιπώρου σχεδὸν
ἤδη νομίζων ἐκτετοξεῦσθαι βίον,
πευσόμενος εἰ χρὴ μεταβαλόντα τοὺς τρόπους
εἶναι πανοῦργον, ἄδικον, ὑγιὲς μηδὲ ἕν,
Γραμμή 63:
;Χρεμύλος
ὅτῳ ξυναντήσαιμι πρῶτον ἐξιών,
ἐκέλευε τούτου μὴ μεθίεσθαί μ᾽ ἔτι,
Γραμμή 75:
;Καρίων
φράζουσαν ὦ σκαιότατέ σοι σαφέστατα
ἀσκεῖν τὸν υἱὸν τὸν ἐπιχώριον τρόπον;
Γραμμή 85:
δῆλον ὁτιὴ καὶ τυφλῷ
γνῶναι δοκεῖ τοῦθ᾽, ὡς σφόδρ᾽ ἐστὶ συμφέρον
;Χρεμύλος
Γραμμή 92:
ὅστις ποτ᾽ ἐστὶν οὑτοσὶ καὶ τοῦ χάριν
καὶ τοῦ δεόμενος ἦλθε μετὰ νῷν ἐνθαδί,
;Καρίων
Γραμμή 107:
;Χρεμύλος
σοὶ λέγει τοῦτ᾽, οὐκ ἐμοί:
ἀλλ᾽ εἴ τι χαίρεις ἀνδρὸς εὐόρκου τρόποις,
ἐμοὶ φράσον.
Γραμμή 119:
;Χρεμύλος
οὔ τοι μὰ τὴν Δήμητρα χαιρήσεις ἔτι.
;Καρίων
Γραμμή 137:
ἀπολῶ τὸν ἄνθρωπον κάκιστα τουτονί.
ἀναθεὶς γὰρ ἐπὶ κρημνόν τιν᾽ αὐτὸν καταλιπων
;Χρεμύλος
Γραμμή 156:
;Πλοῦτος
;Χρεμύλος
Γραμμή 171:
;Καρίων
ὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον καὶ θεοὶ καὶ δαίμονες
καὶ Ζεῦ, τί φῄς; ἐκεῖνος ὄντως εἶ σύ;
Γραμμή 190:
;Πλοῦτος
ἐκ Πατροκλέους ἔρχομαι,
;Χρεμύλος
Γραμμή 199:
ἐγὼ γὰρ ὢν μειράκιον ἠπείλησ᾽ ὅτι
ὡς τοὺς δικαίους καὶ σοφοὺς καὶ κοσμίους
ἵνα μὴ διαγιγνώσκοιμι τούτων μηδένα.
οὕτως ἐκεῖνος τοῖσι χρηστοῖσι φθονεῖ.
Γραμμή 212:
;Χρεμύλος
φέρε τί οὖν;
φεύγοις ἂν ἤδη τοὺς πονηρούς;
Γραμμή 229:
;Πλοῦτος
;Χρεμύλος
Γραμμή 241:
καὶ σύ γ᾽ ἀντιβολῶ πιθοῦ,
καὶ μή μ᾽ ἀπολίπῃς: οὐ γὰρ εὑρήσεις ἐμοῦ
;Καρίων
Γραμμή 252:
;Χρεμύλος
;Πλοῦτος
Γραμμή 264:
γενήσετ᾽ ἀγαθά, πρόσεχε τὸν νοῦν ἵνα πύθῃ.
οἶμαι γὰρ οἶμαι, σὺν θεῷ δ᾽ εἰρήσεται,
βλέψαι ποιήσας.
Γραμμή 279:
;Πλοῦτος
ὁ Ζεὺς † μὲν οὖν εἰδὼς τὰ τούτων μῶρ᾽ ἔμ᾽ εἰ†
;Χρεμύλος
Γραμμή 291:
ἄληθες ὦ δειλότατε πάντων δαιμόνων;
οἴει γὰρ εἶναι τὴν Διὸς τυραννίδα
ἐὰν ἀναβλέψῃς σὺ κἂν σμικρὸν χρόνον;
Γραμμή 307:
;Χρεμύλος
νὴ τὸν οὐρανόν.
;Καρίων
Γραμμή 326:
;Χρεμύλος
παύσειεν, εἰ βούλοιτο, ταῦτ᾽ ἄν;
Γραμμή 343:
ὅπως;
οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως
αὐτὸς διδῷς πἀργύριον: ὥστε τοῦ Διὸς
τὴν δύνομιν, ἢν λυπῇ τι, καταλύσεις μόνος.
Γραμμή 353:
φήμ᾽ ἐγώ.
καὶ νὴ Δί᾽ εἴ τί γ᾽ ἔστι λαμπρὸν καὶ καλὸν
ἅπαντα τῷ πλουτεῖν γάρ ἐσθ᾽ ὑπήκοα.
Γραμμή 362:
;Χρεμύλος
καὶ τάς γ᾽ ἑταίρας φασὶ τὰς Κορινθίας,
οὐδὲ προσέχειν τὸν νοῦν, ἐὰν δὲ πλούσιος,
τὸν πρωκτὸν αὐτὰς εὐθὺς ὡς τοῦτον τρέπειν.
Γραμμή 371:
;Χρεμύλος
αἰτοῦσιν οὐκ ἀργύριον οἱ χρηστοί.
Γραμμή 385:
;Χρεμύλος
ἐν τοῖσιν ἀνθρώποισίν ἐσθ᾽ ηὑρημένα.
ὁ μὲν γὰρ ἡμῶν σκυτοτομεῖ καθήμενος:
Γραμμή 396:
;Καρίων
;Χρεμύλος
Γραμμή 417:
;Καρίων
;Χρεμύλος
Γραμμή 432:
;Χρεμύλος
;Καρίων
Γραμμή 447:
;Καρίων
;Χρεμύλος
Γραμμή 457:
;Καρίων
κρατοῦσι γοῦν κἀν τοῖς πολέμοις ἑκάστοτε,
;Πλοῦτος
Γραμμή 466:
ὥστ᾽ οὐδὲ μεστὸς σοῦ γέγον᾽ οὐδεὶς πώποτε.
τῶν μὲν γὰρ ἄλλων ἐστὶ πάντων πλησμονή,
ἔρωτος{{r|190}}
;Καρίων
Γραμμή 504:
σοῦ δ᾽ ἐγένετ᾽ οὐδεὶς μεστὸς οὐδεπώποτε.
ἀλλ᾽ ἢν τάλαντά τις λάβῃ τριακαίδεκα,
κἂν ταῦτ᾽ ἀνύσηται, τετταράκοντα βούλεται,
ἤ φησιν εἶν ἀβίωτον αὑτῷ τὸν βίον.
Γραμμή 516:
;Πλοῦτος
ἔχειν με, ταύτης δεσπότης γενήσομαι.
Γραμμή 526:
ἥκιστ᾽, ἀλλά με
τοιχωρύχος τις διέβαλ᾽. ἐσδὺς γάρ ποτε
εὑρὼν ἁπαξάπαντα κατακεκλῃμένα:
εἶτ᾽ ὠνόμασέ μου τὴν πρόνοιαν δειλίαν.
Γραμμή 533:
μή νυν μελέτω σοι μηδέν: ὡς ἐὰν γένῃ
ἀνὴρ πρόθυμος αὐτὸς ἐς τὰ πράγματα,
;Πλοῦτος
Γραμμή 549:
;Πλοῦτος
ὁρᾶτε.{{r|215}}
;Χρεμύλος
Γραμμή 564:
;Πλοῦτος
;Χρεμύλος
Γραμμή 576:
τοὺς ξυγγεώργους κάλεσον, εὑρήσεις δ᾽ ἴσως
ἐν τοῖς ἀγροῖς αὐτοὺς ταλαιπωρουμένους,
ἡμῖν μετάσχῃ τοῦδε τοῦ Πλούτου μέρος.
Γραμμή 585:
;Χρεμύλος
ἐμοὶ μελήσει τοῦτό γ᾽: ἀλλ᾽ ἀνύσας τρέχε.
εἴσω μετ᾽ ἐμοῦ δεῦρ᾽ εἴσιθ᾽: ἡ γὰρ οἰκία
αὕτη 'στὶν ἣν δεῖ χρημάτων σε τήμερον
Γραμμή 592:
;Πλοῦτος
ἀλλ᾽ ἄχθομαι μὲν εἰσιὼν νὴ τοὺς θεοὺς
ἀγαθὸν γὰρ ἀπέλαυσ᾽ οὐδὲν αὐτοῦ πώποτε.
ἢν μὲν γὰρ ὡς φειδωλὸν εἰσελθὼν τύχω,
εὐθὺς κατώρυξέν με κατὰ τῆς γῆς κάτω:
κἄν τις προσέλθῃ χρηστὸς ἄνθρωπος φίλος
ἔξαρνός ἐστι μηδ᾽ ἰδεῖν με πώποτε.
ἢν δ᾽ ὡς παραπλῆγ᾽ ἄνθρωπον εἰσελθὼν τύχω,
Γραμμή 604:
;Χρεμύλος
ἐγὼ δὲ τούτου τοῦ τρόπου πώς εἰμ᾽ ἀεί,
χαίρω τε γὰρ φειδόμενος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρ
πάλιν τ᾽ ἀναλῶν, ἡνίκ᾽ ἂν τούτου δέῃ.
ἀλλ᾽ εἰσίωμεν, ὡς ἰδεῖν σε βούλομαι
ὃν ἑγὼ φιλῶ μάλιστα μετὰ σέ.
Γραμμή 621:
ὦ πολλὰ δὴ τῷ δεσπότῃ ταὐτὸν θύμον φαγόντες,
ἄνδρες φίλοι καὶ δημόται καὶ τοῦ πονεῖν ἐρασταί,
ἀλλ᾽ ἔστ᾽ ἐπ᾽ αὐτῆς τῆς ἀκμῆς, ᾗ δεῖ παρόντ᾽ ἀμύνειν.
Γραμμή 628:
ὡς εἰκός ἐστιν ἀσθενεῖς γέροντας ἄνδρας ἤδη;
σὺ δ᾽ ἀξιοῖς ἴσως με θεῖν, πρὶν ταῦτα καὶ φράσαι μοι
;Καρίων
Γραμμή 639:
;Καρίων
ῥυπῶντα κυφὸν ἄθλιον ῥυσὸν μαδῶντα νωδόν:
οἶμαι δὲ νὴ τὸν οὐρανὸν καὶ ψωλὸν αὐτὸν εἶναι.
Γραμμή 648:
;Καρίων
;Χορός
Γραμμή 659:
;Χορός
‘ἰοὺ ἰού,’ τὰς χοίνικας καὶ τὰς πέδας ποθοῦσαι.
Γραμμή 668:
;Χορός
διαρραγείης, ὡς μόθων εἶ καὶ φύσει κόβαλος,
οἳ πολλὰ μοχθήσαντες οὐκ οὔσης σχολῆς προθύμως
δεῦρ᾽ ἤλθομεν, πολλῶν θύμων ῥίζας διεκπερῶντες.
Γραμμή 674:
;Καρίων
ἀλλ᾽ οὐκέτ᾽ ἂν κρύψαιμι. τὸν Πλοῦτον γὰρ ὦνδρες ἥκει
;Χορός
Γραμμή 687:
;Καρίων
μιμούμενος καὶ τοῖν ποδοῖν ὡδὶ παρενσαλεύων
ὑμᾶς ἄγειν. ἀλλ᾽ εἶα τέκεα θαμίν᾽ ἐπαναβοῶντες
βληχώμενοί τε προβατίων
αἰγῶν τε κιναβρώντων μέλη
;Χορός
Γραμμή 699:
πήραν ἔχοντα λάχανά τ᾽ ἄγρια δροσερά, κραιπαλῶντα
ἡγούμενον τοῖς προβατίοις,
μέγαν λαβόντες ἡμμένον σφηκίσκον ἐκτυφλῶσαι.
Γραμμή 706:
ἣ τοὺς ἑταίρους τοῦ Φιλωνίδου ποτ᾽ ἐν Κορίνθῳ
ἔπεισεν ὡς ὄντας κάπρους
μιμήσομαι πάντας τρόπους:
ὑμεῖς δὲ γρυλίζοντες ὑπὸ φιληδίας
Γραμμή 713:
;Χορός
οὐκοῦν σε τὴν Κίρκην γε τὴν τὰ φάρμακ᾽ ἀνακυκῶσαν
λαβόντες ὑπὸ φιληδίας
τὸν Λαρτίου μιμούμενοι τῶν ὄρχεων κρεμῶμεν,
μινθώσομέν θ᾽ ὥσπερ τράγου
τὴν ῥῖνα: σὺ δ᾽ Ἀρίστυλλος ὑποχάσκων ἐρεῖς,
;Καρίων
Γραμμή 725:
ἐγὼ δ᾽ ἰὼν ἤδη λάθρᾳ
βουλήσομαι τοῦ δεσπότου
μασώμενος τὸ λοιπὸν οὕτω τῷ κόπῳ ξυνεῖναι.
Γραμμή 734:
ἀρχαῖον ἤδη προσαγορεύειν καὶ σαπρόν:
ἀσπάζομαι δ᾽ ὁτιὴ προθύμως ἥκετε
ὅπως δέ μοι καὶ τἄλλα συμπαραστάται
ἔσεσθε καὶ σωτῆρες ὄντως τοῦ θεοῦ.
Γραμμή 741:
θάρρει: βλέπειν γὰρ ἄντικρυς δόξεις μ᾽ Ἄρη.
δεινὸν γὰρ εἰ τριωβόλου μὲν οὕνεκα
αὐτὸν δὲ τὸν Πλοῦτον παρείην τῳ λαβεῖν.
Γραμμή 750:
;Βλεψίδημος
Χρεμύλος πεπλούτηκ᾽ ἐξαπίνης; οὐ πείθομαι.
καίτοι λόγος γ᾽ ἦν νὴ τὸν Ἡρακλέα πολὺς
ἐπὶ τοῖσι κουρείοισι τῶν καθημένων,
ὡς ἐξαπίνης ἀνὴρ γεγένηται πλούσιος.
χρηστόν τι πράττων τοὺς φίλους μεταπέμπεται.
οὔκουν ἐπιχώριόν γε πρᾶγμ᾽ ἐργάζεται.
Γραμμή 762:
ἀλλ᾽ οὐδὲν ἀποκρύψας ἐρῶ: νὴ τοὺς θεοὺς
ὦ Βλεψίδημ᾽ ἄμεινον ἢ χθὲς πράττομεν,
;Βλεψίδημος
Γραμμή 781:
;Χρεμύλος
ἢν δὲ σφαλῶμεν, ἐπιτετρῖφθαι τὸ παράπαν.
Γραμμή 788:
καί μ᾽ οὐκ ἀρέσκει. τό τε γὰρ ἐξαίφνης ἄγαν
οὕτως ὑπερπλουτεῖν τό τ᾽ αὖ δεδοικέναι
;Χρεμύλος
Γραμμή 802:
;Βλεψίδημος
;Χρεμύλος
Γραμμή 816:
;Βλεψίδημος
;Χρεμύλος
Γραμμή 827:
;Χρεμύλος
σὺ μὲν οἶδ᾽ ὃ κρώζεις: ὡς ἐμοῦ τι κεκλοφότος
;Βλεψίδημος
Γραμμή 849:
;Βλεψίδημος
ὦ Ἡράκλεις, φέρε ποῖ τις ἂν
;Χρεμύλος
Γραμμή 860:
;Χρεμύλος
τρεῖς μνᾶς ἀναλώσας λογίσασθαι δώδεκα.
Γραμμή 867:
ἱκετηρίαν ἔχοντα μετὰ τῶν παιδίων
καὶ τῆς γυναικός, κου᾽ διοίσοντ᾽ ἄντικρυς
;Χρεμύλος
Γραμμή 880:
;Χρεμύλος
οἴμοι τῶν κακῶν,
ἀπολεῖς.{{r|390}}
;Βλεψίδημος
Γραμμή 921:
;Βλεψίδημος
;Χρεμύλος
Γραμμή 946:
;Βλεψίδημος
τί φῄς;
;Χρεμύλος
Γραμμή 973:
;Χρεμύλος
;Βλεψίδημος
Γραμμή 992:
;Χρεμύλος
ἐγώ, κατακλίνειν αὐτὸν εἰς Ἀσκληπιοῦ
κράτιστόν ἐστι.
Γραμμή 1.010:
;Πενία
τολμῶντε δρᾶν ἀνθρωπαρίω κακοδαίμονε—
ποῖ ποῖ; τί φεύγετον; οὐ μενεῖτον;
Γραμμή 1.020:
ἐγὼ γὰρ ὑμᾶς ἐξολῶ κακοὺς κακῶς:
τόλμημα γὰρ τολμᾶτον οὐκ ἀνασχετόν,
οὔτε θεὸς οὔτ᾽ ἄνθρωπος: ὥστ᾽ ἀπολώλατον.
Γραμμή 1.031:
;Χρεμύλος
;Βλεψίδημος
Γραμμή 1.046:
;Πενία
ἄληθες; οὐ γὰρ δεινότατα δεδράκατον
;Χρεμύλος
Γραμμή 1.057:
;Βλεψίδημος
ἣ ταῖς κοτύλαις ἀεί με διαλυμαίνεται;
Γραμμή 1.068:
;Χρεμύλος
οὗτος τί δρᾷς; ὦ δειλότατον σὺ θηρίον:
;Βλεψίδημος
Γραμμή 1.088:
;Χρεμύλος
ἔργων ἁπάντων ἐργασόμεθ᾽, εἰ τὸν θεὸν
ἔρημον ἀπολιπόντε ποι φευξούμεθα
Γραμμή 1.095:
;Βλεψίδημος
ποίοις ὅπλοισιν ἢ δυνάμει πεποιθότες;
οὐκ ἐνέχυρον τίθησιν ἡ μιαρωτάτη;
Γραμμή 1.104:
;Πενία
γρύζειν δὲ καὶ τολμᾶτον ὦ καθάρματε,
;Χρεμύλος
Γραμμή 1.113:
οὐδὲν γὰρ ὦ πρὸς τῶν θεῶν νομίζετε
ἀδικεῖν με τὸν Πλοῦτον ποιεῖν πειρωμένω
;Χρεμύλος
Γραμμή 1.129:
;Πενία
ἔμ᾽ ἐκβαλόντες; καὶ τί ἂν νομίζετον
;Χρεμύλος
Γραμμή 1.139:
τὸ πρῶτον αὐτοῦ: κἂν μὲν ἀποφήνω μόνην
ἀγαθῶν ἁπάντων οὖσαν αἰτίαν ἐμὲ
ποιεῖτον ἤδη τοῦθ᾽ ὅ τι ἂν ὑμῖν δοκῇ.
Γραμμή 1.148:
καὶ σύ γε διδάσκου: πάνυ γὰρ οἶμαι ῥᾳδίως
ἅπανθ᾽ ἁμαρτάνοντά σ᾽ ἀποδείξειν ἐγώ,
;Χρεμύλος
Γραμμή 1.164:
;Χρεμύλος
ἐὰν ἁλῷς;
Γραμμή 1.183:
;Πενία
ἔχοι τις ἂν δίκαιον ἀντειπεῖν ἔτι;
Γραμμή 1.192:
;Χρεμύλος
φανερὸν μὲν ἔγωγ᾽ οἶμαι γνῶναι τοῦτ᾽ εἶναι πᾶσιν ὁμοίως,
τοὺς δὲ πονηροὺς καὶ τοὺς ἀθέους τούτων τἀναντία δήπου.
τοῦτ᾽ οὖν ἡμεῖς ἐπιθυμοῦντες μόλις ηὕρομεν, ὥστε γενέσθαι
βούλευμα καλὸν καὶ γενναῖον καὶ χρήσιμον εἰς ἅπαν ἔργον.
ἢν γὰρ ὁ Πλοῦτος νυνὶ βλέψῃ καὶ μὴ τυφλὸς ὢν περινοστῇ,
τοὺς δὲ πονηροὺς καὶ τοὺς ἀθέους φευξεῖται: κᾆτα ποιήσει
πάντας χρηστοὺς καὶ πλουτοῦντας δήπου τά τε θεῖα σέβοντας.
Γραμμή 1.206:
;Χρεμύλος
τίς ἂν οὐχ ἡγοῖτ᾽ εἶναι μανίαν κακοδαιμονίαν τ᾽ ἔτι μᾶλλον;
πολλοὶ μὲν γὰρ τῶν ἀνθρώπων ὄντες πλουτοῦσι πονηροί,
ἀδίκως αὐτὰ ξυλλεξάμενοι: πολλοὶ δ᾽ ὄντες πάνυ χρηστοὶ
πράττουσι κακῶς καὶ πεινῶσιν μετὰ σοῦ τε τὰ πλεῖστα σύνεισιν.
ὁδὸν ἥντιν᾽ ἰὼν τοῖς ἀνθρώποις ἀγάθ᾽ ἄν μείζω πορίσειεν.
Γραμμή 1.218:
δύο πρεσβύτα, ξυνθιασώτα τοῦ ληρεῖν καὶ παραπαίειν,
εἰ τοῦτο γένοιθ᾽ ὃ ποθεῖθ᾽ ὑμεῖς, οὔ φημ᾽ ἂν λυσιτελεῖν σφῷν.
οὔτε τέχνην ἂν τῶν ἀνθρώπων οὔτ᾽ ἂν σοφίαν μελετῴη
οὐδείς: ἀμφοῖν δ᾽ ὑμῖν τούτοιν ἀφανισθέντοιν ἐθελήσει
τίς χαλκεύειν ἢ ναυπηγεῖν ἢ ῥάπτειν ἢ τροχοποιεῖν,
ἢ σκυτοτομεῖν ἢ πλινθουργεῖν ἢ πλύνειν ἢ σκυλοδεψεῖν,
ἢν ἐξῇ ζῆν ἀργοῖς ὑμῖν πάντων ἀμελοῦσιν;
Γραμμή 1.238:
;Πενία
τίς δ᾽ ἔσται πρῶτον ὁ πωλῶν,
;Χρεμύλος
Γραμμή 1.248:
κατὰ τὸν λόγον ὃν σὺ λέγεις δήπου. τίς γὰρ πλουτῶν ἐθελήσει
κινδυνεύων περὶ τῆς ψυχῆς τῆς αὑτοῦ τοῦτο ποιῆσαι;
ὀδυνηρότερον τρίψεις βίοτον πολὺ τοῦ νῦν.
Γραμμή 1.258:
οὔτ᾽ ἐν δάπισιν: τίς γὰρ ὑφαίνειν ἐθελήσει χρυσίου ὄντος;
οὔτε μύροισιν μυρίσαι στακτοῖς ὁπόταν νύμφην ἀγάγησθον.
καίτοι τί πλέον πλουτεῖν ἐστιν τούτων πάντων ἀποροῦντας;
παρ᾽ ἐμοῦ δ᾽ ἔστιν ταῦτ᾽ εὔπορα πάνθ᾽ ὑμῖν ὧν δείσθον: ἐγὼ γὰρ
Γραμμή 1.265:
;Χρεμύλος
καὶ παιδαρίων ὑποπεινώντων καὶ γραι:δίων κολοσυρτόν;
φθειρῶν τ᾽ ἀριθμὸν καὶ κωνώπων καὶ ψυλλῶν οὐδὲ λέγω σοι
ὑπὸ τοῦ πλήθους, αἳ βομβοῦσαι περὶ τὴν κεφαλὴν ἀνιῶσιν,
ἐπεγείρουσαι καὶ φράζουσαι, ‘πεινήσεις, ἀλλ᾽ ἐπανίστω.’
στιβάδα σχοίνων κόρεων μεστήν, ἣ τοὺς εὕδοντας ἐγείρει:
καὶ φορμὸν ἔχειν ἀντὶ τάπητος σαπρόν: ἀντὶ δὲ προσκεφαλαίου
λίθον ἐυμεγέθη πρὸς τῇ κεφαλῇ: σιτεῖσθαι δ᾽ ἀντὶ μὲν ἄρτων
μαλάχης πτόρθους, ἀντὶ δὲ μάζης φυλλεῖ᾽ ἰσχνῶν ῥαφανίδων,
φιδάκνης πλευρὰν ἐρρωγυῖαν καὶ ταύτην. ἆρά γε πολλῶν
ἀγαθῶν πᾶσιν τοῖς ἀνθρὠποις ἀποφαίνω σ᾽ αἴτιον οὖσαν;
Γραμμή 1.286:
;Πενία
ἀλλ᾽ οὐχ οὑμὸς τοῦτο πέπονθεν βίος οὐ μὰ Δί᾽, οὐδέ γε μέλλει.
πτωχοῦ μὲν γὰρ βίος, ὃν σὺ λέγεις, ζῆν ἐστιν μηδὲν ἔχοντα:
Γραμμή 1.293:
;Χρεμύλος
εἰ φεισάμενος καὶ μοχθήσας καταλείψει μηδὲ ταφῆναι.
Γραμμή 1.300:
οὐ γιγνώσκων ὅτι τοῦ Πλούτου παρέχω βελτίονας ἄνδρας
καὶ τὴν γνώμην καὶ τὴν ἰδέαν. παρὰ τῷ μὲν γὰρ ποδαγρῶντες
παρ᾽ ἐμοὶ δ᾽ ἰσχνοὶ καὶ σφηκώδεις καὶ τοῖς ἐχθροῖς ἀνιαροί.
Γραμμή 1.311:
;Χρεμύλος
;Βλεψίδημος
Γραμμή 1.320:
ὦσι πένητες, περὶ τὸν δῆμον καὶ τὴν πόλιν εἰσὶ δίκαιοι,
πλουτήσαντες δ᾽ ἀπὸ τῶν κοινῶν παραχρῆμ᾽ ἄδικοι γεγένηνται,
;Χρεμύλος
Γραμμή 1.330:
;Πενία
καὶ σύ γ᾽ ἐλέγξαι μ᾽ οὔπω δύνασαι περὶ τούτου,
;Χρεμύλος
Γραμμή 1.342:
;Χρεμύλος
τὸν Δία φήσεις ἆρ᾽ οὐκ ὀρθῶς διαγιγνώσκειν τὸ κράτιστον:
;Βλεψίδημος
Γραμμή 1.352:
εἰ γὰρ ἐπλούτει, πῶς ἂν ποιῶν τὸν Ὀλυμπικὸν αὐτὸς ἀγῶνα
ἵνα τοὺς Ἕλληνας ἅπαντας ἀεὶ δι᾽ ἔτους πέμπτου ξυναγείρει,
κοτίνου στεφάνῳ; καίτοι χρυσῷ μᾶλλον ἐχρῆν, εἴπερ ἐπλούτει.
Γραμμή 1.361:
;Πενία
εἰ πλούσιος ὢν ἀνελεύθερός ἐσθ᾽ οὑτωσὶ καὶ φιλοκερδής.
Γραμμή 1.373:
;Χρεμύλος
παρὰ τῆς Ἑκάτης ἔξεστιν τοῦτο πυθέσθαι,
τοὺς μὲν ἔχοντας καὶ πλουτοῦντας δεῖπνον κατὰ μῆν᾽ ἀποπέμπειν,
τοὺς δὲ πένητας τῶν ἀνθρώπων ἁρπάζειν πρὶν καταθεῖναι.
Γραμμή 1.380:
ἀλλὰ φθείρου καὶ μὴ γρύξῃς
ἔτι μηδ᾽ ὁτιοῦν.
;Πενία
Γραμμή 1.395:
;Πενία
;Χρεμύλος
Γραμμή 1.406:
;Χρεμύλος
κρεῖττον γάρ μοι πλουτεῖν ἐστίν,
σὲ δ᾽ ἐᾶν κλάειν μακρὰ τὴν κεφαλήν.
Γραμμή 1.413:
νὴ Δί᾽ ἐγὼ γοῦν ἐθέλω πλουτῶν
εὐωχεῖσθαι μετὰ τῶν παίδων
λιπαρὸς χωρῶν ἐκ βαλανείου
τῶν χειροτεχνῶν
Γραμμή 1.420:
;Χρεμύλος
αὕτη μὲν ἡμῖν ἡπίτριπτος οἴχεται.
ἐγκατακλινοῦντ᾽ ἄγωμεν εἰς Ἀσκληπιοῦ.
Γραμμή 1.429:
;Χρεμύλος
παῖ Καρίων τὰ στρώματ᾽ ἐκφέρειν σ᾽ ἐχρῆν
καὶ τἄλλ᾽ ὅσ᾽ ἐστὶν ἔνδον ηὐτρεπισμένα.
Γραμμή 1.438:
γέροντες ἄνδρες ἐπ᾽ ὀλιγίστοις ἀλφίτοις,
ὡς εὐτυχεῖθ᾽, ὡς μακαρίως πεπράγατε,
;Χορός
Γραμμή 1.447:
ὁ δεσπότης πέπραγεν εὐτυχέστατα,
μᾶλλον δ᾽ ὁ Πλοῦτος αὐτός: ἀντὶ γὰρ τυφλοῦ
Ἀσκληπιοῦ παιῶνος εὐμενοῦς τυχών.
Γραμμή 1.458:
;Χορός
ἀναβοάσομαι τὸν εὔπαιδα καὶ
;Γυνή
Γραμμή 1.467:
;Καρίων
ταχέως ταχέως φέρ᾽ οἶνον ὦ δέσποιν᾽, ἵνα
ὡς ἀγαθὰ συλλήβδην ἅπαντά σοι φέρω.
Γραμμή 1.481:
;Καρίων
ἄκουε τοίνυν, ὡς ἐγὼ τὰ πράγματα
;Γυνή
Γραμμή 1.496:
ὡς γὰρ τάχιστ᾽ ἀφικόμεθα πρὸς τὸν θεὸν
ἄγοντες ἄνδρα τότε μὲν ἀθλιώτατον
πρῶτον μὲν αὐτὸν ἐπὶ θάλατταν ἤγομεν,
ἔπειτ᾽ ἐλοῦμεν.
Γραμμή 1.506:
;Καρίων
ἔπειτα πρὸς τὸ τέμενος ᾖμεν τοῦ θεοῦ.
καθωσιώθη πέλανος Ἡφαίστου φλογί,
κατεκλίναμεν τὸν Πλοῦτον, ὥσπερ εἰκὸς ἦν:
Γραμμή 1.515:
;Καρίων
κλέπτων δὲ τοὺς βλέποντας ὑπερηκόντικεν:
ἕτεροί τε πολλοὶ παντοδαπὰ νοσήματα
ἔχοντες: ὡς δὲ τοὺς λύχνους ἀποσβέσας
ἡμῖν παρήγγειλεν καθεύδειν τοῦ θεοῦ
σιγᾶν, ἅπαντες κοσμίως κατεκείμεθα.
κἀγὼ καθεύδειν οὐκ ἐδυνάμην, ἀλλά με
ἀθάρης χύτρα τις ἐξέπληττε κειμένη
ὀλίγον ἄπωθεν τῆς κεφαλῆς του γρᾳδίου,
ἔπειτ᾽ ἀναβλέψας ὁρῶ τὸν ἱερέα
τοὺς φθοῖς ἀφαρπάζοντα καὶ τὰς ἰσχάδας
ἀπὸ τῆς τραπέζης τῆς ἱερᾶς: μετὰ τοῦτο δὲ
περιῆλθε τοὺς βωμοὺς ἅπαντας ἐν κύκλῳ,
ἔπειτα ταῦθ᾽ ἥγιζεν ἐς σάκταν τινά.
κἀγὼ νομίσας πολλὴν ὁσίαν τοῦ πράγματος
Γραμμή 1.539:
;Καρίων
ἐπὶ τὴν χύτραν ἐλθὼν ἔχων τὰ στέμματα:
ὁ γὰρ ἱερεὺς αὐτοῦ με προὐδιδάξατο.
τὸ γρᾴδιον δ᾽ ὡς ᾔσθετο δή μου τὸν ψόφον,
ἄρασ᾽ ὑφῄρει: κᾆτα συρίξας ἐγὼ
ἡ δ᾽ εὐθέως τὴν χεῖρα πάλιν ἀνέσπασεν,
κατέκειτο δ᾽ αὑτὴν ἐντυλίξασ᾽ ἡσυχῇ
ὑπὸ τοῦ δέους βδέουσα δριμύτερον γαλῆς.
κἀγὼ τότ᾽ ἤδη τῆς ἀθάρης πολλὴν ἔφλων:
;Γυνή
Γραμμή 1.561:
;Γυνή
;Καρίων
Γραμμή 1.575:
;Γυνή
;Καρίων
Γραμμή 1.587:
δείσας, ἐκεῖνος δ᾽ ἐν κύκλῳ τὰ νοσήματα
σκοπῶν περιῄει πάντα κοσμίως πάνυ.
παρέθηκε καὶ δοίδυκα καὶ κιβώτιον.
Γραμμή 1.602:
;Καρίων
διὰ τοῦ τριβωνίου:
πρῶτον δὲ πάντων τῷ Νεοκλείδῃ φάρμακον
καταπλαστὸν ἐνεχείρησε τρίβειν, ἐμβαλὼν
σκορόδων κεφαλὰς τρεῖς Τηνίων. ἔπειτ᾽ ἔφλα
ἐν τῇ θυείᾳ συμπαραμιγνύων ὀπὸν
κατέπλασεν αὐτοῦ τὰ βλέφαρ᾽ ἐκστρέψας, ἵνα
ὀδυνῷτο μᾶλλον. ὁ δὲ κεκραγὼς καὶ βοῶν
ἔφευγ᾽ ἀνᾴξας: ὁ δὲ θεὸς γελάσας ἔφη:
‘ἐνταῦθα νῦν κάθησο καταπεπλασμένος,
;Γυνή
Γραμμή 1.621:
καὶ πρῶτα μὲν δὴ τῆς κεφαλῆς ἐφήψατο,
ἔπειτα καθαρὸν ἡμιτύβιον λαβὼν
κατεπέτασ᾽ αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν φοινικίδι
καὶ πᾶν τὸ πρόσωπον: εἶθ᾽ ὁ θεὸς ἐπόππυσεν.
Γραμμή 1.631:
;Καρίων
τὰ βλέφαρα περιέλειχον, ὥς γ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ:
καὶ πρίν σε κοτύλας ἐκπιεῖν οἴνου δέκα,
ὁ Πλοῦτος ὦ δέσποιν᾽ ἀνειστήκει βλέπων:
ἐγὼ δὲ τὼ χεῖρ᾽ ἀνεκρότησ᾽ ὑφ᾽ ἡδονῆς
ἠφάνισεν αὑτὸν οἵ τ᾽ ὄφεις ἐς τὸν νεών.
οἱ δ᾽ ἐγκατακείμενοι παρ᾽ αὐτῷ πῶς δοκεῖς
τὸν Πλοῦτον ἠσπάζοντο καὶ τὴν νύχθ᾽ ὅλην
ἐγρηγόρεσαν, ἕως διέλαμψεν ἡμέρα.
ὅτι βλέπειν ἐποίησε τὸν Πλοῦτον ταχύ,
τὸν δὲ Νεοκλείδην μᾶλλον ἐποίησεν τυφλόν.
Γραμμή 1.651:
;Καρίων
ἔρχεται.
οἱ γὰρ δίκαιοι πρότερον ὄντες καὶ βίον
ἔχοντες ὀλίγον αὐτὸν ἠσπάζοντο καὶ
ἐδεξιοῦνθ᾽ ἅπαντες ὑπὸ τῆς ἡδονῆς:
ὅσοι δ᾽ ἐπλούτουν οὐσίαν τ᾽ εἶχον συχνὴν
ὀφρῦς ξυνῆγον ἐσκυθρώπαζόν θ᾽ ἅμα.
οἱ δ᾽ ἠκολούθουν κατόπιν ἐστεφανωμένοι
γελῶντες εὐφημοῦντες: ἐκτυπεῖτο δὲ
ἐμβὰς γερόντων εὐρύθμοις προβήμασιν.
ὀρχεῖσθε καὶ σκιρτᾶτε καὶ χορεύετε:
οὐδεὶς γὰρ ὑμῖν εἰσιοῦσιν ἀγγελεῖ,
Γραμμή 1.668:
;Γυνή
νὴ τὴν Ἑκάτην κἀγὼ δ᾽ ἀναδῆσαι βούλομαι
τοιαῦτ᾽ ἀπαγγείλαντα.
Γραμμή 1.680:
;Καρίων
''Κομμάτιον Χοροῦ''
Γραμμή 1.689:
χώραν τε πᾶσαν Κέκροπος ἥ μ᾽ ἐδέξατο.
αἰσχύνομαι δὲ τὰς ἐμαυτοῦ συμφοράς,
τοὺς ἀξίους δὲ τῆς ἐμῆς ὁμιλίας
ἔφευγον, εἰδὼς οὐδέν: ὦ τλήμων ἐγώ,
ὡς οὔτ᾽ ἐκεῖν᾽ ἄρ᾽ οὔτε ταῦτ᾽ ὀρθῶς ἔδρων:
ἀλλ᾽ αὐτὰ πάντα πάλιν ἀναστρέψας ἐγὼ
ἄκων ἐμαυτὸν τοῖς πονηροῖς ἐπεδίδουν.
Γραμμή 1.701:
οἱ φαινόμενοι παραχρῆμ᾽ ὅταν πράττῃ τις εὖ.
νύττουσι γὰρ καὶ φλῶσι τἀντικνήμια,
ἐμὲ γὰρ τίς οὐ προσεῖπε; ποῖος οὐκ ὄχλος
περιεστεφάνωσεν ἐν ἀγορᾷ πρεσβυτικός;
Γραμμή 1.708:
ὦ φίλτατ᾽ ἀνδρῶν καὶ σὺ καὶ σὺ χαίρετε.
φέρε νυν, νόμος γάρ ἐστι, τὰ καταχύσματα
;Πλοῦτος
Γραμμή 1.720:
;Πλοῦτος
ἔπειτα καὶ τὸν φόρτον ἐκφύγοιμεν ἄν.
οὐ γὰρ πρεπῶδές ἐστι τῷ διδασκάλῳ
Γραμμή 1.727:
;Γυνή
ἀνίσταθ᾽ ὡς ἁρπασόμενος τὰς ἰσχάδας.
Γραμμή 1.736:
καὶ ταῦτα μηδὲν ἐξενεγκόντ᾽ οἴκοθεν.
ἡμῖν γὰρ ἀγαθῶν σωρὸς ἐς τὴν οἰκίαν
οὕτω τὸ πλουτεῖν ἐστιν ἡδὺ πρᾶγμα δή.
ἡ μὲν σιπύη μεστή 'στι λευκῶν ἀλφίτων,
Γραμμή 1.742:
ἅπαντα δ᾽ ἡμῖν ἀργυρίου καὶ χρυσίου
τὰ σκευάρια πλήρη 'στίν, ὥστε θαυμάσαι.
μύρου γέμουσι, τὸ δ᾽ ὑπερῷον ἰσχάδων.
ὀξὶς δὲ πᾶσα καὶ λοπάδιον καὶ χύτρα
χαλκῆ γέγονε: τοὺς δὲ πινακίσκους τοὺς σαπροὺς
τοὺς ἰχθυηροὺς ἀργυροῦς πάρεσθ᾽ ὁρᾶν.
στατῆρσι δ᾽ οἱ θεράποντες ἀρτιάζομεν
χρυσοῖς: ἀποψώμεσθα δ᾽ οὐ λίθοις ἔτι,
ἀλλὰ σκοροδίοις ὑπὸ τρυφῆς ἑκάστοτε.
καὶ νῦν ὁ δεσπότης μὲν ἔνδον βουθυτεῖ
ἐμὲ δ᾽ ἐξέπεμψεν ὁ καπνός. οὐχ οἷός τε γὰρ
ἔνδον μένειν ἦν. ἔδακνε γὰρ τὰ βλέφαρά μου.
Γραμμή 1.764:
;Δίκαιος
;Καρίων
Γραμμή 1.779:
ἥκω: μεγάλων γάρ μοὐστὶν ἀγαθῶν αἴτιος.
ἐγὼ γὰρ ἱκανὴν οὐσίαν παρὰ τοῦ πατρὸς
εἶναι νομίζων χρήσιμον πρὸς τὸν βίον.
Γραμμή 1.793:
;Δίκαιος
κομιδῇ μὲν οὖν. κἀγὼ μὲν ᾤμην οὓς τέως
ὄντως βεβαίους, εἰ δεηθείην ποτέ:
οἱ δ᾽ ἐξετρέποντο κοὐκ ἐδόκουν ὁρᾶν μ᾽ ἔτι.
Γραμμή 1.805:
;Καρίων
;Δίκαιος
Γραμμή 1.819:
;Καρίων
;Δίκαιος
Γραμμή 1.840:
;Συκοφάντης
καὶ κακοδαίμων καὶ τετράκις καὶ πεντάκις
καὶ δωδεκάκις καὶ μυριάκις: ἰοὺ ἰού.
Γραμμή 1.847:
;Καρίων
Ἄπολλον ἀποτρόπαιε καὶ θεοὶ φίλοι,
;Συκοφάντης
Γραμμή 1.856:
;Δίκαιος
προσέρχεται γάρ τις κακῶς πράττων ἀνήρ,
ἔοικε δ᾽ εἶναι τοῦ πονηροῦ κόμματος.
Γραμμή 1.865:
;Συκοφάντης
ποῦ ποῦ 'σθ᾽ ὁ μόνος ἅπαντας ἡμᾶς πλουσίους
εἰ πάλιν ἀναβλέψειεν ἐξ ἀρχῆς; ὁ δὲ
πολὺ μᾶλλον ἐνίους ἐστὶν ἐξολωλεκώς.
Γραμμή 1.879:
;Συκοφάντης
κοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως οὐκ ἔχετέ μου τὰ χρήματα.
Γραμμή 1.888:
;Συκοφάντης
σὺ μὲν εἰς ἀγορὰν ἰὼν ταχέως οὐκ ἂν φθάνοις:
εἰπεῖν ἃ πεπανούργηκας.
Γραμμή 1.900:
;Συκοφάντης
ἐπεὶ πόθεν θοἰμάτιον εἴληφας τοδί;
ἐχθὲς δ᾽ ἔχοντ᾽ εἶδόν σ᾽ ἐγὼ τριβώνιον.
Γραμμή 1.909:
;Καρίων
;Συκοφάντης
Γραμμή 1.920:
;Συκοφάντης
;Καρίων
Γραμμή 1.929:
ἀρνεῖσθον; ἔνδον ἐστὶν ὦ μιαρωτάτω
πολὺ χρῆμα τεμαχῶν καὶ κρεῶν ὠπτημένων.
;Καρίων
Γραμμή 1.941:
ταῦτ᾽ οὖν ἀνασχέτ᾽ ἐστὶν ὦ Ζεῦ καὶ θεοί,
τούτους ὑβρίζειν εἰς ἔμ᾽; οἴμ᾽ ὡς ἄχθομαι
;Δίκαιος
Γραμμή 1.968:
;Δίκαιος
;Συκοφάντης
Γραμμή 1.988:
;Δίκαιος
πῶς οὖν ἂν εἴης χρηστὸς ὦ τοιχωρύχε,
;Συκοφάντης
Γραμμή 1.999:
;Συκοφάντης
τὸ μὲν οὖν βοηθεῖν τοῖς νόμοις τοῖς κειμένοις
;Δίκαιος
Γραμμή 2.016:
;Δίκαιος
ἐκεῖνο δ᾽ οὐ βούλοι᾽ ἄν, ἡσυχίαν ἔχων
ζῆν ἀργός;
Γραμμή 2.029:
;Συκοφάντης
οὐδ᾽ ἂν εἰ δοίης γέ μοι
;Δίκαιος
Γραμμή 2.051:
;Συκοφάντης
;Καρίων
Γραμμή 2.069:
;Συκοφάντης
;Καρίων
Γραμμή 2.081:
ἔπειτα ποῦ κάλλιον ἀνατεθήσεται
ἢ περὶ πονηρὸν ἄνδρα καὶ τοιχωρύχον;
;Δίκαιος
Γραμμή 2.092:
;Συκοφάντης
ἄπειμι: γιγνώσκω γὰρ ἥττων ὢν πολὺ
καὶ σύκινον, τοῦτον τὸν ἰσχυρὸν θεὸν
ἐγὼ ποιήσω τήμερον δοῦναι δίκην,
ὁτιὴ καταλύει περιφανῶς εἶς ὢν μόνος
τὴν δημοκρατίαν, οὔτε τὴν βουλὴν πιθὼν
;Δίκαιος
Γραμμή 2.106:
;Καρίων
τῶν ὀρχιπέδων: ἰδὼν γὰρ αὐτὸν γνώσεται
ὅτι ἔστ᾽ ἐκείνου τοῦ πονηροῦ κόμματος.
Γραμμή 2.115:
;Γραῦς
ἆρ᾽ ὦ φίλοι γέροντες ἐπὶ τὴν οἰκίαν
ἢ τῆς ὁδοῦ τὸ παράπαν ἡμαρτήκαμεν;
Γραμμή 2.126:
;Χρεμύλος
ἀλλ᾽ ὅ τι μάλιστ᾽ ἐλήλυθας λέγειν σ᾽ ἐχρῆν.
Γραμμή 2.135:
;Χρεμύλος
εν ταῖς γυναιξὶν ἦσθα;
Γραμμή 2.151:
;Γραῦς
πενιχρὸν μέν, ἄλλως δ᾽ εὐπρόσωπον καὶ καλὸν
καὶ χρηστόν: εἰ γάρ του δεηθείην ἐγώ,
Γραμμή 2.158:
;Χρεμύλος
;Γραῦς
Γραμμή 2.165:
εἰς ἱμάτιον, ὀκτὼ δ᾽ ἂν εἰς ὑποδήματα:
καὶ ταῖς ἀδελφαῖς ἀγοράσαι χιτώνιον
πυρῶν τ᾽ ἂν ἐδεήθη μεδίμνων τεττάρων.
Γραμμή 2.174:
;Γραῦς
καὶ ταῦτα τοίνυν οὐχ ἕνεκα μισητίας
ἵνα τοὐμὸν ἱμάτιον φορῶν μεμνῇτό μου.
Γραμμή 2.183:
ἀλλ᾽ οὐχὶ νῦν ὁ βδελυρὸς ἔτι τὸν νοῦν ἔχει
τὸν αὐτόν, ἀλλὰ πολὺ μεθέστηκεν πάνυ.
καὶ τἄλλα τἀπὶ τοῦ πίνακος τραγήματα
ἐπόντα πεμψάσης ὑπειπούσης θ᾽ ὅτι
Γραμμή 2.193:
;Γραῦς
ἄμητα προσαπέπεμψεν ἡμῖν τουτονί,
καὶ πρὸς ἐπὶ τούτοις εἶπεν ἀποπέμπων ὅτι
‘πάλαι ποτ᾽ ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι.’
Γραμμή 2.200:
δῆλον ὅτι τοὺς τρόπους τις οὐ μοχθηρὸς ἦν,
ἔπειτα πλουτῶν οὐκέθ᾽ ἥδεται φακῇ:
;Γραῦς
Γραμμή 2.217:
;Γραῦς
νηττάριον ἂν καὶ φάττιον ὑπεκορίζετο.
Γραμμή 2.226:
μυστηρίοις δὲ τοῖς μεγάλοις ὀχουμένην
ἐπὶ τῆς ἁμάξης ὅτι προσέβλεψέν μέ τις,
οὕτω σφόδρα ζηλότυπος ὁ νεανίσκος ἦν.
Γραμμή 2.239:
;Γραῦς
;Χρεμύλος
Γραμμή 2.252:
;Γραῦς
φάσκων βοηθεῖν τοῖς ἀδικουμένοις ἀεί.
Γραμμή 2.261:
ἀναγκάσαι δίκαιόν ἐστι νὴ Δία
τὸν εὖ παθόνθ᾽ ὑπ᾽ ἐμοῦ πάλιν μ᾽ ἀντευποιεῖν,
;Χρεμύλος
Γραμμή 2.276:
;Χρεμύλος
;Γραῦς
Γραμμή 2.287:
καὶ μὴν τὸ μειράκιον τοδὶ προσέρχεται,
οὗπερ πάλαι κατηγοροῦσα τυγχάνω:
;Χρεμύλος
Γραμμή 2.307:
;Χρεμύλος
;Γραῦς
Γραμμή 2.320:
;Νεανίας
ἐν τῷ προσώπῳ τῶν ῥυτίδων ὅσας ἔχει.
Γραμμή 2.333:
;Νεανίας
;Γραῦς
Γραμμή 2.355:
;Γραῦς
πλυνόν με ποιῶν ἐν τοσούτοις ἀνδράσιν.
Γραμμή 2.364:
οὐ δῆτ᾽, ἐπεὶ νῦν μὲν καπηλικῶς ἔχει,
εἰ δ᾽ ἐκπλυνεῖται τοῦτο τὸ ψιμύθιον,
;Γραῦς
Γραμμή 2.377:
;Χρεμύλος
ἀλλ᾽ ὦ νεανίσκ᾽ οὐκ ἐῶ τὴν μείρακα
μισεῖν σε ταύτην.
Γραμμή 2.392:
;Χρεμύλος
εἶναί σ᾽ ὑβριστήν φησι καὶ λέγειν ὅτι
;Νεανίας
Γραμμή 2.406:
;Χρεμύλος
εἶναι μετ᾽ αὐτῆς.
Γραμμή 2.418:
;Χρεμύλος
ὅμως δ᾽ ἐπειδὴ καὶ τὸν οἶνον ἠξίους
;Νεανίας
Γραμμή 2.431:
;Γραῦς
;Νεανίας
Γραμμή 2.448:
;Χρεμύλος
ὥσπερ λεπὰς τῷ μειρακίῳ προσείχετο.
Γραμμή 2.460:
;Ἑρμῆς
σέ τοι λέγω,
;Καρίων
Γραμμή 2.470:
ἀλλ᾽ ἐκκάλει τὸν δεσπότην τρέχων ταχύ,
ἒπειτα τὴν γυναῖκα καὶ τὰ παιδία,
ἔπειτα σαυτόν, εἶτα τὴν ὗν.
Γραμμή 2.483:
;Καρίων
ἀτὰρ διὰ τί δὴ ταῦτ᾽ ἐπιβουλεύει ποιεῖν
ἡμᾶς;
Γραμμή 2.491:
εἴργασθ᾽. ἀφ᾽ οὗ γὰρ ἤρξατ᾽ ἐξ ἀρχῆς βλέπειν
ὁ Πλοῦτος, οὐδεὶς οὐ λιβανωτόν, οὐ δάφνην,
ἡμῖν ἔτι θύει τοῖς θεοῖς.
Γραμμή 2.506:
;Ἑρμῆς
πάντ᾽ ἀγάθ᾽ ἕωθεν εὐθύς, οἰνοῦτταν μέλι
ἰσχάδας, ὅσ᾽ εἰκός ἐστιν Ἑρμῆν ἐσθίειν:
Γραμμή 2.513:
;Καρίων
οὔκουν δικαίως, ὅστις ἐποίεις ζημίαν
;Ἑρμῆς
Γραμμή 2.529:
;Ἑρμῆς
;Καρίων
Γραμμή 2.544:
;Καρίων
;Ἑρμῆς
Γραμμή 2.556:
;Ἑρμῆς
καὶ μὴν ὁπότε τι σκευάριον τοῦ δεσπότου
;Καρίων
Γραμμή 2.567:
;Καρίων
οὐ γὰρ μετεῖχες τὰς ἴσας πληγὰς ἐμοί,
;Ἑρμῆς
Γραμμή 2.580:
;Καρίων
;Ἑρμῆς
Γραμμή 2.595:
;Ἑρμῆς
;Καρίων
Γραμμή 2.613:
;Καρίων
ἀλλ᾽ ὁ θεὸς ἤδη βλέπει,
;Ἑρμῆς
Γραμμή 2.622:
;Καρίων
ὡς ἀγαθόν ἐστ᾽ ἐπωνυμίας πολλὰς ἔχειν:
οὐκ ἐτὸς ἅπαντες οἱ δικάζοντες θαμὰ
σπεύδουσιν ἐν πολλοῖς γεγράφθαι γράμμασιν.
Γραμμή 2.632:
καὶ πλῦνέ γε
αὐτὸς προσελθὼν πρὸς τὸ φρέαρ τὰς κοιλίας,
''Κομμάτιον Χοροῦ''
Γραμμή 2.646:
ἀφ᾽ οὗ γὰρ ὁ Πλοῦτος οὗτος ἤρξατο βλέπειν,
ἀπόλωλ᾽ ὑπὸ λιμοῦ. καταφαγεῖν γὰρ οὐκ ἔχω,
;Χρεμύλος
Γραμμή 2.660:
ὅτι πάντες εἰσὶ πλούσιοι: καίτοι τότε,
ὅτ᾽ εἶχον οὐδέν, ὁ μὲν ἂν ἥκων ἔμπορος
δίκην ἀποφυγών, ὁ δ᾽ ἂν ἐκαλλιερεῖτό τις
κἀμέ γ᾽ ἐκάλει τὸν ἱερέα: νῦν δ᾽ οὐδὲ εἷς
Γραμμή 2.667:
;Χρεμύλος
;Ἱερεύς
Γραμμή 2.676:
θάρρει: καλῶς ἔσται γάρ, ἢν θεὸς θέλῃ.
ὁ Ζεὺς ὁ σωτὴρ γὰρ πάρεστιν ἐνθάδε,
;Ἱερεύς
Γραμμή 2.686:
τὸν ὀπισθόδομον ἀεὶ φυλάττων τῆς θεοῦ.
ἀλλ᾽ ἐκδότω τις δεῦρο δᾷδας ἡμμένας,
;Ἱερεύς
Γραμμή 2.704:
;Γραῦς
;Χρεμύλος
Γραμμή 2.716:
;Χρεμύλος
καὶ μὴν πολὺ τῶν ἄλλων χυτρῶν τἀναντία
ἡ γραῦς ἔπεστ᾽ ἀνωτάτω, ταύτης δὲ νῦν
τῆς γραὸς ἐπιπολῆς ἔπεισιν αἱ χύτραι.
|