Πλούτος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →‎top: clean up, αφαίρεσε: </div> με τη χρήση AWB
Sarri.greek (συζήτηση | Συνεισφορά)
Συμπλήρωσα με {r|} (όπως είδα στην αρχή) ανά 5 στίχους. Είναι σωστό? Οι στίχοι που είναι μισοί, σωστά? Τα 1000 σωστά? ή 1.000? Παρακαλώ, ελέγξτε.
Γραμμή 32:
λῆρος: οὐ γὰρ παύσομαι
πρὶν ἂν φράσῃς μοι τίς ποτ᾽ ἐστὶν οὑτοσί:
25εὔνουςεὔνους γὰρ ὤν σοι πυνθάνομαι πάνυ σφόδρα.{{r|25}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 44:
 
;Χρεμύλος
30ἕτεροιἕτεροι δ᾽ ἐπλούτουν ἱερόσυλοι ῥήτορες{{r|30}}
καὶ συκοφάνται καὶ πονηροί:
 
Γραμμή 54:
τὸν ἐμὸν μὲν αὐτοῦ τοῦ ταλαιπώρου σχεδὸν
ἤδη νομίζων ἐκτετοξεῦσθαι βίον,
35τὸντὸν δ᾽ υἱόν, ὅσπερ ὢν μόνος μοι τυγχάνει,{{r|35}}
πευσόμενος εἰ χρὴ μεταβαλόντα τοὺς τρόπους
εἶναι πανοῦργον, ἄδικον, ὑγιὲς μηδὲ ἕν,
Γραμμή 63:
 
;Χρεμύλος
40πεύσειπεύσει. σαφῶς γὰρ ὁ θεὸς εἶπέ μοι τοδί:{{r|40}}
ὅτῳ ξυναντήσαιμι πρῶτον ἐξιών,
ἐκέλευε τούτου μὴ μεθίεσθαί μ᾽ ἔτι,
Γραμμή 75:
 
;Καρίων
45εἶτ᾽εἶτ᾽ οὐ ξυνίης τὴν ἐπίνοιαν τοῦ θεοῦ{{r|45}}
φράζουσαν ὦ σκαιότατέ σοι σαφέστατα
ἀσκεῖν τὸν υἱὸν τὸν ἐπιχώριον τρόπον;
Γραμμή 85:
δῆλον ὁτιὴ καὶ τυφλῷ
γνῶναι δοκεῖ τοῦθ᾽, ὡς σφόδρ᾽ ἐστὶ συμφέρον
50τὸτὸ μηδὲν ἀσκεῖν ὑγιὲς ἐν τῷ νῦν χρόνῳ.{{r|50}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 92:
ὅστις ποτ᾽ ἐστὶν οὑτοσὶ καὶ τοῦ χάριν
καὶ τοῦ δεόμενος ἦλθε μετὰ νῷν ἐνθαδί,
55πυθοιμεθ᾽πυθοιμεθ᾽ ἂν τὸν χρησμὸν ἡμῶν ὅ τι νοεῖ.{{r|55}}
 
;Καρίων
Γραμμή 107:
;Χρεμύλος
σοὶ λέγει τοῦτ᾽, οὐκ ἐμοί:
60σκαιῶςσκαιῶς γὰρ αὐτοῦ καὶ χαλεπῶς ἐκπυνθάνει.{{r|60}}
ἀλλ᾽ εἴ τι χαίρεις ἀνδρὸς εὐόρκου τρόποις,
ἐμοὶ φράσον.
Γραμμή 119:
;Χρεμύλος
οὔ τοι μὰ τὴν Δήμητρα χαιρήσεις ἔτι.
65εἰεἰ μὴ φράσεις γάρ—{{r|65}}
 
;Καρίων
Γραμμή 137:
ἀπολῶ τὸν ἄνθρωπον κάκιστα τουτονί.
ἀναθεὶς γὰρ ἐπὶ κρημνόν τιν᾽ αὐτὸν καταλιπων
70ἄπειμ᾽ἄπειμ᾽, ἵν᾽ ἐκεῖθεν ἐκτραχηλισθῇ πεσών.{{r|70}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 156:
 
;Πλοῦτος
75μέθεσθεμέθεσθε νῦν μου πρῶτον.{{r|75}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 171:
 
;Καρίων
80σὺσὺ Πλοῦτος, οὕτως ἀθλίως διακείμενος;{{r|80}}
ὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον καὶ θεοὶ καὶ δαίμονες
καὶ Ζεῦ, τί φῄς; ἐκεῖνος ὄντως εἶ σύ;
Γραμμή 190:
;Πλοῦτος
ἐκ Πατροκλέους ἔρχομαι,
85ὃςὃς οὐκ ἐλούσατ᾽ ἐξ ὅτουπερ ἐγένετο.{{r|85}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 199:
ἐγὼ γὰρ ὢν μειράκιον ἠπείλησ᾽ ὅτι
ὡς τοὺς δικαίους καὶ σοφοὺς καὶ κοσμίους
90μόνουςμόνους βαδιοίμην: ὁ δέ μ᾽ ἐποίησεν τυφλόν,{{r|90}}
ἵνα μὴ διαγιγνώσκοιμι τούτων μηδένα.
οὕτως ἐκεῖνος τοῖσι χρηστοῖσι φθονεῖ.
Γραμμή 212:
;Χρεμύλος
φέρε τί οὖν;
95εἰεἰ πάλιν ἀναβλέψειας ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ,{{r|95}}
φεύγοις ἂν ἤδη τοὺς πονηρούς;
 
Γραμμή 229:
 
;Πλοῦτος
100ἄφετόνἄφετόν με νῦν. ἴστον γὰρ ἤδη τἀπ᾽ ἐμοῦ.{{r|100}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 241:
καὶ σύ γ᾽ ἀντιβολῶ πιθοῦ,
καὶ μή μ᾽ ἀπολίπῃς: οὐ γὰρ εὑρήσεις ἐμοῦ
105ζητῶνζητῶν ἔτ᾽ ἄνδρα τοὺς τρόπους βελτίονα.{{r|105}}
 
;Καρίων
Γραμμή 252:
 
;Χρεμύλος
110ἔχειἔχει μὲν οὕτως, εἰσὶ δ᾽ οὐ πάντες κακοί.{{r|110}}
 
;Πλοῦτος
Γραμμή 264:
γενήσετ᾽ ἀγαθά, πρόσεχε τὸν νοῦν ἵνα πύθῃ.
οἶμαι γὰρ οἶμαι, σὺν θεῷ δ᾽ εἰρήσεται,
115ταύτηςταύτης ἀπαλλάξειν σε τῆς ὀφθαλμίας{{r|115}}
βλέψαι ποιήσας.
 
Γραμμή 279:
;Πλοῦτος
ὁ Ζεὺς † μὲν οὖν εἰδὼς τὰ τούτων μῶρ᾽ ἔμ᾽ εἰ†
120πύθοιτ᾽πύθοιτ᾽ ἂν ἐπιτρίψειε.{{r|120}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 291:
ἄληθες ὦ δειλότατε πάντων δαιμόνων;
οἴει γὰρ εἶναι τὴν Διὸς τυραννίδα
125καὶκαὶ τοὺς κεραυνοὺς ἀξίους τριωβόλου,{{r|125}}
ἐὰν ἀναβλέψῃς σὺ κἂν σμικρὸν χρόνον;
 
Γραμμή 307:
;Χρεμύλος
νὴ τὸν οὐρανόν.
130αὐτίκααὐτίκα γὰρ ἄρχει διὰ τίν᾽ ὁ Ζεὺς τῶν θεῶν;{{r|130}}
 
;Καρίων
Γραμμή 326:
 
;Χρεμύλος
135οὔκουνοὔκουν ὅδ᾽ ἐστὶν αἴτιος καὶ ῥᾳδίως{{r|135}}
παύσειεν, εἰ βούλοιτο, ταῦτ᾽ ἄν;
 
Γραμμή 343:
ὅπως;
οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως
140ὠνήσεταιὠνήσεται δήπουθεν, ἢν σὺ μὴ παρὼν{{r|140}}
αὐτὸς διδῷς πἀργύριον: ὥστε τοῦ Διὸς
τὴν δύνομιν, ἢν λυπῇ τι, καταλύσεις μόνος.
Γραμμή 353:
φήμ᾽ ἐγώ.
καὶ νὴ Δί᾽ εἴ τί γ᾽ ἔστι λαμπρὸν καὶ καλὸν
145ἢ χαρίεν ἀνθρώποισι, διὰ σὲ γίγνεται.{{r|145}}
ἅπαντα τῷ πλουτεῖν γάρ ἐσθ᾽ ὑπήκοα.
 
Γραμμή 362:
;Χρεμύλος
καὶ τάς γ᾽ ἑταίρας φασὶ τὰς Κορινθίας,
150ὅτανὅταν μὲν αὐτάς τις πένης πειρῶν τύχῃ,{{r|150}}
οὐδὲ προσέχειν τὸν νοῦν, ἐὰν δὲ πλούσιος,
τὸν πρωκτὸν αὐτὰς εὐθὺς ὡς τοῦτον τρέπειν.
Γραμμή 371:
 
;Χρεμύλος
155οὐοὐ τούς γε χρηστούς, ἀλλὰ τοὺς πόρνους: ἐπεὶ{{r|155}}
αἰτοῦσιν οὐκ ἀργύριον οἱ χρηστοί.
 
Γραμμή 385:
 
;Χρεμύλος
160τέχναιτέχναι δὲ πᾶσαι διὰ σὲ καὶ σοφίσματα{{r|160}}
ἐν τοῖσιν ἀνθρώποισίν ἐσθ᾽ ηὑρημένα.
ὁ μὲν γὰρ ἡμῶν σκυτοτομεῖ καθήμενος:
Γραμμή 396:
 
;Καρίων
165ὁ δὲ λωποδυτεῖ γε νὴ Δί᾽, ὁ δὲ τοιχωρυχεῖ:{{r|165}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 417:
 
;Καρίων
170μέγαςμέγας δὲ βασιλεὺς οὐχὶ διὰ τοῦτον κομᾷ;{{r|170}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 432:
 
;Χρεμύλος
175ὁ βελονοπώλης δ᾽ οὐχὶ μετὰ τοῦ Παμφίλου;{{r|175}}
 
;Καρίων
Γραμμή 447:
 
;Καρίων
180ὁ Τιμοθέου δὲ πύργος—{{r|180}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 457:
;Καρίων
κρατοῦσι γοῦν κἀν τοῖς πολέμοις ἑκάστοτε,
185ἐφ᾽ἐφ᾽ οἷς οὗτος ἐπικαθέζηται μόνον.{{r|185}}
 
;Πλοῦτος
Γραμμή 466:
ὥστ᾽ οὐδὲ μεστὸς σοῦ γέγον᾽ οὐδεὶς πώποτε.
τῶν μὲν γὰρ ἄλλων ἐστὶ πάντων πλησμονή,
ἔρωτος{{r|190}}
190ἔρωτος
 
;Καρίων
Γραμμή 504:
σοῦ δ᾽ ἐγένετ᾽ οὐδεὶς μεστὸς οὐδεπώποτε.
ἀλλ᾽ ἢν τάλαντά τις λάβῃ τριακαίδεκα,
195πολὺπολὺ μᾶλλον ἐπιθυμεῖ λαβεῖν ἑκκαίδεκα:{{r|195}}
κἂν ταῦτ᾽ ἀνύσηται, τετταράκοντα βούλεται,
ἤ φησιν εἶν ἀβίωτον αὑτῷ τὸν βίον.
Γραμμή 516:
 
;Πλοῦτος
200ὅπωςὅπως ἐγὼ τὴν δύναμιν ἣν ὑμεῖς φατε{{r|200}}
ἔχειν με, ταύτης δεσπότης γενήσομαι.
 
Γραμμή 526:
ἥκιστ᾽, ἀλλά με
τοιχωρύχος τις διέβαλ᾽. ἐσδὺς γάρ ποτε
205οὐκοὐκ εἶχεν ἐς τὴν οἰκίαν οὐδὲν λαβεῖν,{{r|205}}
εὑρὼν ἁπαξάπαντα κατακεκλῃμένα:
εἶτ᾽ ὠνόμασέ μου τὴν πρόνοιαν δειλίαν.
Γραμμή 533:
μή νυν μελέτω σοι μηδέν: ὡς ἐὰν γένῃ
ἀνὴρ πρόθυμος αὐτὸς ἐς τὰ πράγματα,
210βλέποντ᾽βλέποντ᾽ ἀποδείξω σ᾽ ὀξύτερον τοῦ Λυγκέως.{{r|210}}
 
;Πλοῦτος
Γραμμή 549:
 
;Πλοῦτος
ὁρᾶτε.{{r|215}}
215ὁρᾶτε.
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 564:
 
;Πλοῦτος
220παπαῖπαπαῖ πονηρούς γ᾽ εἶπας ἡμῖν συμμάχους.{{r|220}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 576:
τοὺς ξυγγεώργους κάλεσον, εὑρήσεις δ᾽ ἴσως
ἐν τοῖς ἀγροῖς αὐτοὺς ταλαιπωρουμένους,
225ὅπωςὅπως ἂν ἴσον ἕκαστος ἐνταυθοῖ παρὼν{{r|225}}
ἡμῖν μετάσχῃ τοῦδε τοῦ Πλούτου μέρος.
 
Γραμμή 585:
;Χρεμύλος
ἐμοὶ μελήσει τοῦτό γ᾽: ἀλλ᾽ ἀνύσας τρέχε.
230σὺσὺ δ᾽ ὦ κράτιστε Πλοῦτε πάντων δαιμόνων{{r|230}}
εἴσω μετ᾽ ἐμοῦ δεῦρ᾽ εἴσιθ᾽: ἡ γὰρ οἰκία
αὕτη 'στὶν ἣν δεῖ χρημάτων σε τήμερον
Γραμμή 592:
;Πλοῦτος
ἀλλ᾽ ἄχθομαι μὲν εἰσιὼν νὴ τοὺς θεοὺς
235εἰςεἰς οἰκίαν ἑκάστοτ᾽ ἀλλοτρίαν πάνυ:{{r|235}}
ἀγαθὸν γὰρ ἀπέλαυσ᾽ οὐδὲν αὐτοῦ πώποτε.
ἢν μὲν γὰρ ὡς φειδωλὸν εἰσελθὼν τύχω,
εὐθὺς κατώρυξέν με κατὰ τῆς γῆς κάτω:
κἄν τις προσέλθῃ χρηστὸς ἄνθρωπος φίλος
240αἰτῶναἰτῶν λαβεῖν τι σμικρὸν ἀργυρίδιον,{{r|240}}
ἔξαρνός ἐστι μηδ᾽ ἰδεῖν με πώποτε.
ἢν δ᾽ ὡς παραπλῆγ᾽ ἄνθρωπον εἰσελθὼν τύχω,
Γραμμή 604:
 
;Χρεμύλος
245μετρίουμετρίου γὰρ ἀνδρὸς οὐκ ἐπέτυχες πώποτε.{{r|245}}
ἐγὼ δὲ τούτου τοῦ τρόπου πώς εἰμ᾽ ἀεί,
χαίρω τε γὰρ φειδόμενος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρ
πάλιν τ᾽ ἀναλῶν, ἡνίκ᾽ ἂν τούτου δέῃ.
ἀλλ᾽ εἰσίωμεν, ὡς ἰδεῖν σε βούλομαι
250καὶκαὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὸν υἱὸν τὸν μόνον,{{r|250}}
ὃν ἑγὼ φιλῶ μάλιστα μετὰ σέ.
 
Γραμμή 621:
ὦ πολλὰ δὴ τῷ δεσπότῃ ταὐτὸν θύμον φαγόντες,
ἄνδρες φίλοι καὶ δημόται καὶ τοῦ πονεῖν ἐρασταί,
255ἴτ᾽ἴτ᾽ ἐγκονεῖτε σπεύδεθ᾽, ὡς ὁ καιρὸς οὐχὶ μέλλειν,{{r|255}}
ἀλλ᾽ ἔστ᾽ ἐπ᾽ αὐτῆς τῆς ἀκμῆς, ᾗ δεῖ παρόντ᾽ ἀμύνειν.
 
Γραμμή 628:
ὡς εἰκός ἐστιν ἀσθενεῖς γέροντας ἄνδρας ἤδη;
σὺ δ᾽ ἀξιοῖς ἴσως με θεῖν, πρὶν ταῦτα καὶ φράσαι μοι
260ὅτουὅτου χάριν μ᾽ ὁ δεσπότης ὁ σὸς κέκληκε δῦρο.{{r|260}}
 
;Καρίων
Γραμμή 639:
 
;Καρίων
265ἔχωνἔχων ἀφῖκται δεῦρο πρεσβύτην τιν᾽ ὦ πόνηροι{{r|265}}
ῥυπῶντα κυφὸν ἄθλιον ῥυσὸν μαδῶντα νωδόν:
οἶμαι δὲ νὴ τὸν οὐρανὸν καὶ ψωλὸν αὐτὸν εἶναι.
Γραμμή 648:
 
;Καρίων
270πρεσβυτικῶνπρεσβυτικῶν μὲν οὖν κακῶν ἔγωγ᾽ ἔχοντα σωρόν.{{r|270}}
 
;Χορός
Γραμμή 659:
 
;Χορός
275ὡςὡς σεμνὸς οὑπίτριπτος: αἱ κνῆμαι δέ σου βοῶσιν{{r|275}}
‘ἰοὺ ἰού,’ τὰς χοίνικας καὶ τὰς πέδας ποθοῦσαι.
 
Γραμμή 668:
;Χορός
διαρραγείης, ὡς μόθων εἶ καὶ φύσει κόβαλος,
280ὅστιςὅστις φενακίζεις, φράσαι δ᾽ οὔπω τέτληκας ἡμῖν,{{r|280}}
οἳ πολλὰ μοχθήσαντες οὐκ οὔσης σχολῆς προθύμως
δεῦρ᾽ ἤλθομεν, πολλῶν θύμων ῥίζας διεκπερῶντες.
Γραμμή 674:
;Καρίων
ἀλλ᾽ οὐκέτ᾽ ἂν κρύψαιμι. τὸν Πλοῦτον γὰρ ὦνδρες ἥκει
285ἄγωνἄγων ὁ δεσπότης, ὃς ὑμᾶς πλουσίους ποιήσει.{{r|285}}
 
;Χορός
Γραμμή 687:
 
;Καρίων
290καὶκαὶ μὴν ἐγὼ βουλήσομαι θρεττανελὸ τὸν Κύκλωπα{{r|290}}
μιμούμενος καὶ τοῖν ποδοῖν ὡδὶ παρενσαλεύων
ὑμᾶς ἄγειν. ἀλλ᾽ εἶα τέκεα θαμίν᾽ ἐπαναβοῶντες
βληχώμενοί τε προβατίων
αἰγῶν τε κιναβρώντων μέλη
295ἕπεσθ᾽ἕπεσθ᾽ ἀπεψωλημένοι: τράγοι δ᾽ ἀκρατιεῖσθε.{{r|295}}
 
;Χορός
Γραμμή 699:
πήραν ἔχοντα λάχανά τ᾽ ἄγρια δροσερά, κραιπαλῶντα
ἡγούμενον τοῖς προβατίοις,
300εἰκῇεἰκῇ δὲ καταδαρθόντα που{{r|300}}
μέγαν λαβόντες ἡμμένον σφηκίσκον ἐκτυφλῶσαι.
 
Γραμμή 706:
ἣ τοὺς ἑταίρους τοῦ Φιλωνίδου ποτ᾽ ἐν Κορίνθῳ
ἔπεισεν ὡς ὄντας κάπρους
305μεμαγμένονμεμαγμένον σκῶρ ἐσθίειν, αὐτὴ δ᾽ ἔματτεν αὐτοῖς,{{r|305}}
μιμήσομαι πάντας τρόπους:
ὑμεῖς δὲ γρυλίζοντες ὑπὸ φιληδίας
Γραμμή 713:
;Χορός
οὐκοῦν σε τὴν Κίρκην γε τὴν τὰ φάρμακ᾽ ἀνακυκῶσαν
310καὶκαὶ μαγγανεύουσαν μολύνουσάν τε τοὺς ἑταίρους{{r|310}}
λαβόντες ὑπὸ φιληδίας
τὸν Λαρτίου μιμούμενοι τῶν ὄρχεων κρεμῶμεν,
μινθώσομέν θ᾽ ὥσπερ τράγου
τὴν ῥῖνα: σὺ δ᾽ Ἀρίστυλλος ὑποχάσκων ἐρεῖς,
315ἕπεσθεἕπεσθε μητρὶ χοῖροι.{{r|315}}
 
;Καρίων
Γραμμή 725:
ἐγὼ δ᾽ ἰὼν ἤδη λάθρᾳ
βουλήσομαι τοῦ δεσπότου
320λαβώνλαβών τιν᾽ ἄρτον καὶ κρέας{{r|320}}
μασώμενος τὸ λοιπὸν οὕτω τῷ κόπῳ ξυνεῖναι.
 
Γραμμή 734:
ἀρχαῖον ἤδη προσαγορεύειν καὶ σαπρόν:
ἀσπάζομαι δ᾽ ὁτιὴ προθύμως ἥκετε
325καὶκαὶ συντεταμένως κοὐ κατεβλακευμένως.{{r|325}}
ὅπως δέ μοι καὶ τἄλλα συμπαραστάται
ἔσεσθε καὶ σωτῆρες ὄντως τοῦ θεοῦ.
Γραμμή 741:
θάρρει: βλέπειν γὰρ ἄντικρυς δόξεις μ᾽ Ἄρη.
δεινὸν γὰρ εἰ τριωβόλου μὲν οὕνεκα
330ὠστιζόμεσθ᾽ὠστιζόμεσθ᾽ ἑκάστοτ᾽ ἐν τἠκκλησίᾳ,{{r|330}}
αὐτὸν δὲ τὸν Πλοῦτον παρείην τῳ λαβεῖν.
 
Γραμμή 750:
 
;Βλεψίδημος
335τίτί ἂν οὖν τὸ πρᾶγμ᾽ εἴη; πόθεν καὶ τίνι τρόπῳ{{r|335}}
Χρεμύλος πεπλούτηκ᾽ ἐξαπίνης; οὐ πείθομαι.
καίτοι λόγος γ᾽ ἦν νὴ τὸν Ἡρακλέα πολὺς
ἐπὶ τοῖσι κουρείοισι τῶν καθημένων,
ὡς ἐξαπίνης ἀνὴρ γεγένηται πλούσιος.
340ἔστινἔστιν δέ μοι τοῦτ᾽ αὐτὸ θαυμάσιον, ὅπως{{r|340}}
χρηστόν τι πράττων τοὺς φίλους μεταπέμπεται.
οὔκουν ἐπιχώριόν γε πρᾶγμ᾽ ἐργάζεται.
Γραμμή 762:
ἀλλ᾽ οὐδὲν ἀποκρύψας ἐρῶ: νὴ τοὺς θεοὺς
ὦ Βλεψίδημ᾽ ἄμεινον ἢ χθὲς πράττομεν,
345ὥστεὥστε μετέχειν ἔξεστιν: εἶ γὰρ τῶν φίλων.{{r|345}}
 
;Βλεψίδημος
Γραμμή 781:
 
;Χρεμύλος
350ἢνἢν μὲν κατορθώσωμεν, εὖ πράττειν ἀεί:{{r|350}}
ἢν δὲ σφαλῶμεν, ἐπιτετρῖφθαι τὸ παράπαν.
 
Γραμμή 788:
καί μ᾽ οὐκ ἀρέσκει. τό τε γὰρ ἐξαίφνης ἄγαν
οὕτως ὑπερπλουτεῖν τό τ᾽ αὖ δεδοικέναι
355πρὸςπρὸς ἀνδρὸς οὐδὲν ὑγιές ἐστ᾽ εἰργασμένου.{{r|355}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 802:
 
;Βλεψίδημος
360παῦσαιπαῦσαι φλυαρῶν ὦγάθ᾽: οῖδα γὰρ σαφῶς.{{r|360}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 816:
 
;Βλεψίδημος
365ὡςὡς πολὺ μεθέστηχ᾽ ὧν πρότερον εἶχεν τρόπων.{{r|365}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 827:
;Χρεμύλος
σὺ μὲν οἶδ᾽ ὃ κρώζεις: ὡς ἐμοῦ τι κεκλοφότος
370ζητεῖςζητεῖς μεταλαβεῖν.{{r|370}}
 
;Βλεψίδημος
Γραμμή 849:
;Βλεψίδημος
ὦ Ἡράκλεις, φέρε ποῖ τις ἂν
375τράποιτοτράποιτο; τἀληθὲς γὰρ οὐκ ἐθέλει φράσαι.{{r|375}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 860:
 
;Χρεμύλος
380καὶκαὶ μὴν φίλως γ᾽ ἄν μοι δοκεῖς νὴ τοὺς θεοὺς{{r|380}}
τρεῖς μνᾶς ἀναλώσας λογίσασθαι δώδεκα.
 
Γραμμή 867:
ἱκετηρίαν ἔχοντα μετὰ τῶν παιδίων
καὶ τῆς γυναικός, κου᾽ διοίσοντ᾽ ἄντικρυς
385τῶντῶν Ἡρακλειδῶν οὐδ᾽ ὁτιοῦν τῶν Παμφίλου.{{r|385}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 880:
;Χρεμύλος
οἴμοι τῶν κακῶν,
ἀπολεῖς.{{r|390}}
390ἀπολεῖς.
 
;Βλεψίδημος
Γραμμή 921:
 
;Βλεψίδημος
395λὲγειςλὲγεις ἀληθῆ;{{r|395}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 946:
;Βλεψίδημος
τί φῄς;
400οὐοὐ τῷ μεταδοῦναι;{{r|400}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 973:
 
;Χρεμύλος
405ἀλλ᾽ἀλλ᾽ ἢν θεοὶ θέλωσι, νῦν ἀφίξεται.{{r|405}}
 
;Βλεψίδημος
Γραμμή 992:
 
;Χρεμύλος
410μὰμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ὅπερ πάλαι παρεσκευαζόμην{{r|410}}
ἐγώ, κατακλίνειν αὐτὸν εἰς Ἀσκληπιοῦ
κράτιστόν ἐστι.
Γραμμή 1.010:
 
;Πενία
415ὦ θερμὸν ἔργον κἀνόσιον καὶ παράνομον{{r|415}}
τολμῶντε δρᾶν ἀνθρωπαρίω κακοδαίμονε—
ποῖ ποῖ; τί φεύγετον; οὐ μενεῖτον;
Γραμμή 1.020:
ἐγὼ γὰρ ὑμᾶς ἐξολῶ κακοὺς κακῶς:
τόλμημα γὰρ τολμᾶτον οὐκ ἀνασχετόν,
420ἀλλ᾽ἀλλ᾽ οἷον οὐδεὶς ἄλλος οὐδεπώποτε{{r|420}}
οὔτε θεὸς οὔτ᾽ ἄνθρωπος: ὥστ᾽ ἀπολώλατον.
 
Γραμμή 1.031:
 
;Χρεμύλος
425ἀλλ᾽ἀλλ᾽ οὐκ ἔχει γὰρ δᾷδας.{{r|425}}
 
;Βλεψίδημος
Γραμμή 1.046:
;Πενία
ἄληθες; οὐ γὰρ δεινότατα δεδράκατον
430ζητοῦντεςζητοῦντες ἐκ πάσης με χώρας ἐκβαλεῖν;{{r|430}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 1.057:
 
;Βλεψίδημος
435ἆρ᾽ἆρ᾽ ἐστὶν ἡ καπηλὶς ἡκ τῶν γειτόνων,{{r|435}}
ἣ ταῖς κοτύλαις ἀεί με διαλυμαίνεται;
 
Γραμμή 1.068:
;Χρεμύλος
οὗτος τί δρᾷς; ὦ δειλότατον σὺ θηρίον:
440οὐοὐ παραμενεῖς;{{r|440}}
 
;Βλεψίδημος
Γραμμή 1.088:
 
;Χρεμύλος
445καὶκαὶ μὴν λέγω, δεινότατον ἔργον παρὰ πολὺ{{r|445}}
ἔργων ἁπάντων ἐργασόμεθ᾽, εἰ τὸν θεὸν
ἔρημον ἀπολιπόντε ποι φευξούμεθα
Γραμμή 1.095:
;Βλεψίδημος
ποίοις ὅπλοισιν ἢ δυνάμει πεποιθότες;
450ποῖονποῖον γὰρ οὐ θώρακα, ποίαν δ᾽ ἀσπίδα{{r|450}}
οὐκ ἐνέχυρον τίθησιν ἡ μιαρωτάτη;
 
Γραμμή 1.104:
;Πενία
γρύζειν δὲ καὶ τολμᾶτον ὦ καθάρματε,
455ἐπ᾽ἐπ᾽ αὐτοφώρῳ δεινὰ δρῶντ᾽ εἰλημμένω;{{r|455}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 1.113:
οὐδὲν γὰρ ὦ πρὸς τῶν θεῶν νομίζετε
ἀδικεῖν με τὸν Πλοῦτον ποιεῖν πειρωμένω
460βλέψαιβλέψαι πάλιν;{{r|460}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 1.129:
;Πενία
ἔμ᾽ ἐκβαλόντες; καὶ τί ἂν νομίζετον
465κακὸνκακὸν ἐργάσασθαι μεῖζον ἀνθρώπους;{{r|465}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 1.139:
τὸ πρῶτον αὐτοῦ: κἂν μὲν ἀποφήνω μόνην
ἀγαθῶν ἁπάντων οὖσαν αἰτίαν ἐμὲ
470ὑμῖνὑμῖν δι᾽ ἐμέ τε ζῶντας ὑμᾶς: εἰ δὲ μή,{{r|470}}
ποιεῖτον ἤδη τοῦθ᾽ ὅ τι ἂν ὑμῖν δοκῇ.
 
Γραμμή 1.148:
καὶ σύ γε διδάσκου: πάνυ γὰρ οἶμαι ῥᾳδίως
ἅπανθ᾽ ἁμαρτάνοντά σ᾽ ἀποδείξειν ἐγώ,
475εἰεἰ τοὺς δικαίους φῂς ποιήσειν πλουσίους.{{r|475}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 1.164:
 
;Χρεμύλος
480τίτί δῆτά σοι τίμημ᾽ ἐπιγράψω τῇ δίκῃ,{{r|480}}
ἐὰν ἁλῷς;
 
Γραμμή 1.183:
 
;Πενία
485οὐκοὐκ ἂν φθάνοιτον τοῦτο πράττοντ᾽, ἢ τί γ᾽ ἂν{{r|485}}
ἔχοι τις ἂν δίκαιον ἀντειπεῖν ἔτι;
 
Γραμμή 1.192:
;Χρεμύλος
φανερὸν μὲν ἔγωγ᾽ οἶμαι γνῶναι τοῦτ᾽ εἶναι πᾶσιν ὁμοίως,
490ὅτιὅτι τοὺς χρηστοὺς τῶν ἀνθρώπων εὖ πράττειν ἐστὶ δίκαιον,{{r|490}}
τοὺς δὲ πονηροὺς καὶ τοὺς ἀθέους τούτων τἀναντία δήπου.
τοῦτ᾽ οὖν ἡμεῖς ἐπιθυμοῦντες μόλις ηὕρομεν, ὥστε γενέσθαι
βούλευμα καλὸν καὶ γενναῖον καὶ χρήσιμον εἰς ἅπαν ἔργον.
ἢν γὰρ ὁ Πλοῦτος νυνὶ βλέψῃ καὶ μὴ τυφλὸς ὢν περινοστῇ,
495ὡςὡς τοὺς ἀγαθοὺς τῶν ἀνθρώπων βαδιεῖται κοὐκ ἀπολείψει,{{r|495}}
τοὺς δὲ πονηροὺς καὶ τοὺς ἀθέους φευξεῖται: κᾆτα ποιήσει
πάντας χρηστοὺς καὶ πλουτοῦντας δήπου τά τε θεῖα σέβοντας.
Γραμμή 1.206:
 
;Χρεμύλος
500ὡςὡς μὲν γὰρ νῦν ἡμῖν ὁ βίος τοῖς ἀνθρώποις διάκειται,{{r|500}}
τίς ἂν οὐχ ἡγοῖτ᾽ εἶναι μανίαν κακοδαιμονίαν τ᾽ ἔτι μᾶλλον;
πολλοὶ μὲν γὰρ τῶν ἀνθρώπων ὄντες πλουτοῦσι πονηροί,
ἀδίκως αὐτὰ ξυλλεξάμενοι: πολλοὶ δ᾽ ὄντες πάνυ χρηστοὶ
πράττουσι κακῶς καὶ πεινῶσιν μετὰ σοῦ τε τὰ πλεῖστα σύνεισιν.
505οὔκουνοὔκουν εἶναί φημ᾽, εἰ παύσει ταύτην βλέψας ποθ᾽ ὁ Πλοῦτος,{{r|505}}
ὁδὸν ἥντιν᾽ ἰὼν τοῖς ἀνθρώποις ἀγάθ᾽ ἄν μείζω πορίσειεν.
 
Γραμμή 1.218:
δύο πρεσβύτα, ξυνθιασώτα τοῦ ληρεῖν καὶ παραπαίειν,
εἰ τοῦτο γένοιθ᾽ ὃ ποθεῖθ᾽ ὑμεῖς, οὔ φημ᾽ ἂν λυσιτελεῖν σφῷν.
510εἰεἰ γὰρ ὁ Πλοῦτος βλέψειε πάλιν διανείμειέν τ᾽ ἴσον αὑτόν,{{r|510}}
οὔτε τέχνην ἂν τῶν ἀνθρώπων οὔτ᾽ ἂν σοφίαν μελετῴη
οὐδείς: ἀμφοῖν δ᾽ ὑμῖν τούτοιν ἀφανισθέντοιν ἐθελήσει
τίς χαλκεύειν ἢ ναυπηγεῖν ἢ ῥάπτειν ἢ τροχοποιεῖν,
ἢ σκυτοτομεῖν ἢ πλινθουργεῖν ἢ πλύνειν ἢ σκυλοδεψεῖν,
515ἢ γῆς ἀρότροις ῥήξας δάπεδον καρπὸν Δηοῦς θερίσασθαι,{{r|515}}
ἢν ἐξῇ ζῆν ἀργοῖς ὑμῖν πάντων ἀμελοῦσιν;
 
Γραμμή 1.238:
;Πενία
τίς δ᾽ ἔσται πρῶτον ὁ πωλῶν,
520ὅτανὅταν ἀργύριον κἀκεῖνος ἔχῃ;{{r|520}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 1.248:
κατὰ τὸν λόγον ὃν σὺ λέγεις δήπου. τίς γὰρ πλουτῶν ἐθελήσει
κινδυνεύων περὶ τῆς ψυχῆς τῆς αὑτοῦ τοῦτο ποιῆσαι;
525ὥστ᾽ὥστ᾽ αὐτὸς ἀροῦν ἐπαναγκασθεὶς καὶ σκάπτειν τἄλλα τε μοχθεῖν{{r|525}}
ὀδυνηρότερον τρίψεις βίοτον πολὺ τοῦ νῦν.
 
Γραμμή 1.258:
οὔτ᾽ ἐν δάπισιν: τίς γὰρ ὑφαίνειν ἐθελήσει χρυσίου ὄντος;
οὔτε μύροισιν μυρίσαι στακτοῖς ὁπόταν νύμφην ἀγάγησθον.
530οὔθ᾽οὔθ᾽ ἱματίων βαπτῶν δαπάναις κοσμῆσαι ποικιλομόρφων.{{r|530}}
καίτοι τί πλέον πλουτεῖν ἐστιν τούτων πάντων ἀποροῦντας;
παρ᾽ ἐμοῦ δ᾽ ἔστιν ταῦτ᾽ εὔπορα πάνθ᾽ ὑμῖν ὧν δείσθον: ἐγὼ γὰρ
Γραμμή 1.265:
 
;Χρεμύλος
535σὺσὺ γὰρ ἂν πορίσαι τί δύναι᾽ ἀγαθὸν φῴδων ἐκ βαλανείου{{r|535}}
καὶ παιδαρίων ὑποπεινώντων καὶ γραι:δίων κολοσυρτόν;
φθειρῶν τ᾽ ἀριθμὸν καὶ κωνώπων καὶ ψυλλῶν οὐδὲ λέγω σοι
ὑπὸ τοῦ πλήθους, αἳ βομβοῦσαι περὶ τὴν κεφαλὴν ἀνιῶσιν,
ἐπεγείρουσαι καὶ φράζουσαι, ‘πεινήσεις, ἀλλ᾽ ἐπανίστω.’
540πρὸςπρὸς δέ γε τούτοις ἀνθ᾽ ἱματίου μὲν ἔχειν ῥάκος: ἀντὶ δὲ κλίνης{{r|540}}
στιβάδα σχοίνων κόρεων μεστήν, ἣ τοὺς εὕδοντας ἐγείρει:
καὶ φορμὸν ἔχειν ἀντὶ τάπητος σαπρόν: ἀντὶ δὲ προσκεφαλαίου
λίθον ἐυμεγέθη πρὸς τῇ κεφαλῇ: σιτεῖσθαι δ᾽ ἀντὶ μὲν ἄρτων
μαλάχης πτόρθους, ἀντὶ δὲ μάζης φυλλεῖ᾽ ἰσχνῶν ῥαφανίδων,
545ἀντὶἀντὶ δὲ θράνους στάμνου κεφαλὴν κατεαγότος, ἀντὶ δὲ μάκτρας{{r|545}}
φιδάκνης πλευρὰν ἐρρωγυῖαν καὶ ταύτην. ἆρά γε πολλῶν
ἀγαθῶν πᾶσιν τοῖς ἀνθρὠποις ἀποφαίνω σ᾽ αἴτιον οὖσαν;
Γραμμή 1.286:
 
;Πενία
550ὑμεῖςὑμεῖς γ᾽ οἵπερ καὶ Θρασυβούλῳ Διονύσιον εἶναι ὅμοιον.{{r|550}}
ἀλλ᾽ οὐχ οὑμὸς τοῦτο πέπονθεν βίος οὐ μὰ Δί᾽, οὐδέ γε μέλλει.
πτωχοῦ μὲν γὰρ βίος, ὃν σὺ λέγεις, ζῆν ἐστιν μηδὲν ἔχοντα:
Γραμμή 1.293:
 
;Χρεμύλος
555ὡςὡς μακαρίτην ὦ Δάματερ τὸν βίον αὐτοῦ κατέλεξας,{{r|555}}
εἰ φεισάμενος καὶ μοχθήσας καταλείψει μηδὲ ταφῆναι.
 
Γραμμή 1.300:
οὐ γιγνώσκων ὅτι τοῦ Πλούτου παρέχω βελτίονας ἄνδρας
καὶ τὴν γνώμην καὶ τὴν ἰδέαν. παρὰ τῷ μὲν γὰρ ποδαγρῶντες
560καὶκαὶ γαστρώδεις καὶ παχύκνημοι καὶ πίονές εἰσιν ἀσελγῶς,{{r|560}}
παρ᾽ ἐμοὶ δ᾽ ἰσχνοὶ καὶ σφηκώδεις καὶ τοῖς ἐχθροῖς ἀνιαροί.
 
Γραμμή 1.311:
 
;Χρεμύλος
565πάνυπάνυ γοῦν κλέπτειν κόσμιόν ἐστιν καὶ τοὺς τοίχους διορύττειν.{{r|565}}
 
;Βλεψίδημος
Γραμμή 1.320:
ὦσι πένητες, περὶ τὸν δῆμον καὶ τὴν πόλιν εἰσὶ δίκαιοι,
πλουτήσαντες δ᾽ ἀπὸ τῶν κοινῶν παραχρῆμ᾽ ἄδικοι γεγένηνται,
570ἐπιβουλεύουσίἐπιβουλεύουσί τε τῷ πλήθει καὶ τῷ δήμῳ πολεμοῦσιν.{{r|570}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 1.330:
;Πενία
καὶ σύ γ᾽ ἐλέγξαι μ᾽ οὔπω δύνασαι περὶ τούτου,
575ἀλλὰἀλλὰ φλυαρεῖς καὶ πτερυγίζεις.{{r|575}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 1.342:
;Χρεμύλος
τὸν Δία φήσεις ἆρ᾽ οὐκ ὀρθῶς διαγιγνώσκειν τὸ κράτιστον:
580κἀκεῖνοςκἀκεῖνος γὰρ τὸν Πλοῦτον ἔχει.{{r|580}}
 
;Βλεψίδημος
Γραμμή 1.352:
εἰ γὰρ ἐπλούτει, πῶς ἂν ποιῶν τὸν Ὀλυμπικὸν αὐτὸς ἀγῶνα
ἵνα τοὺς Ἕλληνας ἅπαντας ἀεὶ δι᾽ ἔτους πέμπτου ξυναγείρει,
585ἀνεκήρυττενἀνεκήρυττεν τῶν ἀσκητῶν τοὺς νικῶντας στεφανώσας{{r|585}}
κοτίνου στεφάνῳ; καίτοι χρυσῷ μᾶλλον ἐχρῆν, εἴπερ ἐπλούτει.
 
Γραμμή 1.361:
 
;Πενία
590πολὺπολὺ τῆς Πενίας πρᾶγμ᾽ αἴσχιον ζητεῖς αὐτῷ περιάψαι,{{r|590}}
εἰ πλούσιος ὢν ἀνελεύθερός ἐσθ᾽ οὑτωσὶ καὶ φιλοκερδής.
 
Γραμμή 1.373:
;Χρεμύλος
παρὰ τῆς Ἑκάτης ἔξεστιν τοῦτο πυθέσθαι,
595εἴτεεἴτε τὸ πλουτεῖν εἴτε τὸ πεινῆν βέλτιον. φησὶ γὰρ αὕτη{{r|595}}
τοὺς μὲν ἔχοντας καὶ πλουτοῦντας δεῖπνον κατὰ μῆν᾽ ἀποπέμπειν,
τοὺς δὲ πένητας τῶν ἀνθρώπων ἁρπάζειν πρὶν καταθεῖναι.
Γραμμή 1.380:
ἀλλὰ φθείρου καὶ μὴ γρύξῃς
ἔτι μηδ᾽ ὁτιοῦν.
600οὐοὐ γὰρ πείσεις, οὐδ᾽ ἢν πείσῃς.{{r|600}}
 
;Πενία
Γραμμή 1.395:
 
;Πενία
605εἶμιεἶμι δὲ ποῖ γῆς;{{r|605}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 1.406:
 
;Χρεμύλος
610τότετότε νοστήσεις: νῦν δὲ φθείρου.{{r|610}}
κρεῖττον γάρ μοι πλουτεῖν ἐστίν,
σὲ δ᾽ ἐᾶν κλάειν μακρὰ τὴν κεφαλήν.
Γραμμή 1.413:
νὴ Δί᾽ ἐγὼ γοῦν ἐθέλω πλουτῶν
εὐωχεῖσθαι μετὰ τῶν παίδων
615τῆςτῆς τε γυναικός, καὶ λουσάμενος{{r|615}}
λιπαρὸς χωρῶν ἐκ βαλανείου
τῶν χειροτεχνῶν
Γραμμή 1.420:
;Χρεμύλος
αὕτη μὲν ἡμῖν ἡπίτριπτος οἴχεται.
620ἐγὼἐγὼ δὲ καὶ σύ γ᾽ ὡς τάχιοτα τὸν θεὸν{{r|620}}
ἐγκατακλινοῦντ᾽ ἄγωμεν εἰς Ἀσκληπιοῦ.
 
Γραμμή 1.429:
;Χρεμύλος
παῖ Καρίων τὰ στρώματ᾽ ἐκφέρειν σ᾽ ἐχρῆν
625αὐτόναὐτόν τ᾽ ἄγειν τὸν Πλοῦτον, ὡς νομίζεται,{{r|625}}
καὶ τἄλλ᾽ ὅσ᾽ ἐστὶν ἔνδον ηὐτρεπισμένα.
 
Γραμμή 1.438:
γέροντες ἄνδρες ἐπ᾽ ὀλιγίστοις ἀλφίτοις,
ὡς εὐτυχεῖθ᾽, ὡς μακαρίως πεπράγατε,
630ἄλλοιἄλλοι θ᾽ ὅσοις μέτεστι τοῦ χρηστοῦ τρόπου.{{r|630}}
 
;Χορός
Γραμμή 1.447:
ὁ δεσπότης πέπραγεν εὐτυχέστατα,
μᾶλλον δ᾽ ὁ Πλοῦτος αὐτός: ἀντὶ γὰρ τυφλοῦ
635ἐξωμμάτωταιἐξωμμάτωται καὶ λελάμπρυνται κόρας,{{r|635}}
Ἀσκληπιοῦ παιῶνος εὐμενοῦς τυχών.
 
Γραμμή 1.458:
;Χορός
ἀναβοάσομαι τὸν εὔπαιδα καὶ
640μέγαμέγα βροτοῖσι φέγγος Ἀσκληπιόν.{{r|640}}
 
;Γυνή
Γραμμή 1.467:
;Καρίων
ταχέως ταχέως φέρ᾽ οἶνον ὦ δέσποιν᾽, ἵνα
645καὐτὴκαὐτὴ πίῃς: φιλεῖς δὲ δρῶσ᾽ αὐτὸ σφόδρα:{{r|645}}
ὡς ἀγαθὰ συλλήβδην ἅπαντά σοι φέρω.
 
Γραμμή 1.481:
;Καρίων
ἄκουε τοίνυν, ὡς ἐγὼ τὰ πράγματα
650ἐκἐκ τῶν ποδῶν ἐς τὴν κεφαλήν σοι πάντ᾽ ἐρῶ.{{r|650}}
 
;Γυνή
Γραμμή 1.496:
ὡς γὰρ τάχιστ᾽ ἀφικόμεθα πρὸς τὸν θεὸν
ἄγοντες ἄνδρα τότε μὲν ἀθλιώτατον
655νῦννῦν δ᾽ εἴ τιν᾽ ἄλλον μακάριον κεὐδαίμονα,{{r|655}}
πρῶτον μὲν αὐτὸν ἐπὶ θάλατταν ἤγομεν,
ἔπειτ᾽ ἐλοῦμεν.
Γραμμή 1.506:
;Καρίων
ἔπειτα πρὸς τὸ τέμενος ᾖμεν τοῦ θεοῦ.
660ἐπεὶἐπεὶ δὲ βωμῷ πόπανα καὶ προθύματα{{r|660}}
καθωσιώθη πέλανος Ἡφαίστου φλογί,
κατεκλίναμεν τὸν Πλοῦτον, ὥσπερ εἰκὸς ἦν:
Γραμμή 1.515:
 
;Καρίων
665εἷςεἷς μέν γε Νεοκλείδης, ὅς ἐστι μὲν τυφλός,{{r|665}}
κλέπτων δὲ τοὺς βλέποντας ὑπερηκόντικεν:
ἕτεροί τε πολλοὶ παντοδαπὰ νοσήματα
ἔχοντες: ὡς δὲ τοὺς λύχνους ἀποσβέσας
ἡμῖν παρήγγειλεν καθεύδειν τοῦ θεοῦ
670ὁ πρόπολος, εἰπών, ἤν τις αἴσθηται ψόφου{{r|670}}
σιγᾶν, ἅπαντες κοσμίως κατεκείμεθα.
κἀγὼ καθεύδειν οὐκ ἐδυνάμην, ἀλλά με
ἀθάρης χύτρα τις ἐξέπληττε κειμένη
ὀλίγον ἄπωθεν τῆς κεφαλῆς του γρᾳδίου,
675ἐφ᾽ἐφ᾽ ἣν ἐπεθύμουν δαιμονίως ἐφερπύσαι.{{r|675}}
ἔπειτ᾽ ἀναβλέψας ὁρῶ τὸν ἱερέα
τοὺς φθοῖς ἀφαρπάζοντα καὶ τὰς ἰσχάδας
ἀπὸ τῆς τραπέζης τῆς ἱερᾶς: μετὰ τοῦτο δὲ
περιῆλθε τοὺς βωμοὺς ἅπαντας ἐν κύκλῳ,
680εἴεἴ που πόπανον εἴη τι καταλελειμμένον:{{r|680}}
ἔπειτα ταῦθ᾽ ἥγιζεν ἐς σάκταν τινά.
κἀγὼ νομίσας πολλὴν ὁσίαν τοῦ πράγματος
Γραμμή 1.539:
 
;Καρίων
685νὴνὴ τοὺς θεοὺς ἔγωγε μὴ φθάσειέ με{{r|685}}
ἐπὶ τὴν χύτραν ἐλθὼν ἔχων τὰ στέμματα:
ὁ γὰρ ἱερεὺς αὐτοῦ με προὐδιδάξατο.
τὸ γρᾴδιον δ᾽ ὡς ᾔσθετο δή μου τὸν ψόφον,
ἄρασ᾽ ὑφῄρει: κᾆτα συρίξας ἐγὼ
690ὀδὰξὀδὰξ ἐλαβόμην ὡς παρείας ὢν ὄφις.{{r|690}}
ἡ δ᾽ εὐθέως τὴν χεῖρα πάλιν ἀνέσπασεν,
κατέκειτο δ᾽ αὑτὴν ἐντυλίξασ᾽ ἡσυχῇ
ὑπὸ τοῦ δέους βδέουσα δριμύτερον γαλῆς.
κἀγὼ τότ᾽ ἤδη τῆς ἀθάρης πολλὴν ἔφλων:
695ἔπειτ᾽ἔπειτ᾽ ἐπειδὴ μεστὸς ἦν, ἀνεπαλλόμην.{{r|695}}
 
;Γυνή
Γραμμή 1.561:
 
;Γυνή
700ἦ πού σε διὰ τοῦτ᾽ εὐθὺς ἐβδελύττετο.{{r|700}}
 
;Καρίων
Γραμμή 1.575:
 
;Γυνή
705λέγειςλέγεις ἄγροικον ἄρα σύ γ᾽ εἶναι τὸν θεόν.{{r|705}}
 
;Καρίων
Γραμμή 1.587:
δείσας, ἐκεῖνος δ᾽ ἐν κύκλῳ τὰ νοσήματα
σκοπῶν περιῄει πάντα κοσμίως πάνυ.
710ἔπειταἔπειτα παῖς αὐτῷ λίθινον θυείδιον{{r|710}}
παρέθηκε καὶ δοίδυκα καὶ κιβώτιον.
 
Γραμμή 1.602:
;Καρίων
διὰ τοῦ τριβωνίου:
715ὀπὰςὀπὰς γὰρ εἶχεν οὐκ ὀλίγας μὰ τὸν Δία.{{r|715}}
πρῶτον δὲ πάντων τῷ Νεοκλείδῃ φάρμακον
καταπλαστὸν ἐνεχείρησε τρίβειν, ἐμβαλὼν
σκορόδων κεφαλὰς τρεῖς Τηνίων. ἔπειτ᾽ ἔφλα
ἐν τῇ θυείᾳ συμπαραμιγνύων ὀπὸν
720καὶκαὶ σχῖνον: εἶτ᾽ ὄξει διέμενος Σφηττίῳ{{r|720}}
κατέπλασεν αὐτοῦ τὰ βλέφαρ᾽ ἐκστρέψας, ἵνα
ὀδυνῷτο μᾶλλον. ὁ δὲ κεκραγὼς καὶ βοῶν
ἔφευγ᾽ ἀνᾴξας: ὁ δὲ θεὸς γελάσας ἔφη:
‘ἐνταῦθα νῦν κάθησο καταπεπλασμένος,
725ἵν᾽ἵν᾽ ὑπομνύμενον παύσω σε τὰς ἐκκλησίας.’{{r|725}}
 
;Γυνή
Γραμμή 1.621:
καὶ πρῶτα μὲν δὴ τῆς κεφαλῆς ἐφήψατο,
ἔπειτα καθαρὸν ἡμιτύβιον λαβὼν
730τὰτὰ βλέφαρα περιέψησεν: ἡ Πανάκεια δὲ{{r|730}}
κατεπέτασ᾽ αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν φοινικίδι
καὶ πᾶν τὸ πρόσωπον: εἶθ᾽ ὁ θεὸς ἐπόππυσεν.
Γραμμή 1.631:
 
;Καρίων
735τούτωτούτω δ᾽ ὑπὸ τὴν φοινικίδ᾽ ὑποδύνθ᾽ ἡσυχῇ{{r|735}}
τὰ βλέφαρα περιέλειχον, ὥς γ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ:
καὶ πρίν σε κοτύλας ἐκπιεῖν οἴνου δέκα,
ὁ Πλοῦτος ὦ δέσποιν᾽ ἀνειστήκει βλέπων:
ἐγὼ δὲ τὼ χεῖρ᾽ ἀνεκρότησ᾽ ὑφ᾽ ἡδονῆς
740τὸντὸν δεσπότην τ᾽ ἤγειρον. ὁ θεὸς δ᾽ εὐθέως{{r|740}}
ἠφάνισεν αὑτὸν οἵ τ᾽ ὄφεις ἐς τὸν νεών.
οἱ δ᾽ ἐγκατακείμενοι παρ᾽ αὐτῷ πῶς δοκεῖς
τὸν Πλοῦτον ἠσπάζοντο καὶ τὴν νύχθ᾽ ὅλην
ἐγρηγόρεσαν, ἕως διέλαμψεν ἡμέρα.
745ἐγὼἐγὼ δ᾽ ἐπῄνουν τὸν θεὸν πάνυ σφόδρα,{{r|745}}
ὅτι βλέπειν ἐποίησε τὸν Πλοῦτον ταχύ,
τὸν δὲ Νεοκλείδην μᾶλλον ἐποίησεν τυφλόν.
Γραμμή 1.651:
;Καρίων
ἔρχεται.
750ἀλλ᾽ἀλλ᾽ ἦν περὶ αὐτὸν ὄχλος ὑπερφυὴς ὅσος.{{r|750}}
οἱ γὰρ δίκαιοι πρότερον ὄντες καὶ βίον
ἔχοντες ὀλίγον αὐτὸν ἠσπάζοντο καὶ
ἐδεξιοῦνθ᾽ ἅπαντες ὑπὸ τῆς ἡδονῆς:
ὅσοι δ᾽ ἐπλούτουν οὐσίαν τ᾽ εἶχον συχνὴν
755οὐκοὐκ ἐκ δικαίου τὸν βίον κεκτημένοι,{{r|755}}
ὀφρῦς ξυνῆγον ἐσκυθρώπαζόν θ᾽ ἅμα.
οἱ δ᾽ ἠκολούθουν κατόπιν ἐστεφανωμένοι
γελῶντες εὐφημοῦντες: ἐκτυπεῖτο δὲ
ἐμβὰς γερόντων εὐρύθμοις προβήμασιν.
760ἀλλ᾽ἀλλ᾽ εἶ᾽ ἁπαξάπαντες ἐξ ἑνὸς λόγου{{r|760}}
ὀρχεῖσθε καὶ σκιρτᾶτε καὶ χορεύετε:
οὐδεὶς γὰρ ὑμῖν εἰσιοῦσιν ἀγγελεῖ,
Γραμμή 1.668:
;Γυνή
νὴ τὴν Ἑκάτην κἀγὼ δ᾽ ἀναδῆσαι βούλομαι
765εὐαγγέλιάεὐαγγέλιά σε κριβανωτῶν ὁρμαθῷ{{r|765}}
τοιαῦτ᾽ ἀπαγγείλαντα.
 
Γραμμή 1.680:
 
;Καρίων
770ἐγὼἐγὼ δ᾽ ἀπαντῆσαί γ᾽ ἐκείνοις βούλομαι.{{r|770}}
 
''Κομμάτιον Χοροῦ''
Γραμμή 1.689:
χώραν τε πᾶσαν Κέκροπος ἥ μ᾽ ἐδέξατο.
αἰσχύνομαι δὲ τὰς ἐμαυτοῦ συμφοράς,
775οἵοιςοἵοις ἄρ᾽ ἀνθρώποις ξυνὼν ἐλάνθανον,{{r|775}}
τοὺς ἀξίους δὲ τῆς ἐμῆς ὁμιλίας
ἔφευγον, εἰδὼς οὐδέν: ὦ τλήμων ἐγώ,
ὡς οὔτ᾽ ἐκεῖν᾽ ἄρ᾽ οὔτε ταῦτ᾽ ὀρθῶς ἔδρων:
ἀλλ᾽ αὐτὰ πάντα πάλιν ἀναστρέψας ἐγὼ
780δείξωδείξω τὸ λοιπὸν πᾶσιν ἀνθρώποις ὅτι{{r|780}}
ἄκων ἐμαυτὸν τοῖς πονηροῖς ἐπεδίδουν.
 
Γραμμή 1.701:
οἱ φαινόμενοι παραχρῆμ᾽ ὅταν πράττῃ τις εὖ.
νύττουσι γὰρ καὶ φλῶσι τἀντικνήμια,
785ἐνδεικνύμενοςἐνδεικνύμενος ἔκαστος εὔνοιάν τινα.{{r|785}}
ἐμὲ γὰρ τίς οὐ προσεῖπε; ποῖος οὐκ ὄχλος
περιεστεφάνωσεν ἐν ἀγορᾷ πρεσβυτικός;
Γραμμή 1.708:
ὦ φίλτατ᾽ ἀνδρῶν καὶ σὺ καὶ σὺ χαίρετε.
φέρε νυν, νόμος γάρ ἐστι, τὰ καταχύσματα
790ταυτὶταυτὶ καταχέω σου λαβοῦσα.{{r|790}}
 
;Πλοῦτος
Γραμμή 1.720:
 
;Πλοῦτος
795ἔνδονἔνδον γε παρὰ τὴν ἑστίαν, ὥσπερ νόμος:{{r|795}}
ἔπειτα καὶ τὸν φόρτον ἐκφύγοιμεν ἄν.
οὐ γὰρ πρεπῶδές ἐστι τῷ διδασκάλῳ
Γραμμή 1.727:
 
;Γυνή
800εὖεὖ πάνυ λέγεις: ὡς Δεξίνικός γ᾽ οὑτοσὶ{{r|800}}
ἀνίσταθ᾽ ὡς ἁρπασόμενος τὰς ἰσχάδας.
 
Γραμμή 1.736:
καὶ ταῦτα μηδὲν ἐξενεγκόντ᾽ οἴκοθεν.
ἡμῖν γὰρ ἀγαθῶν σωρὸς ἐς τὴν οἰκίαν
805ἐπεσπέπαικενἐπεσπέπαικεν οὐδὲν ἠδικηκόσιν.{{r|805}}
οὕτω τὸ πλουτεῖν ἐστιν ἡδὺ πρᾶγμα δή.
ἡ μὲν σιπύη μεστή 'στι λευκῶν ἀλφίτων,
Γραμμή 1.742:
ἅπαντα δ᾽ ἡμῖν ἀργυρίου καὶ χρυσίου
τὰ σκευάρια πλήρη 'στίν, ὥστε θαυμάσαι.
810τὸτὸ φρέαρ δ᾽ ἐλαίου μεστόν: αἱ δὲ λήκυθοι{{r|810}}
μύρου γέμουσι, τὸ δ᾽ ὑπερῷον ἰσχάδων.
ὀξὶς δὲ πᾶσα καὶ λοπάδιον καὶ χύτρα
χαλκῆ γέγονε: τοὺς δὲ πινακίσκους τοὺς σαπροὺς
τοὺς ἰχθυηροὺς ἀργυροῦς πάρεσθ᾽ ὁρᾶν.
815ὁ δ᾽ ἰπνὸς γέγον᾽ ἡμῖν ἐξαπίνης ἐλεφάντινος.{{r|815}}
στατῆρσι δ᾽ οἱ θεράποντες ἀρτιάζομεν
χρυσοῖς: ἀποψώμεσθα δ᾽ οὐ λίθοις ἔτι,
ἀλλὰ σκοροδίοις ὑπὸ τρυφῆς ἑκάστοτε.
καὶ νῦν ὁ δεσπότης μὲν ἔνδον βουθυτεῖ
820ὗνὗν καὶ τράγον καὶ κριὸν ἐστεφανωμένος:{{r|820}}
ἐμὲ δ᾽ ἐξέπεμψεν ὁ καπνός. οὐχ οἷός τε γὰρ
ἔνδον μένειν ἦν. ἔδακνε γὰρ τὰ βλέφαρά μου.
Γραμμή 1.764:
 
;Δίκαιος
825ἀνὴρἀνὴρ πρότερον μὲν ἄθλιος, νῦν δ᾽ εὐτυχής.{{r|825}}
 
;Καρίων
Γραμμή 1.779:
ἥκω: μεγάλων γάρ μοὐστὶν ἀγαθῶν αἴτιος.
ἐγὼ γὰρ ἱκανὴν οὐσίαν παρὰ τοῦ πατρὸς
830λαβὼνλαβὼν ἐπήρκουν τοῖς δεομένοις τῶν φίλων,{{r|830}}
εἶναι νομίζων χρήσιμον πρὸς τὸν βίον.
 
Γραμμή 1.793:
;Δίκαιος
κομιδῇ μὲν οὖν. κἀγὼ μὲν ᾤμην οὓς τέως
835εὐηργέτησαεὐηργέτησα δεομένους ἕξειν φίλους{{r|835}}
ὄντως βεβαίους, εἰ δεηθείην ποτέ:
οἱ δ᾽ ἐξετρέποντο κοὐκ ἐδόκουν ὁρᾶν μ᾽ ἔτι.
Γραμμή 1.805:
 
;Καρίων
840ἀλλ᾽ἀλλ᾽ οὐχὶ νῦν.{{r|840}}
 
;Δίκαιος
Γραμμή 1.819:
 
;Καρίων
845μῶνμῶν οὖν ἐμυήθης δῆτ᾽ ἐν αὐτῷ τὰ μεγάλα;{{r|845}}
 
;Δίκαιος
Γραμμή 1.840:
 
;Συκοφάντης
850οἴμοιοἴμοι κακοδαίμων, ὡς ἀπόλωλα δείλαιος,{{r|850}}
καὶ κακοδαίμων καὶ τετράκις καὶ πεντάκις
καὶ δωδεκάκις καὶ μυριάκις: ἰοὺ ἰού.
Γραμμή 1.847:
;Καρίων
Ἄπολλον ἀποτρόπαιε καὶ θεοὶ φίλοι,
855τίτί ποτ᾽ ἐστὶν ὅ τι πέπονθεν ἅνθρωπος κακόν;{{r|855}}
 
;Συκοφάντης
Γραμμή 1.856:
 
;Δίκαιος
860ἐγὼἐγὼ σχεδὸν τὸ πρᾶγμα γιγνώσκειν δοκῶ.{{r|860}}
προσέρχεται γάρ τις κακῶς πράττων ἀνήρ,
ἔοικε δ᾽ εἶναι τοῦ πονηροῦ κόμματος.
Γραμμή 1.865:
;Συκοφάντης
ποῦ ποῦ 'σθ᾽ ὁ μόνος ἅπαντας ἡμᾶς πλουσίους
865ὑποσχόμενοςὑποσχόμενος οὗτος ποιήσειν εὐθέως,{{r|865}}
εἰ πάλιν ἀναβλέψειεν ἐξ ἀρχῆς; ὁ δὲ
πολὺ μᾶλλον ἐνίους ἐστὶν ἐξολωλεκώς.
Γραμμή 1.879:
 
;Συκοφάντης
870μὰμὰ Δί᾽ οὐ μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑγιὲς ὑμῶν οὐδενός,{{r|870}}
κοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως οὐκ ἔχετέ μου τὰ χρήματα.
 
Γραμμή 1.888:
;Συκοφάντης
σὺ μὲν εἰς ἀγορὰν ἰὼν ταχέως οὐκ ἂν φθάνοις:
875ἐπὶἐπὶ τοῦ τροχοῦ γὰρ δεῖ σ᾽ ἐκεῖ στρεβλούμενον{{r|875}}
εἰπεῖν ἃ πεπανούργηκας.
 
Γραμμή 1.900:
 
;Συκοφάντης
880οἴμοιοἴμοι τάλας: μῶν καὶ σὺ μετέχων καταγελᾷς;{{r|880}}
ἐπεὶ πόθεν θοἰμάτιον εἴληφας τοδί;
ἐχθὲς δ᾽ ἔχοντ᾽ εἶδόν σ᾽ ἐγὼ τριβώνιον.
Γραμμή 1.909:
 
;Καρίων
885† ἀλλ᾽ οὐκ ἔνεστι συκοφάντου δήγματος.†{{r|885}}
 
;Συκοφάντης
Γραμμή 1.920:
 
;Συκοφάντης
890ἀπὸἀπὸ τῶν ἐμῶν γὰρ ναὶ μὰ Δία δειπνήσετον.{{r|890}}
 
;Καρίων
Γραμμή 1.929:
ἀρνεῖσθον; ἔνδον ἐστὶν ὦ μιαρωτάτω
πολὺ χρῆμα τεμαχῶν καὶ κρεῶν ὠπτημένων.
895ὓ ὗ ὓ ὗ ὓ ὗ ὓ ὗ ὓ ὗ ὓ ὗ.{{r|895}}
 
;Καρίων
Γραμμή 1.941:
ταῦτ᾽ οὖν ἀνασχέτ᾽ ἐστὶν ὦ Ζεῦ καὶ θεοί,
τούτους ὑβρίζειν εἰς ἔμ᾽; οἴμ᾽ ὡς ἄχθομαι
900ὅτιὅτι χρηστὸς ὢν καὶ φιλόπολις πάσχω κακῶς.{{r|900}}
 
;Δίκαιος
Γραμμή 1.968:
 
;Δίκαιος
905τίτί δαί; τέχνην τιν᾽ ἔμαθες;{{r|905}}
 
;Συκοφάντης
Γραμμή 1.988:
;Δίκαιος
πῶς οὖν ἂν εἴης χρηστὸς ὦ τοιχωρύχε,
910εἴεἴ σοι προσῆκον μηδὲν εἶτ᾽ ἀπεχθάνει;{{r|910}}
 
;Συκοφάντης
Γραμμή 1.999:
;Συκοφάντης
τὸ μὲν οὖν βοηθεῖν τοῖς νόμοις τοῖς κειμένοις
915καὶκαὶ μὴ 'πιτρέπειν ἐάν τις ἐξαμαρτάνῃ.{{r|915}}
 
;Δίκαιος
Γραμμή 2.016:
 
;Δίκαιος
920νὴνὴ Δία πονηρόν γ᾽ ἆρα προστάτην ἔχει.{{r|920}}
ἐκεῖνο δ᾽ οὐ βούλοι᾽ ἄν, ἡσυχίαν ἔχων
ζῆν ἀργός;
Γραμμή 2.029:
;Συκοφάντης
οὐδ᾽ ἂν εἰ δοίης γέ μοι
925τὸντὸν Πλοῦτον αὐτὸν καὶ τὸ Βάττου σίλφιον.{{r|925}}
 
;Δίκαιος
Γραμμή 2.051:
 
;Συκοφάντης
930οἴμοιοἴμοι τάλας ἀποδύομαι μεθ᾽ ἡμέραν.{{r|930}}
 
;Καρίων
Γραμμή 2.069:
 
;Συκοφάντης
935οἴμοιοἴμοι μάλ᾽ αὖθις.{{r|935}}
 
;Καρίων
Γραμμή 2.081:
ἔπειτα ποῦ κάλλιον ἀνατεθήσεται
ἢ περὶ πονηρὸν ἄνδρα καὶ τοιχωρύχον;
940ΠλοῦτονΠλοῦτον δὲ κοσμεῖν ἱματίοις σεμνοῖς πρέπει.{{r|940}}
 
;Δίκαιος
Γραμμή 2.092:
;Συκοφάντης
ἄπειμι: γιγνώσκω γὰρ ἥττων ὢν πολὺ
945ὑμῶνὑμῶν: ἐὰν δὲ σύζυγον λάβω τινὰ{{r|945}}
καὶ σύκινον, τοῦτον τὸν ἰσχυρὸν θεὸν
ἐγὼ ποιήσω τήμερον δοῦναι δίκην,
ὁτιὴ καταλύει περιφανῶς εἶς ὢν μόνος
τὴν δημοκρατίαν, οὔτε τὴν βουλὴν πιθὼν
950τὴντὴν τῶν πολιτῶν οὔτε τὴν ἐκκλησίαν.{{r|950}}
 
;Δίκαιος
Γραμμή 2.106:
 
;Καρίων
955ἀλλ᾽ἀλλ᾽ ὁ βαλανεὺς ἕλξει θύραζ᾽ αὐτὸν λαβὼν{{r|955}}
τῶν ὀρχιπέδων: ἰδὼν γὰρ αὐτὸν γνώσεται
ὅτι ἔστ᾽ ἐκείνου τοῦ πονηροῦ κόμματος.
Γραμμή 2.115:
;Γραῦς
ἆρ᾽ ὦ φίλοι γέροντες ἐπὶ τὴν οἰκίαν
960ἀφίγμεθ᾽ἀφίγμεθ᾽ ὄντως τοῦ νέου τούτου θεοῦ,{{r|960}}
ἢ τῆς ὁδοῦ τὸ παράπαν ἡμαρτήκαμεν;
 
Γραμμή 2.126:
 
;Χρεμύλος
965μὴμὴ δῆτ᾽: ἐγὼ γὰρ αὐτὸς ἐξελήλυθα.{{r|965}}
ἀλλ᾽ ὅ τι μάλιστ᾽ ἐλήλυθας λέγειν σ᾽ ἐχρῆν.
 
Γραμμή 2.135:
 
;Χρεμύλος
970τίτί δ᾽ ἔστιν; ἦ που καὶ σὺ συκοφάντρια{{r|970}}
εν ταῖς γυναιξὶν ἦσθα;
 
Γραμμή 2.151:
 
;Γραῦς
975ἄκουέἄκουέ νυν. ἦν μοί τι μειράκιον φίλον,{{r|975}}
πενιχρὸν μέν, ἄλλως δ᾽ εὐπρόσωπον καὶ καλὸν
καὶ χρηστόν: εἰ γάρ του δεηθείην ἐγώ,
Γραμμή 2.158:
 
;Χρεμύλος
980τίτί δ᾽ ἦν ὅ τι σου μάλιστ᾽ ἐδεῖθ᾽ ἑκάστοτε;{{r|980}}
 
;Γραῦς
Γραμμή 2.165:
εἰς ἱμάτιον, ὀκτὼ δ᾽ ἂν εἰς ὑποδήματα:
καὶ ταῖς ἀδελφαῖς ἀγοράσαι χιτώνιον
985ἐκέλευσενἐκέλευσεν ἂν τῇ μητρί θ᾽ ἱματίδιον:{{r|985}}
πυρῶν τ᾽ ἂν ἐδεήθη μεδίμνων τεττάρων.
 
Γραμμή 2.174:
;Γραῦς
καὶ ταῦτα τοίνυν οὐχ ἕνεκα μισητίας
990αἰτεῖναἰτεῖν μ᾽ ἔφασκεν, ἀλλὰ φιλίας οὕνεκα,{{r|990}}
ἵνα τοὐμὸν ἱμάτιον φορῶν μεμνῇτό μου.
 
Γραμμή 2.183:
ἀλλ᾽ οὐχὶ νῦν ὁ βδελυρὸς ἔτι τὸν νοῦν ἔχει
τὸν αὐτόν, ἀλλὰ πολὺ μεθέστηκεν πάνυ.
995ἐμοῦἐμοῦ γὰρ αὐτῷ τὸν πλακοῦντα τουτονὶ{{r|995}}
καὶ τἄλλα τἀπὶ τοῦ πίνακος τραγήματα
ἐπόντα πεμψάσης ὑπειπούσης θ᾽ ὅτι
Γραμμή 2.193:
;Γραῦς
ἄμητα προσαπέπεμψεν ἡμῖν τουτονί,
1000ἐφ᾽ἐφ᾽ ᾧ τ᾽ ἐκεῖσε μηδέποτέ μ᾽ ἐλθεῖν ἔτι,{{r|1000}}
καὶ πρὸς ἐπὶ τούτοις εἶπεν ἀποπέμπων ὅτι
‘πάλαι ποτ᾽ ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι.’
Γραμμή 2.200:
δῆλον ὅτι τοὺς τρόπους τις οὐ μοχθηρὸς ἦν,
ἔπειτα πλουτῶν οὐκέθ᾽ ἥδεται φακῇ:
1005πρὸπρὸ τοῦ δ᾽ ὑπὸ τῆς πενίας ἅπανθ᾽ ὑπήσθιεν.{{r|1005}}
 
;Γραῦς
Γραμμή 2.217:
 
;Γραῦς
1010καὶκαὶ νὴ Δί᾽ εἰ λυπουμένην γ᾽ αἴσθοιτό με,{{r|1010}}
νηττάριον ἂν καὶ φάττιον ὑπεκορίζετο.
 
Γραμμή 2.226:
μυστηρίοις δὲ τοῖς μεγάλοις ὀχουμένην
ἐπὶ τῆς ἁμάξης ὅτι προσέβλεψέν μέ τις,
1015ἐτυπτόμηνἐτυπτόμην διὰ τοῦθ᾽ ὅλην τὴν ἡμέραν.{{r|1015}}
οὕτω σφόδρα ζηλότυπος ὁ νεανίσκος ἦν.
 
Γραμμή 2.239:
 
;Γραῦς
1020ὄζεινὄζειν τε τῆς χρόας ἔφασκεν ἡδύ μου.{{r|1020}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 2.252:
 
;Γραῦς
1025ταῦτ᾽ταῦτ᾽ οὖν ὁ θεὸς ὦ φίλ᾽ ἄνερ οὐκ ὀρθῶς ποιεῖ,{{r|1025}}
φάσκων βοηθεῖν τοῖς ἀδικουμένοις ἀεί.
 
Γραμμή 2.261:
ἀναγκάσαι δίκαιόν ἐστι νὴ Δία
τὸν εὖ παθόνθ᾽ ὑπ᾽ ἐμοῦ πάλιν μ᾽ ἀντευποιεῖν,
1030ἢ μηδ᾽ ὁτιοῦν ἀγαθὸν δίκαιόν ἐστ᾽ ἔχειν.{{r|1030}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 2.276:
 
;Χρεμύλος
1035οὐκοὐκ ἀλλὰ κατασέσηπας, ὥς γ᾽ ἐμοὶ δοκεῖς.{{r|1035}}
 
;Γραῦς
Γραμμή 2.287:
καὶ μὴν τὸ μειράκιον τοδὶ προσέρχεται,
οὗπερ πάλαι κατηγοροῦσα τυγχάνω:
1040ἔοικεἔοικε δ᾽ ἐπὶ κῶμον βαδίζειν.{{r|1040}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 2.307:
 
;Χρεμύλος
1045ἔοικεἔοικε διὰ πολλοῦ χρόνου σ᾽ ἑορακέναι.{{r|1045}}
 
;Γραῦς
Γραμμή 2.320:
 
;Νεανίας
1050ὦ Ποντοπόσειδον καὶ θεοὶ πρεσβυτικοί,{{r|1050}}
ἐν τῷ προσώπῳ τῶν ῥυτίδων ὅσας ἔχει.
 
Γραμμή 2.333:
 
;Νεανίας
1055βούλειβούλει διὰ χρόνου πρός με παῖσαι;{{r|1055}}
 
;Γραῦς
Γραμμή 2.355:
 
;Γραῦς
1060ταλάντατ᾽ταλάντατ᾽ ἀνδρῶν οὐχ ὑγιαίνειν μοι δοκεῖς,{{r|1060}}
πλυνόν με ποιῶν ἐν τοσούτοις ἀνδράσιν.
 
Γραμμή 2.364:
οὐ δῆτ᾽, ἐπεὶ νῦν μὲν καπηλικῶς ἔχει,
εἰ δ᾽ ἐκπλυνεῖται τοῦτο τὸ ψιμύθιον,
1065ὄψειὄψει κατάδηλα τοῦ προσώπου τὰ ῥάκη.{{r|1065}}
 
;Γραῦς
Γραμμή 2.377:
 
;Χρεμύλος
1070μὰμὰ τὴν Ἑκάτην οὐ δῆτα: μαινοίμην γὰρ ἄν.{{r|1070}}
ἀλλ᾽ ὦ νεανίσκ᾽ οὐκ ἐῶ τὴν μείρακα
μισεῖν σε ταύτην.
Γραμμή 2.392:
;Χρεμύλος
εἶναί σ᾽ ὑβριστήν φησι καὶ λέγειν ὅτι
1075 ‘ πάλαι ποτ᾽ ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι.’{{r|1075}}
 
;Νεανίας
Γραμμή 2.406:
 
;Χρεμύλος
1080οἶδ᾽οἶδ᾽ οἶδα τὸν νοῦν: οὐκέτ᾽ ἀξιοῖς ἴσως{{r|1080}}
εἶναι μετ᾽ αὐτῆς.
 
Γραμμή 2.418:
;Χρεμύλος
ὅμως δ᾽ ἐπειδὴ καὶ τὸν οἶνον ἠξίους
1085πίνεινπίνειν, συνεκποτέ᾽ ἐστί σοι καὶ τὴν τρύγα.{{r|1085}}
 
;Νεανίας
Γραμμή 2.431:
 
;Γραῦς
1090ἐγὼἐγὼ δέ γ᾽ αὐτῷ καὶ φράσαι τι βούλομαι.{{r|1090}}
 
;Νεανίας
Γραμμή 2.448:
 
;Χρεμύλος
1095ὡςὡς εὐτόνως ὦ Ζεῦ βασιλεῦ τὸ γρᾴδιον{{r|1095}}
ὥσπερ λεπὰς τῷ μειρακίῳ προσείχετο.
 
Γραμμή 2.460:
;Ἑρμῆς
σέ τοι λέγω,
1100ὁ Καρίων, ἀνάμεινον.{{r|1100}}
 
;Καρίων
Γραμμή 2.470:
ἀλλ᾽ ἐκκάλει τὸν δεσπότην τρέχων ταχύ,
ἒπειτα τὴν γυναῖκα καὶ τὰ παιδία,
1105ἔπειταἔπειτα τοὺς θεράποντας, εἶτα τὴν κύνα,{{r|1105}}
ἔπειτα σαυτόν, εἶτα τὴν ὗν.
 
Γραμμή 2.483:
 
;Καρίων
1110ἡ γλῶττα τῷ κήρυκι τούτων τέμνεται.{{r|1110}}
ἀτὰρ διὰ τί δὴ ταῦτ᾽ ἐπιβουλεύει ποιεῖν
ἡμᾶς;
Γραμμή 2.491:
εἴργασθ᾽. ἀφ᾽ οὗ γὰρ ἤρξατ᾽ ἐξ ἀρχῆς βλέπειν
ὁ Πλοῦτος, οὐδεὶς οὐ λιβανωτόν, οὐ δάφνην,
1115οὐοὐ ψαιστόν, οὐχ ἱερεῖον, οὐκ ἄλλ᾽ οὐδὲ ἓν{{r|1115}}
ἡμῖν ἔτι θύει τοῖς θεοῖς.
 
Γραμμή 2.506:
 
;Ἑρμῆς
1120πρότερονπρότερον γὰρ εἶχον μὲν παρὰ ταῖς καπηλίσιν{{r|1120}}
πάντ᾽ ἀγάθ᾽ ἕωθεν εὐθύς, οἰνοῦτταν μέλι
ἰσχάδας, ὅσ᾽ εἰκός ἐστιν Ἑρμῆν ἐσθίειν:
Γραμμή 2.513:
;Καρίων
οὔκουν δικαίως, ὅστις ἐποίεις ζημίαν
1125ἐνίοτεἐνίοτε τοιαῦτ᾽ ἀγάθ᾽ ἔχων;{{r|1125}}
 
;Ἑρμῆς
Γραμμή 2.529:
 
;Ἑρμῆς
1130σπλάγχνωνσπλάγχνων τε θερμῶν ὧν ἐγὼ κατήσθιον.{{r|1130}}
 
;Καρίων
Γραμμή 2.544:
 
;Καρίων
1135εἴεἴ του δέει γ᾽ ὧν δυνατός εἰμί σ᾽ ὠφελεῖν.{{r|1135}}
 
;Ἑρμῆς
Γραμμή 2.556:
;Ἑρμῆς
καὶ μὴν ὁπότε τι σκευάριον τοῦ δεσπότου
1140ὑφέλοι᾽ὑφέλοι᾽, ἐγώ σε λανθάνειν ἐποίουν ἀεί.{{r|1140}}
 
;Καρίων
Γραμμή 2.567:
;Καρίων
οὐ γὰρ μετεῖχες τὰς ἴσας πληγὰς ἐμοί,
1145ὁπότεὁπότε τι ληφθείην πανουργήσας ἐγώ.{{r|1145}}
 
;Ἑρμῆς
Γραμμή 2.580:
 
;Καρίων
1150τίτί δέ; ταὐτομολεῖν ἀστεῖον εἶναί σοι δοκεῖ;{{r|1150}}
 
;Ἑρμῆς
Γραμμή 2.595:
 
;Ἑρμῆς
1155ἀλλ᾽ἀλλ᾽ ἐμπολαῖον.{{r|1155}}
 
;Καρίων
Γραμμή 2.613:
;Καρίων
ἀλλ᾽ ὁ θεὸς ἤδη βλέπει,
1160ὥσθ᾽ὥσθ᾽ ἡγεμόνος οὐδὲν δεησόμεσθ᾽ ἔτι.{{r|1160}}
 
;Ἑρμῆς
Γραμμή 2.622:
;Καρίων
ὡς ἀγαθόν ἐστ᾽ ἐπωνυμίας πολλὰς ἔχειν:
1165οὗτοςοὗτος γὰρ ἐξηύρηκεν αὑτῷ βιότιον.{{r|1165}}
οὐκ ἐτὸς ἅπαντες οἱ δικάζοντες θαμὰ
σπεύδουσιν ἐν πολλοῖς γεγράφθαι γράμμασιν.
Γραμμή 2.632:
καὶ πλῦνέ γε
αὐτὸς προσελθὼν πρὸς τὸ φρέαρ τὰς κοιλίας,
1170ἵν᾽ἵν᾽ εὐθέως διακονικὸς εἶναι δοκῇς.{{r|1170}}
 
''Κομμάτιον Χοροῦ''
Γραμμή 2.646:
ἀφ᾽ οὗ γὰρ ὁ Πλοῦτος οὗτος ἤρξατο βλέπειν,
ἀπόλωλ᾽ ὑπὸ λιμοῦ. καταφαγεῖν γὰρ οὐκ ἔχω,
1175καὶκαὶ ταῦτα τοῦ σωτῆρος ἱερεὺς ὢν Διός.{{r|1175}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 2.660:
ὅτι πάντες εἰσὶ πλούσιοι: καίτοι τότε,
ὅτ᾽ εἶχον οὐδέν, ὁ μὲν ἂν ἥκων ἔμπορος
1180ἔθυσενἔθυσεν ἱερεῖόν τι σωθείς, ὁ δέ τις ἂν{{r|1180}}
δίκην ἀποφυγών, ὁ δ᾽ ἂν ἐκαλλιερεῖτό τις
κἀμέ γ᾽ ἐκάλει τὸν ἱερέα: νῦν δ᾽ οὐδὲ εἷς
Γραμμή 2.667:
 
;Χρεμύλος
1185οὔκουνοὔκουν τὰ νομιζόμενα σὺ τούτων λαμβάνεις;{{r|1185}}
 
;Ἱερεύς
Γραμμή 2.676:
θάρρει: καλῶς ἔσται γάρ, ἢν θεὸς θέλῃ.
ὁ Ζεὺς ὁ σωτὴρ γὰρ πάρεστιν ἐνθάδε,
1190αὐτόματοςαὐτόματος ἥκων.{{r|1190}}
 
;Ἱερεύς
Γραμμή 2.686:
τὸν ὀπισθόδομον ἀεὶ φυλάττων τῆς θεοῦ.
ἀλλ᾽ ἐκδότω τις δεῦρο δᾷδας ἡμμένας,
1195ἵν᾽ἵν᾽ ἔχων προηγῇ τῷ θεῷ σύ.{{r|1195}}
 
;Ἱερεύς
Γραμμή 2.704:
 
;Γραῦς
1200ὧνὧν δ᾽ οὕνεκ᾽ ἦλθον;{{r|1200}}
 
;Χρεμύλος
Γραμμή 2.716:
;Χρεμύλος
καὶ μὴν πολὺ τῶν ἄλλων χυτρῶν τἀναντία
1205αὗταιαὗται ποιοῦσι: ταῖς μὲν ἄλλαις γὰρ χύτραις{{r|1205}}
ἡ γραῦς ἔπεστ᾽ ἀνωτάτω, ταύτης δὲ νῦν
τῆς γραὸς ἐπιπολῆς ἔπεισιν αἱ χύτραι.
Ανακτήθηκε από «https://el.wikisource.org/wiki/Πλούτος»