Εθνικόν Ημερολόγιον του Έτους 1892/Δημήτριος Π. Γουδής
| ←Τὸ οὐράνιον τόξον | Ἐθνικὸν Ἡμερολόγιον τοῦ Ἔτους 1892 Συγγραφέας: Δημήτριος Π. Γουδής |
Λυπηρὸ συνάντημα→ |
ΤΟ ὄνομα τοῦ ἀειμνήστου Δημητρίου Γουδῆ συνοψίζει ὁλόκληρον ἱστορίαν. Ἱστορίαν δράσεως, φιλοπονίας, δημιουργικότητος, προόδου, πολιτισμοῦ, ἐθνικῆς ἐργασίας. Ἐὰν ἡ ἀληθής, ἡ πραγματικὴ πρόοδος τῶν λαῶν, ἔγκειται εἰς τὴν ἀνάπτυξιν τῆς συγκοινωνίας, δι’ ἧς ἐξημεροῦνται τὸ ἔδαφος καὶ τὰ ἤθη τῶν κατοίκων, ἀνοίγονται στάδια ἐργασίας καὶ οἱ ἀνεκμετάλλευται πλουτολογικοὶ πόροι τῆς χώρας, ἐμψυχοῦται ἡ βιομηχανία καὶ τὸ ἐμπόριον, καὶ ἐν γένει διαχέεται, ἡ ζωὴ καὶ τὸ φῶς ἀπὸ τῶν κέντρων εἰς τὰ ἄκρα· ἀναντιρρήτως εἷς τῶν πολυτιμοτέρων καὶ σπουδαιοτέρων πρωταθλητῶν τοῦ πολιτισμοῦ τούτου κατὰ τὴν τελευταίαν δεκαετίαν, ὑπῆρξεν ὁ ἀείμνηστος Δημήτριος Γουδῆς, ὁ ἱδρυτὴς τῆς φερωνύμου ἀτμοπλοΐας, ὁ ἐπιφανὴς Σπετσιώτης, τοῦ ὀποίου τὸ ὄνομα κατέκτησε δικαιώματα ἐπὶ τῆς ἐθνικῆς εὐγνωμοσύνης διὰ τὰ εὐεργετικὰ ἀποτελέσματα καὶ τὰ οἰκονομολογικὰ διδάγματα, τὰ ὁποῖα ἐπήνεγκεν ἡ πολλαπλῆ ἐπιτυχία καὶ ὁ θρίαμβος τῆς ἀτμοπλοϊκῆς αὐτοῦ ἐπιχειρήσεως.
Τὸ ἔργον ἄλλως τε τοῦτο τοῦ ἀειμνήστου Γουδῆ, πλὴν τῶν ὑπηρεσιῶν, ἃς προςήνεγκεν εἰς τὴν κατὰ θάλασσαν συγκοινωνίαν, ἔλυσε καὶ ἄλλα πρὸς τούτοις συναφῆ προβλήματα δι’ ὅσους μελετῶσι τὸ οἰκονομικὸν μέλλον τῆς Ἑλλάδος. Κατέδειξεν ἐν πρώτοις ὅτι ἡ ἑλληνική θάλασσα, τῆς ὁποίοις τὴν ἐπιχειρηματικὴν ἐκμετάλλευσιν εἶχεν ὑποτιμήσει καὶ ἀπομαράνει ἡ ἀναπόφευκτος ἀποτυχία τῆς προνομιούχου ἐν Σύρῳ Ἀτμοπλοΐας, δύναται νὰ ἀποβῇ ἀστείρευτος πηγὴ πλουτισμοῦ καὶ οἰκονομικῶν θριάμβων διὰ τὸ ἔθνος, ἀρκεῖ νὰ συνεργασθῶσι πρὸς τοῦτο τὰ ἀποτεθαρρημένα κεφάλαια καὶ νὰ εὑρεθῇ ἡ στιβαρὰ χεὶρ τῆς πρωτοβουλίας καὶ τῆς διαχειρίσεως. Ἐπίσης κατέδειξεν ὅτι ὁ Πειραιεύς, ἔνθα τὸ ἔργον τοῦ Γουδῆ ἱδρύθη, ἐμεγαλύνθη καὶ ἐπέτυχεν εἰς ἀπροςδόκητον βαθμὸν, εἶνε τὸ μόνον φυσικὸν κέντρον τῆς ναυτικῆς κινήσεως τοῦ τόπου καὶ πρὸς τούτοις ὅτι, ἐὰν καὶ εἰς τὰς δημοσίας ἐν γένει καὶ ἑταιρικὰς ἐπιχειρήσεις ἐπρυτάνευεν ἡ αὐτὴ φιλοπονία καὶ φειδὼ καὶ ἐπαγρύπνησις, οἵα ἐχαρακτήρισε καὶ χαρακτηρίζει ἔτι τὴν ἀιτμοπλοΐαν Γουδῆ, ὁ συνεταιρισμὸς τῶν κεφαλαίων δὲν θ’ ἀπέβαινε δυςεπίτευκτος παρ’ ἡμῖν, οὔτε θὰ ἐκινοῦντο ταῦτα μεμονωμένως καὶ εἰς στενοῦ πνεύματος τοκογλυφικὰς ἀσχολίας, ἀλλ’ ἐξ ἐναντίοις θὰ συνέπραττον θαρραλέα καὶ αὐθόρμητα εἰς μεγάλας ἐπιχειρήσεις, δι’ ὧν καὶ ὁ ἰδιωτικὸς πλοῦτος προάγεται καὶ ἡ ἐθνικὴ οἰκονομία ἐπιρρωννύεται.
Ὁ ἀείμνηστος Δ. Γουδῆς ἕλκει τὸ γένος ἐκ τῆς ἡρωϊκῆς νήσου τῶν Σπετσῶν. Μετὰ τὰς πρώτας ἐγκυκλίους σπουδὰς ἐπεδόθη νεώτατος ἔτι εἰς τὴν ναυτιλίαν, γενόμενος πλοίαρχος ἑνὸς ἐκ τῶν ἰδιοκτήτων ἱστιοφόρων πλοίων τοῦ πατρὸς του, διακριθεὶς ἐνωρίτατα ἐπὶ ἀνδρείᾳ, τόλμῃ καὶ συνέσει ἐν τῷ ἐμπορικῷ ναυτικῷ κόσμῳ. Καταρτίσας διὰ τῆς ἰδίας φιλοπονίας μικρὰν περιουσίαν ἐπεδόθη εἶτα εἰς τὸ ἐμπόριον τῶν σιτηρῶν ἐγκατασταθεὶς ἐπὶ πολλὰ ἔτη ἐν Νεαπόλει τῆς Ἰταλίας. Ἀλλὰ τὸ κατὰ θάλασσαν ἐπιχειρηματικὸν πνεῦμα τοῦ Γουδῆ διετρανώθη βραδύτερον, ὅταν, ἀποταμιεύσας ἤδη τὰ πρῶτα ἐπαρκῆ κεφάλαια, ἔσχε τὴν πρωτοβουλίαν τῆς ἱδρύσεως ἀτμοπλοΐας, ἐν ᾗ ἐποχῇ ἔτι ἡ παλαιὰ ἑταιρία τῆς Σύρου, ὡπλισμένη διὰ τοῦ προνομίου τῆς ἀκτοπλοΐας, ἀπέβαινεν ἀσυναγώνιστος. Κατ’ ἀρχὰς ἠγόρασε τὸ ἀτμόπλοιον Σπέτσαι, δι’ οὗ ἤρξατο τὴν ἐκμετάλλευσιν τοῦ Ἀργολικοῦ κόλπου. Κατόπιν κατεσκεύασε τὴν Ἑλλάδα, εἶτα τὴν Κρήτην, τὸ Ναύπλιον· καὶ τὴν Μίναν τελευταῖον δὲ τὴν Πελοπόννησον. Τὸ ἔργον ἔφερεν ἐν ἑαυτῷ ὅλας τὰς ἐγγυήσεις τῆς ἐπιτυχίας ὑπὸ πᾶσαν ἔποψιν. Μεθ’ ὅλην τὴν ἀντίδρασιν, ἣν ἔσχε κατ’ ἀρχάς, τὸ θαῦμα ἐπετελέσθη. Ὁ συναγωνισμὸς ἐπήγαγε πολλαπλᾶς τὰς ὠφελείας του. Οἱ ναῦλοι ὑπεβιβάσθησαν, αἱ γραμμαὶ τοῦ Εὐβοϊκοῦ καὶ Ἀργολικοῦ κόλπου, ἐνῷ ἄλλοτε ἦσαν ἑβδομαδιαῖαι καὶ ἄτακτοι, ἐγένοντο ἔκτοτε σχεδὸν καθημεριναί, καὶ ἡ διεγερθεῖσα ἅμιλλα ἐβελτίωσε πολλαχῶς τὴν θαλασσίαν συγκοινωνίαν, τὸ ἐμπόριον, τὴν βιομηχανίαν καὶ ἐν γένει τοὺς τέως ἀσυγκοινωνήτους πληθυσμοὺς τῆς χώρας. Καταρτίσας τὰ πληρώματα τῶν πλοίων του κυρίως ἐκ τοῦ ναυτικοῦ κόσμου τῶν Σπετσῶν, εἰς τὴν ἱεραρχίαν τῶν ὁποίων ἀπετύπωσε τὴν ἰδίαν προςωπικότητα τῆς φιλοπονίας, τῆς τάξεως καὶ τῆς εὐπροςηγορίας, παρέσχε μοναδικὸν ὑπόδειγμα ἰδιωτικῆς ἐπιχειρήσεως, οὕτω δέ, παρασχὼν ἔντιμον ἄρτον ἐργασίας εἰς ἑκατοντάδας οἰκογενειῶν καὶ ἀληθῆ εὐεργεσίαν εἰς τὸν τόπον, ἠδυνήθη νὰ πολλαπλασιάσῃ τὰ κεφάλαια αὑτοῦ διὰ τοῦ ἱδρῶτος τῆς προςωπικῆς του ἐργασίας, σχὼν κατὰ τὴν ἐπιτυχῆ ἐξέλιξιν τοῦ ἔργου συνεπίκουρον τὸν διευθυντὴν αὐτοῦ κ. Γ. Λεωνίδαν, ἄνδρα ἐπιβαλλούσης ὀρθοφροσύνης καὶ διοικητικῆς ἱκανότητος, ὅςτις καὶ νῦν ἤδη ἐξακολουθεῖ διευθύνων τὴν ἀτμοπλοΐαν, κατὰ τὴν ρητὴν ἐντολὴν τοῦ ἀειμνήστου ἱδρυτοῦ.
Ἡ νῆσος τῶν Σπετσῶν, ἡ προςφιλὴς αὐτῷ πατρίς, ἥτις ἑπόμενον ἦτο νὰ αἰσθανθῇ τὰς ἰδιαιτέρας εὐεργεσίας ὅσας ἐπήνεγκεν αὐτῇ τὸ ἔργον τοῦ Γουδῆ, ἐτίμησεν αὐτὸν ἐπανειλημμένως διὰ τῆς ἐμπιστευτικῆς ψήφου της καὶ ἡ κοινὴ συνείδησις τῆς νήσου ἀπέστελλεν αὐτὸν τακτικῶς ἀντιπρόσωπόν της εἰς τὴν Βουλήν, ἔνθα ὑπηρέτησεν εὐόρκως τὰ συμφέροντα τῆς πολιτείας καὶ τῆς πατρίδος. Ἐν ἡλικίᾳ ἑβδομήκοντα περίπου ἐτῶν, κύψας ὑπὸ τὸ βάρος ἀνιάτου νόσου ἀπέθανε τὴν 17 Αὐγούστου τοῦ 1891, οὕτω δὲ ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ ἀειμνήστου ἀνδρὸς ἡ ἑλληνικὴ ναυτιλία, ἡ πολιτεία, ἡ κοινωνία, ἡ ἰδιαιτέρα πατρίς του καὶ ἡ οἰκογένεια ἀπωρφανίσθησαν πολυτίμου οἰκογενειάρχου, ρέκτου ἐπιχειρηματίου καὶ ἀληθοῦς εὐεργέτου, ὅςτις φεύγων ἐκ τοῦ κόσμου τούτου, καταλείπει τὸ πνεῦμα αὑτοῦ καὶ τὴν ζωὴν καὶ τὴν διάνοιαν εἰς τὸ ἀκμαῖον ἔργον, δι’ οὗ ἐπροίκισε τὴν χώραν, καὶ τὸ ὁποῖον ἐσαεὶ θὰ τιμᾷ τὴν μνήμην του καὶ θὰ καθιστᾷ εὐλογητὸν τὸ ὄνομά του.
Κων. Φ. Σκοκοσ