Τριανταφυλλένια
| Τριανταφυλλένια Συγγραφέας: |
| Δημοσιεύθηκε στο Εθνικόν Ημερολόγιον του Έτους 1891 |
ΕΝΑ πρωῒ λυπητερά ’ς τὰ πόδια μου γυρμένη
Ἀχνὴν ἀχνὴν ἀπάντησα τοῦ κάμπου μαργαρῖτα·
— Ἄνθος φτωχό, ποιὰ συμφορὰ τὰ φύλλα σου μαραίνει;
— Ζηλεύω ἓν ἄνθος πλούσιο.
— Καὶ πῶς τὸ λένε;
— Βίτα.
Εἶσαι ταιράκι τοῦ Μαγιοῦ καὶ τοῦ Ἀπριλιοῦ καμάρι,
Τριανταφυλλένια εἶν’ ὅλα σου, πρόσωπα, χρόνια, χάρι,
Τριανταφυλλένια μουσικὴ σκορπίζεται ἀπὸ σένα,
Τριανταφυλλένιου εἶσαι Θεοῦ τριανταφυλλένια γένα.
Στολίζεσαι μὲ φόρεμα τριανταφυλλί, κι’ ἁκόμα
Ἡ νιότη σου ἔχει φόρεμα τριανταφυλλένιο σῶμα.
Καὶ μέσα ’ς τὸ τραγοῦδι μου κ’ ἐγὼ σὲ καμαρώνω
Σὰν πεταλοῦδα ῥόδινη μέσα σὲ ῥόδων κλῶνο.
Κορμὶ ποῦ κάθε χρῶμα του γλυκό εἰνε ’σὰν τὸ μέλι,
Κι’ ὀποῦ λαβώνει κάθε του γραμμὴ σὰν τὴ σαΐτα,
Ἀνώτερο κι’ ἀπ’ τὴν ψυχή, ποῦ δύναται ὅ,τι θέλει...
Ἥβη ἃς σὲ κράζουνε κι’ ἂς μὴ σὲ ξαναποῡνε Βίτα!
Νὰ γεννηθῇς ἂν τύχαινε ’ς ἀρχαῖο καιρὸ, στοχάσου
Ὁ Πραξιτέλης θἄπερνεν ἀπὸ τὴν ἐμμορφιά σου
Καῖ θἄκανε σὲ μάρμαρο τὴν ἀνθισμένην Ἥβη·
Ἐσένα σοὔπρεπ’ ἐκκλησιά, καὶ σπίτι ἐσένα κρύβει·
Γυναῖκα ἡ κόρη θὰ γενῇ· τ’ ἄνθος καρπὸς θὰ γίνῃ,
Θὰ διώξῃς, ἥλιε, τὴν αὐγὴ καί, ἀέρα, τὴν γαλήνη,
Θἀρθῇ καὶ τὸ φθινόπωρον… Ἀλλ’ ὅμως μὴ φοβᾶσαι,
’Σ τὸ σκοτεινὸ τραγοῦδι μου πάντα, ὅπως εἶσαι, θἆσαι!
Κωστησ Παλαμασ