Μνημόσυνον Ε′
| Μνημόσυνον Ε′ Συγγραφέας: |
| Δημοσιεύθηκε στο Εθνικόν Ημερολόγιον του Έτους 1891 |
Ὦ λύρα μου! ἃς ψάλλωμεν τὴν συμφοράν μας πάλιν.
Ἀπὸ πολλοῦ δὲν ἤκουσα τὸν λύδιόν σου τόνον·
Αγάπην, τέρψιν ἢ χαρὰν δὲν ἔχω πλέον ἄλλην·
Τὸ ᾆσμα εἶνε νηπενθὲς τῶν θυμοβόρων πόνων.
Τὴν ἔπλασεν ὁ οὐρανὸς, τὸ φῶς τῆς Ἰωνίας,
Ὁ Μέλας ἐβαυκάλισε τὰ βρεφικά της ὦτα,
Καὶ εἰς τῶν ἀηδόνων του τὰς χαύνους ἁρμονίας
ᾘσθάνθη τὰ σκιρτήματα τοῦ στήθους της τὰ πρῶτα
Ἦτον ἐγώ, ἤμην αὐτή· καὶ δι’ αὐτῆς τὴν φύσιν
ᾘσθάνθην καὶ πανήγυριν εὗρον φαιδρὰν τὸν βίον,
Καὶ δι’ ἐμὲ ὁ ἥλιος δὲν εἶχεν πλέον δύσιν·
Τὸν εἶχον ἐν τῇ στέγῃ μου ἀχώριστον οἰκεῖον.
Ἔρωτος ἄνθη ἐν ἐμοὶ ἀγνώστου τέως κόσμου
Ἀνέφυσαν καὶ μετ’ αὐτῶν ὡς μέλισσα διῆγε·
Ἀνέπνεε τὸ ἄρωμα καὶ μέλιτος εὐόσμου
Δι’ ὅλας τὰς πικρίας μου συγκομιδὴν παρῆγε.
Κατεῖχον ὡς φιλάργυρος τὸ εὕρημα μὲ δέος
Κ’ ἐβαίνομεν ἀνύποπτοι ἐν μέσῳ παραδείσου.
Ὑπὸ μυρσίνας ἔρρεεν ὁ βίος μας ἡδέως
Καὶ οὐδαμοῦ ἐφαίνετο οὐδ’ ἴχνος κυπαρίσσου.
Τί πλάσμα! αἷμ’ ἀνθρώπινον δὲν εἶχεν εἰς τὰς φλέβας·
Φειδίου ἔργον, ἄγαλμα θεότητος ἀρχαίας
Ἐμψυχωθὲν ἐπέβαλλε λατρείαν, φίλτρον, σέβας,
Τοῦ κάλλους τῆς Ἀρτέμιδος εἰκὼν καὶ τῆς ἰδέας.
Δὲν ἤμην πλέον ἔκγονος πιθήκων μυωπάζων·
Διεῖδον εἰς τὸ βλέμμα της μυστηριῶδες σέλας
Τὸ σκοτεινὸν ἀπόρρητον τῶν οὐρανῶν αὐγάζον
Καὶ τῆς ἀμφιβολίας μου λευκαῖνον τὰς νεφέλας.
Τῆς ἐπιστήμης ἡ λαμπὰς παρὰ τὸ φῶς τὸ θεῖον
Ὠχρίασε· τὸ πνεῦμα μου ἀνίπτατο πρὸς αἶνον,
Κ’ ἐκθάμβως ἀνεγίνωσκον τοῦ Πλάστου τὸ βιβλίον
Ἐπὶ μεμβράνης κυανῆς δι’ ἄστρων γεγραμμένον.
Σκαιοῦ λοιπὸν ἐγκλήματος θρασὺς ὑπῆρξε δράστης
Διὰ τοιούτου πλάσματος τὴν γῆν αὐτοῦ κοσμήσας
Καὶ τὴν ὑπεροψίαν μου ἐπάταξεν ὁ Πλάστης,
Ἕν εἴδωλον φανατικῆς λατρείας μηδενίσας;
Ὡς ὑπὸ βέλους αἴγαγρος τραυματισθεὶς ὀξέος,
Ζῶ τραυματίας τὴν αἰχμὴν ἐν τῇ καρδίᾳ φέρων·
Ἀγωνιῶντος ὕπαρξιν διάγω καὶ βραδέως
Ὡς μάρτυς θνήσκω τὸν σταυρὸν τοῦ μαρτυρίου αἴρων.
Ἀναίσθητος πρὸς ἅπαντα τῆς κτίσεως τὰ ὄντα
Κατεδικάσθην ραψῳδὸς τὸν οἶκτον νὰ ἐμπνέω.
Αἰσχύνομαι τὸν ἥλιον ὅστις μὲ βλέπει ζῶντα,
Ἀλλὰ φρουρὸς τοῦ τάφου της ἐτάχθην νὰ τὴν κλαίω.
Ἐν Ἑρμουπόλει, 11 Ἰανουαρίου 1890.
Ν. Μυρων