Ναννούρισμα
Συγγραφέας:
Τα έργα του Λορέντσου Μαβίλη (1922)


Ἄρρωστε, ἰδές, λαμπρὰ σβύνεται ἡ μέρα,
Τριανταφυλλὶ προμήνυμα τοῦ χάρου·
Τόση γαλήνη στὰ γεμάτα χάρου
Ποῦ μοῖρα σοῦ φιλεύει ἀνοιχτοχέρα.
Καὶ στὸ ναὸ ποῦ ἄσπρος φαντάζει πέρα—
Σὰ νἄγιναν κολῶνες τοῦ μαρμάρου
Οἱ ἁρμονίες ἑνὸς ὕμνου τοῦ Πινδάρου
Πήζοντας ξάφνου μὲς τὸν ἅγιο ἀγέρα—
Ἔμπα, κοίμου καὶ ὁ ὕπνος θὰ σὲ γιάνῃ·
Θὰ ὀνειρευτῇς τὴν ὀμορφιὰ τὴν ἴδια
Ποῦ μὲ τ’ ἀρχαῖο τραγούδι θὰ γλυκάνῃ
Τῆς καρδιᾶς σου τὰ θλίβερα ξεσκλίδια:
«Τὸν ἀγαπᾷ ὁ θεὸς πεθνήσκει νέος·
Μὴν ξυπνᾷς· εἶμαι ὁ Θάνατος ὁ ὡραῖος.»

31 VII. 1905