Είδωλα
| Εἴδωλα Συγγραφέας: |
| Τα έργα του Λορέντσου Μαβίλη (1922) |
Ἄχαρή μου χαρά, φτωχοί μου στίχοι,
Τῆς ζωῆς μου ἀκριβό, κρυφὸ καμάρι,
Ἀπὸ καθάριο βγαίνετε ζυμάρι
Κ’ εἴσαστε γεννημένοι ὄχι ὅπως τύχη.
Δὲν κελαηδᾶτε ἀνούσιοι κι’ ἄσκοπ’ ἦχοι
Σὰν τραγούδια ελαφρόμυαλου ἐρωτάρη,
Μὰ κι’ οὔτε παραιτᾶτε τὸ συρτάρι
Νὰ βρῆτε ἀγοραστὴ τόσο τὸν πῆχυ.
Γιατ’ εἴσαστε ψυχοῦλες καὶ κορμάκια
Τῶν πόθων καὶ τῶν πόνων μου, ποῦ πλήθια
Πικρὰ μ’ ἐσυχνοπότισαν φαρμάκια·
Εἴδωλά εἰναι οἱ χαρές, καϋμὸς ἡ ἀλήθεια,
Καὶ ἀλήθεια εἶν’ ἡ ζωή! Μὰ τί μὲ μέλει·
Θωρῶ ἐσᾶς κι’ ὁ καημὸς γένεται μέλι.
ΣΕΠΤ. 97