Δυο μάτια καστανά
| Δυο μάτια καστανά Συγγραφέας: |
Εξεστράτεψεν ο Έρως
στης καρδούλας μου το μέρος
και δυο μάτια καστανά
λαμπροφόρεσε γι' αρμάτα,
και με ταύτα στα γιομάτα
μου σωριάζει τα δεινά.
Έρωτά μου, τι γυρεύεις,
και τι θέλεις να παιδεύης
τη δική μου την καρδιά!
Νικητής πως είσαι ξέρεις
και στον κόρφο σου εσύ σέρεις
της καρδιάς μας τα κλειδιά.
Όπως θέλεις την ανοίγεις
και είτε μείνης είτε φύγης,
πώς να σου εναντιωθώ;
Παρηγόρα με καν σ' ένα,
τον πιστό σου δούλο εμένα,
που θερμότατα ποθώ.
Όρκον, Έρωτα, σου κάνω,
στις σαγίτες σου απάνω,
όρκο μέγαν και φρικτό·
υποφέρω κάθε άλλη
τυραννία σου μεγάλη,
και ποτέ να μη κλαυτώ.
Λόγο μόνον να μου δώσης
πως κι εσύ θα μου τελειώσης
τούτο που θελά σου ειπώ·
αχ! τα μάτια αυτά, όσο ζήσω,
εδικά μου ν' αποχτήσω,
κι όσο ζιω να τ' αγαπώ.