Διπλή Γέννα
| Διπλή Γέννα Συγγραφέας: |
Μάννα που με γέννησες
και μ’ έχεις αναθρέψει
μεσ’ στην πίστη του Χριστού
πού χες και εσύ λατρέψει,
Μάνα μου την Πίστη σου
και εγώ θα την κρατήσω,
μεσ’ στο φως που σ’ έθρεψε
θέλω και εγώ να ζήσω.
Μεσ’ στο φως που σ’ έθρεψε
και σ’ έχει μεγαλώσει
και σε πλούτισε, άσοφη,
με θεία σοφία και γνώση.
Μεσ’ στο φως που σ’ έθρεψε
ποθώ κι εγώ να μείνω,
κι άστρο σ’ άλλους Ουρανούς
αντάμα σου να γίνω.
Δος μου μόνο μιαν ευχή
βγαλμένη απ’ την καρδιά σου,
τα πλοκάμια του κακού
ποτέ να μη με πιάσουν.
Μια κορώνα μου φορείς
με χίλια – δυο πετράδια,
κι είν’ το φως τους γαληνό
σαν τα γλυκά σου χάδια.
Κι ειν’ αυτό το πιο λαμπρό
και δοξασμένο στέμμα.
Και στις φλέβες μου κυλά
το ευγενικότερο Αίμα.
Χριστιανό με κάματε,
μητέρα και πατέρα
ω, κι οι άγγελοι γιόρτασαν
την άγια κείνη μέρα.
Τ’ άγιο Πνεύμα ολόφωτο
χιτώνα μ’ έχει ντύσει,
κι έσκυψα στο μέτωπο
γλυκά να με φιλήσει.
Της αλήθειας μ’ έντυσε
βασιλική αλουργίδα,
με περίζωσε με τη
χρυσογαλάζια ελπίδα.
Ω! την ώρα την τρανή
και την αξέχαστη ώρα,
που με στόλισε ο Θεός
με τέτοια ουράνια δώρα!
Ω! την ώρα την χρυσή
που, μεσ’ στην εκκλησία,
χριστιανό με χρίσανε
το Πνεύμα και η Θυσία!
Δέκα χρόνια χριστιανός,
είκοσι και τριάντα,
για το Εδώ και για το Εκεί,
για τώρα και για Πάντα!
Μια στιγμή μου ανέβλυσε
παντοτινή ευτυχία.
Μια στιγμή με γέννησε
για την αθανασία!
Κι όλο πια φεγγοβολά
στο μέτωπο το στέμμα
και στις φλέβες μου κυλά
το ευγενικότερο αίμα.