Δευτέρα οδύσσεια
Συγγραφέας:
Η «Δευτέρα οδύσσεια» γράφτηκε το 1894 και δημοσιεύτηκε μετά το θάνατο του ποιητή ως ένα από τα «κρυμμένα ποιήματά» του. Δείτε επίσης το ιδιαίτερα γνωστό ποίημα Ιθάκη του 1910-11


                        Dante, Inferno, Canto XXVI
                                Tennyson, «Ulysses»


Οδύσσεια δευτέρα και μεγάλη,
της πρώτης μείζων ίσως. Αλλά φευ
άνευ Ομήρου άνευ εξαμέτρων.

Ήτο μικρόν το πατρικόν του δώμα,
ήτο μικρόν το πατρικόν του άστυ, 5
και όλη του η Ιθάκη ήτο μικρά.

Του Τηλεμάχου η στοργή, η πίστις
της Πηνελόπης, του πατρός το γήρας,
οι παλαιοί του φίλοι, του λαού
του αφοσιωμένου η αγάπη, 10
η ευτυχής ανάπαυσις του οίκου
εισήλθον ως ακτίνες της χαράς
εις την καρδίαν του θαλασσοπόρου.
Και ως ακτίνες έδυσαν.
                     
                               Η δίψα
εξύπνησεν εντός του της θαλάσσης. 15
Εμίσει τον αέρα της ξηράς.
Τον ύπνον του ετάραττον την νύκτα
της Εσπέρας τα φαντάσματα.
Η νοσταλγία τον κατέλαβε
των ταξιδίων, και των πρωινών 20
αφίξεων εις τους λιμένας όπου,
με τι χαράν, πρώτην φοράν εμβαίνεις.

Του Τηλεμάχου την στοργήν, την πίστιν
της Πηνελόπης, του πατρός το γήρας,
τους παλαιούς του φίλους, του λαού 25
του αφοσιωμένου την αγάπην,
και την ειρήνην και ανάπυσιν
του οίκου εβαρύνθη.
                    Κ΄ έφυγεν.
Ότε δε της Ιθάκης αι ακταί 30
ελιποθύμουν βαθμηδόν εμπρός του
κ΄'επλεε προς δυσμάς πλησίστιος,
προς Ίβηρας, προς Ηρακλείους στήλας,-
μακράν παντός Αχαϊκού πελάγους,-
ησθάνθη ότι έζη πάλιν, ότι 35
απέβαλλε τα επαχθή δεσμά
γνωστών πραγμάτων και οικιακών.
Και η τυχοδιώκτις του καρδιά
ηυφραίνετο ψυχρώς, κενή αγάπης.