Δεν μπορώ μανούλα μ', δεν μπορώ,
αχ! σύρε να φέρεις τον γιατρό,
να μου γιάνει μάνα τον καημό.
Αγάπησα μάνα μ', αγάπησα,
πικρά η δόλια το μετάνιωσα,
αχ! μανούλα μου δεν σ' άκουσα.
Ζήλεψα μάνα μ' την ομορφιά,
τώρα είμαι άρρωστη βαριά,
θα πεθάνω μάνα μ' κι είμαι νιά.
Σώπα κόρη μ' και μην κλαις εσύ,
θα φέρω τον γιατρό ταχιά πρωί,
να σου γιάνει κόρη μ' την πληγή.