Δίχως τέλος οι γλάροι...

Δίχως τέλος οι γλάροι...
Συγγραφέας:
22.6.1940


Δίχως τέλος οι γλάροι βλέπουν τη θάλασσα
Μονόχρωμη

Κ’ η άρπα με τη μουσική της
Αγκαλιάζει τον αγέρα

Ο αφρός ανεβαίνει
Τα κόκκαλα των ζώων γίνονται αρώματα

Ω θαλπωρή του ανθρώπου στο πέλαγος
Εξαίσιος θρύλος!