Γράμματα (περιοδικό)/Τεύχος 2 (1911)/Λογοτεχνική κίνηση: Το ιρλανδικό θέατρο

Λογοτεχνική κίνηση: Τὸ ἰρλανδικὸ θέατρο Ανώνυμος

σελ. 63–64 από το τεύχος 2 (1911) του περιοδικού «Γράμματα». Δημοσιεύτηκε με ανυπόγραφο.

ΤΟ ΙΡΛΑΝΔΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

Ἡ σημερνὴ τῶν πόλεων λογοτεχνία δὲν παρουσιάζει ἀφθονία καὶ πλοῦτο, παρὰ στὰ σοννέτα, στὰ πεζὰ ποιήματα καί σ’ ἕνα δυὸ καλοδουλεμένα βιβλία, τὰ ὁποῖα ὅμως δὲν ἔχουνε καθόλου σχέση μὲ ὅ,τι ἀποτελεῖ τὸ βαθὺ καὶ κοινὸ ἐνδιαφέρον τῆς ζωῆς. Αὐτὸς εἶναι πάνου κάτου ὁ ἀφορισμὸς τῆς σχολῆς τοῦ σημερνοῦ Ἰρλανδικοῦ Θεάτρου, ὅπως τὸν ἔγραψεν ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀρχηγούς του ὁ Synge καί ὅπου βασίζονται σήμερα ὅλοι σχεδὸν οἱ νέοι Ἰρλανδοὶ συγγραφεῖς, ἂν ἐξαιρέσει κανεὶς τὰ διηγήματα καὶ τὰ μυθικὰ ποιήματα τοῦ Sharp ἢ μὲ τὸ ψευδώνυμο Fiona Macleod καὶ τὰ δραματικὰ ἢ λυρικὰ δοκίμια τοῦ Yeats. Ὅλοι οἱ ἄλλοι τείνουν σ’ ἕνα δικό τους εἶδος πραγματισμοῦ, ἂν εἰμπορεῖ νὰ λεχθεῖ πραγματισμὸς μιὰ προσπάθεια νὰ γράψουν ἕνα ἔργο, τὸ ὁποῖον νὰ ἔχει ὡς μορφὴ τὴ φλογερὴ, θαυμάσια καὶ τρυφερὴ λαϊκὴ φαντασία,

Ὁ J. Μ. Synge καὶ ἡ Lady Gregory εἶναι οἱ κυριώτεροι ἀντιπρόσωποι τοῦ θεάτρου ποὺ ἀρχινᾶ ν’ ἀνθίζει στὸ Δουβλίνο.