Βλέπω και ανοίγω τη σκιά Όπου το φως μεθάει Και λιάζεται η ψυχή Δόλωμα η ντροπή του δέντρου... Μια χαρά το φύλλο Νέμεται την αγέλη Αφαιρεί τα παιδιά Στον ήλιο.