Βίοι Πελοποννησίων ανδρών/Μπαρμπίτσα
| ←Ἐπαρχία Μιστρᾶ | Βίοι Πελοποννησίων ἀνδρῶν Συγγραφέας: Μπαρμπίτσα |
Ἐπαρχία Μονεμβασίας→ |
Ἡ Μπαρμπίτσα εἶναι περίφημος, διότι ὑπῆρξε πατρὶς τοῦ ποτὲ ἥρωος Ζαχαριά.
Θεοδωρῆς, Ἀνδρέας καὶ Σωτῆρος, παιδιὰ τοῦ ποτὲ περιφήμου Ζαχαριά. Οὗτοι ἐχρησίμευσαν ὡς καπεταναῖοι εἰς τὴν ἐπαρχίαν Μιστρᾶ, αἱ δὲ ὑπηρεσίαι καὶ οἱ ἀγῶνες των φαίνονται εἰς τὰ ἐκδοθέντα ἀπομνημονεύματα.
Ὑπῆρξεν εἷς τῶν ἐπισήμων στρατιωτικῶν τῆς ἐπαρχίας, εὑρεθεὶς παντοῦ καὶ εἰς πολλὰς μάχας, καὶ κατ’ ἀρχὰς μὲν εἰς τὴν σύστασιν τοῦ στρατοπέδου τῶν Βερβαίνων πολὺ συνετέλεσε, ἔπειτα δὲ καὶ κατὰ τὴν πολιορκίαν τῆς Τριπολιτσᾶς. Ἐπὶ δὲ τῆς εἰσβολῆς τοῦ Δράμαλη ἦλθεν εἰς τὸ Νταοῦλι τοῦ Ἀχλαδοκάμπου μετὰ τοῦ Ἀντώνη Κουμουστιώτη, καὶ οὕτως οἱ δύω ὁμοῦ ἔπιασαν τὸ παλαιόκαστρον τοῦ Ἄργους κατὰ τὴν θέλησιν τοῦ ἀρχηγοῦ Θ. Κολοκοτρώνη, καὶ πολὺ τότε ἐχρησίμευσαν. Ὁ Μπαρμπιτσιώτης ὑπῆγε καὶ εἰς τὰ Μεγάλα Δερβένια καὶ πέραν ἀκόμη. Ἐδείχθη δὲ γενναῖος εἰς τοὺς πολέμους εἰς τοὺς ὁποίους εὑρέθη.
Οὗτος ὁ καπετάνιος κατήγετο ἀπὸ τὸ χωρίον Ἄρνα, καὶ ὑπηρέτησεν ἐπίσης στρατιωτικῶς, καὶ πάντοτε ἦτο ἑνωμένος μετὰ τοῦ Π. Ἀναγνωστοπούλου.
Οὗτος κατήγετο ἐκ τοῦ χωρίου Καστανιὰ καὶ ὑπηρέτησεν ὡσαύτως στρατιωτικῶς καὶ πολιτικῶς, τὰς δὲ ὑπηρεσίας του μαρτυρεῖ ἡ ἐπαρχία Μιστρᾶ.
Ἦτον ἀπὸ τὸ ὁμώνυμον χωρίον Κουμούστα, καὶ ἐκ τῶν διακεκριμμένων μάλιστα. Καὶ οὗτος εἶναι ἐξ ἐκείνων, τοὺς ὁποίους ὁ Κολοκοτρώνης ἔστειλε νὰ πιάσουν τὸ Παλαιόκαστρον τοῦ Ἄργους ἀπὸ τὸ Νταούλι τοῦ Ἀχλαδοκάμπου ἐπὶ τῶν Δραμαλικῶν, ὡς φαίνεται εἰς τὰς διηγήσεις μου. Τότε δὲ εἰς τὸ φρούριον αὐτὸ ἔκαμε πολλὰς ἀνδραγαθίας, ὡς καὶ εἰς τὸ Κουτσοπόδι εἴς τινα μάχην, γενομένην μὲ τὴν καβαλαρίαν τοῦ Δράμαλη. Ἐν γένει δὲ ὅπου καὶ ἂν εὑρέθη πάντοτε διεκρίθη.
Καὶ οὗτος ὁ καπετάνιος μετὰ γενναιότητος ἐπολέμησε καθ’ ὅλην τὴν διάρκειαν τοῦ ἀγῶνος.
Οὗτος κατήγετο ἀπὸ τὰ Ὀλυμποχώρια, καὶ ἐγένετο τοῖς πᾶσι γνωστὸς διὰ τὴν παληκαριάν του καὶ τὸν ἐνθουσιασμόν του. Εὑρέθη δὲ παντοῦ καὶ ἐπολέμησε ἀνδρειότατα.
Οὗτος ἦτον ἀπὸ τὴν Βαμβακοῦ, καὶ ὡς στρατηγὸς τοῦ μέρους ἐκείνου ὑπηρέτησε τὴν πατρίδα μὲ ἄδολον προθυμίαν. Ὑπῆρξε καὶ οὗτος πολιορκητὴς τῆς Τριπολιτσᾶς, καὶ ἔλαβε μέρος καὶ εἰς τὰς κατὰ τοῦ Δράμαλη μάχας.
Περὶ τοῦ ἀνδρὸς τούτου, ὁ Παναγ. Γιατράκος ὁ τότε ἀρχηγὸς τῆς ἐπαρχίας Μιστρᾶ, ἔκαμε πρότασιν εἰς τὴν Πελοποννησιακὴν Γερουσίαν, νὰ τὸν δεχθοῦν ὡς γερουσιαστὴν, ἀντὶ τοῦ ἐπισκόπου Βρεσθένης, διότι τὸν ἀρχιερέα τοῦτον εἶχον οἱ Τοῦρκοι τοῦ Ναυπλίου ζητήσει ὡς ὅμηρον διὰ τὴν ἐκτέλεσιν τῆς περὶ παραδόσεώς των συνθήκης, ἥτις ἐματαιώθη ἕνεκα τῆς εἰσβολῆς τοῦ Δράμαλη, καὶ ἔμεινεν ἔκτοτε ὁ ἐπίσκοπος οὗτος ὅμηρος μέχρι τῆς παραδόσεως τοῦ Ναυπλίου. Ἡ Γερουσία ἐδέχθη τὴν πρότασιν τοῦ Γιατράκου, ὅστις μάλιστα καὶ παρεπονεῖτο, ὅτι τοῦ Κολοκοτρώνη τὴν αἴτησιν ἐδέχθη ἡ Γερουσία τοῦ νὰ γείνῃ γερουσιαστὴς ἄλλος ἀντὶ τοῦ Ζαφειροπούλου λιποτάκτου, καὶ οὕτως ὁ Κοκοράκης ἐγένετο γερουσιαστής. Ἐν τούτοις πολὺ ὡφέλησεν, ὡς τοιοῦτος, καὶ ἐδείχθη καλὸς πολιτικὸς ἔχων πολλὴν καὶ ἄδολον φιλοπατρίαν.
 |
 |
 |
 |
|
|
|