Βίοι Πελοποννησίων ανδρών/Επαρχία Κορίνθου
| ←Ἀγουλινίτσα | Βίοι Πελοποννησίων ἀνδρῶν Συγγραφέας: Ἐπαρχία Κορίνθου |
Ἐπαρχία Αἰγίνης→ |
Ἡ οἰκογένεια τῶν Νοταραίων εἶναι μία ἐκ τῶν ἐπισημοτέρων τῆς Πελοποννήσου, διὰ τὴν παλαιότητα καὶ τὴν λαμπρότητα τῆς καταγωγῆς της. Ὁ δὲ Πανοῦτσος ὑπῆρξε πάντοτε πληρεξούσιος καὶ Πρόεδρος τῶν Ἐθνοσυνελεύσεων.
Οὗτος ἐφυλακίσθη μετὰ τῶν ἄλλων προκρίτων εἰς τὴν Τριπολιτσᾶν. Ὑπηρέτησε δὲ τὴν πατρίδα πολιτικῶς ἐντὸς τῆς ἐπαρχίας.
Οὗτος ὁ ἔνδοξος γόνος τῆς οἰκογενείας τῶν Νοταραίων ἐλέγετο καὶ ἀρχοντόπουλον. Ἦτον εὔμορφος καὶ καλοκαμωμένος τὸ σῶμα. Ἂν καὶ νέος κατὰ τὴν ἀρχὴν τῆς ἐπαναστάσεως, ὅμως ὑπηρέτησε στρατιωτικῶς, ἔχων σῶμα στρατιωτῶν ἐντοπίων, καὶ Ῥουμελιωτῶν μισθωτῶν ἐξ ἰδίων εἰς τούτους δαπανῶν, καὶ παντοῦ παρευρέθη, κατ’ ἐξοχὴν δὲ εἰς τὴν πολιορκίαν τῶν Ἀθηνῶν, εἰς τὴν ὁποίαν πρῶτος τῶν λοιπῶν Πελοποννησίων ἐξεστράτευσε, καὶ ὅπου ἔπεσε μαχόμενος εἴς τινα μάχην γενομένην κατὰ τὸν Φαληρέα, καὶ ἰδίως κατὰ τὴν θέσιν τὴν λεγομένην Ἀνάλατα. Καὶ οὗτος προσέτι ἐφυλακίσθη εἰς Ὕδραν ἐπὶ τῆς Κυβερνήσεως τοῦ Κουντουργιώτη.
Οὗτος εὑρεθεὶς εἰς Βλαχίαν ἔγεινεν ἱερολοχίτης κατὰ τὴν ἐκεῖ ἐπανάστασιν. Σκορπισθέντων δὲ τῶν ἐπαναστατῶν, ἐπανῆλθεν εἰς Κόρινθον, χρησιμεύσας ὡς πολιτικὸς εἰς τὸν ἀγῶνα, καὶ μετ’ αὐτὸν γενόμενος πληρεξούσιος εἰς πολλὰς ἐθνοσυνελεύσεις, βουλευτὴς, γερουσιαστὴς, καὶ ὑπουργός.
Ὑπῆρξεν στρατιωτικός. Αἱ ἐκδουλεύσεις τοῦ στρατηγοῦ τούτου φαίνονται εἰς τὰ μέχρι τοῦδε ἐκδοθέντα ἀπομνημονεύματα τῆς Ἑλληνικῆς ἐπαναστάσεως. Μάλιστα εἰς τὴν ἐκστρατείαν τῶν Ἀθηνῶν ὑπῆγε μὲ σῶμα στρατιωτῶν καὶ ἐπολέμησε μέχρι τέλους. Ἐπὶ δὲ τοῦ Κουντουργιώτη ἐφυλακίσθη καὶ οὗτος μετὰ τῶν ἄλλων εἰς Ὕδραν.
Κατήγοντο ἐκ τῶν Τρικάλων. Ὑπηρέτησαν δὲ τὴν πατρίδα πολιτικῶς πρὸ τῆς ἐπαναστάσεως, μετὰ τὴν ἐπανάστασιν ἐγένοντο πολὺ ὠφέλιμοι ἐντὸς τοῦ τόπου. Ἦσαν δὲ ἄνθρωποι φιλήσυχοι καὶ εἶχον πατριωτισμὸν ἄδολον, διότι τὰ μὲν ἐπαγγέλματα ἄφιναν εἰς ἄλλους, οὗτοι δὲ ἐπεθύμουν νὰ ἴδουν ἐλευθέραν τὴν πατρίδα των, καὶ διὰ τοῦτο ἐξώδευον ἐξ ἰδίων εἰς τὰς διαφόρους ἀνάγκας αὐτῆς.
Ἦτον ἀπὸ τὸν Μεγάλον Ἅγιον Γεώργιον. Οὗτος πολιτικῶς καθ’ ὅλην τὴν ἐποχὴν τοῦ Δράμαλη πολὺ συνέδραμε τὸν Θ. Κολοκοτρώνην, ἐνόσῳ οὗτος ἔμεινεν ἐκεῖ εἰς τὴν πατρίδα του.
Ὑπηρέτησεν πολιτικῶς τὴν πατρίδα πρὸ τῆς ἐπαναστάσεως, ἐνεργῶν ὑπὲρ τοῦ ἀγῶνος, κατὰ δὲ τὴν ἐπανάστασιν ἐγένετο γερουσιαστὴς τῶν Καλτεζῶν καὶ μετ’ αὐτὴν πάλιν γερουσιαστής.
Κατήγετο ἐκ τῆς πόλεως Κορίνθου. Ὑπῆρξεν ἐκ τῶν διακεκριμμένων τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, διότι ἐγένετο καὶ αὐτὸς μέλος τῆς Φιλικῆς Ἑταιρίας, ἐνεργῶν καὶ προετοιμάζων τὰ τῆς ἐπαναστάσεως, καὶ μετ’ αὐτὴν δαπανῶν ἐξ ἰδίων ὑπὲρ τοῦ ἀγῶνος. Ὡς πολιτικὸς πολὺ ἐχρησίμευσεν ἐντὸς τῆς ἐπαρχίας του μέχρις ὅτου οἱ Τοῦρκοι ἐχάθησαν ἀπὸ τὴν Κόρινθον.
Ὁ καπετάνιος οὗτος ἦτον ἀπὸ τὸ χωρίον Χέλι. Ὑπηρέτησε δὲ τὴν πατρίδα στρατιωτικῶς ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τῆς Πελοποννήσου, παρακολουθῶν πάντοτε τὸν στρατηγὸν Νικήταν Σταματελόπουλον. Πολὺ δὲ συνετέλεσεν εἰς τὴν πολιορκίαν τῆς Κορίνθου, καὶ ἰδίως ἐπὶ τῆς ἐποχῆς τοῦ Δράμαλη κατὰ τὴν περίφημον μάχην τοῦ Ἁγιονόρι, ὅταν ὁ Δράμαλης ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὴν Ἀργολίδα εἰς τὴν Κόρινθον.
Οὗτος καταγόμενος ἐκ Σοφικοῦ, ὑπῆγεν εἰς τὴν Ἀνατολὴν, καὶ ἐπανῆλθε κατὰ τὰς ἀρχὰς τῆς ἐπαναστάσεως. Ὑπηρέτησε δὲ στρατιωτικῶς εἰς τὰς δύω πολιορκίας τῆς Κορίνθου, καὶ εἰς τὴν μάχην τοῦ Ἁγιονόρι, ἐπιστρέφοντος τοῦ Δράμαλη ἀπὸ τὴν Ἀργολίδα εἰς Κόρινθον.
Ἦσαν ἐκ τοῦ χωρίου Γκούρα τοῦ Φονιᾶ. Ἡ οἰκογένεια αὕτη τῶν Οἰκονομαίων ἐφάνη χρήσιμος κατὰ τὴν ἐπανάστασιν, δαπανῶσα ἐξ ἰδίων εἰς τὰς ἀνάγκας τοῦ πολέμου.
Κατήγετο ἐκ Τρικάλων, καὶ ἦτο πολὺ εὐνοϊκὸς τοῦ Κιαμίλμπεη· ἀλλ’ ὅμως διὰ τὴν πρὸς τὴν πατρίδα ἀγάπην του, ἠρνήθη τὸν αὐθέντην του Ὀθωμανὸν, καὶ ἐφάνη πολὺ συντελεστικὸς πρὸ καὶ μετὰ τὴν ἐπανάστασιν. Ὕστερον ὅμως ἀπέθανεν εἰς ἄκραν δυστυχίαν, τρεφόμενος εἰς ἕνα ξενοδοχεῖον τῶν Ἀθηνῶν μὲ τὰ ῥιφθέντα ζουμιὰ τῆς Ἀντιβασιλείας.
Ἡ οἰκογένεια αὕτη ἦτο ἀπὸ τὰ Τρίκαλα, καὶ ἐχρησίμευσεν ἐν ἀρχῇ τῆς ἐπαναστάσεως καὶ κατὰ τὴν πολιορκίαν τῆς Κορίνθου στρατιωτικῶς καὶ πολιτικῶς.
Οἱ δὲ ἐκ Κορίνθου ἀδελφοὶ Κανελόπουλοι, καὶ αὐτοὶ κατ’ ἀρχὰς συνήργησαν διὰ νὰ ἐπαναστατήσῃ ἐντελῶς ἡ ἐπαρχία αὕτη, ἥτις ἐφοβεῖτο τὸν διαβόητον Κιαμίλμπεην, καὶ εἶναι ἡ μόνη ἐπαρχία τῆς Πελοποννήσου, ἡ ὁποία ἕνεκα τοῦ φόβου ἐσυλλογίσθη τὴν ἐπανάστασιν. Τὰ αὐτὰ δὲ ἐπίσης ἔπραξε καὶ ἡ οἰκογένεια τῶν Λιναρδοπούλων.
Ἡ οἰκογένεια αὕτη τῶν Καλαράδων κατήγετο ἀπὸ τὸ χωρίον Ἁγιονόρι, ὅπου ἐγένετο ἡ περίφημος μάχη τοῦ Δράμαλη, καὶ ἐσύγκειτο ἀπὸ τοὺς ἀδελφοὺς Ἡσαΐαν διδάσκαλον Ἄργους, τὸν Παπᾶ Χρῆστον, τὸν εἰρημένον Γεώργιον καὶ τὸν Νικόλαον Ἰατρούς. Ὁ τελευταῖος οὗτος μετέβη καὶ εἰς τὴν Ῥωσσίαν. Οὗτοι ὅλοι πρὸ τῆς ἐπαναστάσεως ὑπηρέτησαν πολυειδῶς τὴν πατρίδα, διὰ τῆς διδασκαλίας καὶ τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης, κατηχοῦντες καὶ διαδίδοντες τὰ τῆς Ἑταιρίας. Μετὰ δὲ τὴν ἐπανάστασιν ὑπηρέτησαν πολιτικῶς. Ὁ δὲ Γεώργιος ὑπῆρξε πληρεξούσιος τῶν Ἐθνοσυνελεύσεων καὶ βουλευτής.
Οὗτος ὁ καπετάνιος κατήγετο ἀπὸ τὸν Ἅγιον Γεώργιον, καὶ ἐκεῖ ἐπρωτοσκότωσε Τούρκους πρὸ τῆς 25 Μαρτίου κατὰ τὴν θέσιν Δερβενάκι. Κατέλαβε τὸ χωρίον Ζαχαριὰ, ἔκοψε τὴν συγκοινωνίαν τῶν Τούρκων τοῦ Ἄργους καὶ τῆς Κορίνθου, καὶ μετὰ ταῦτα ἐπαναστάτησεν ἅπασα ἡ Κορινθία. Παρευρέθη εἰς πολλὰς μάχας, καὶ πρὸ πάντων ἐφάνη χρήσιμος ἐπὶ τῆς ἐποχῆς τοῦ Δράμαλη, διότι, γνωρίζοντα καλῶς τὸν τόπον, ὁ στρατηγὸς Θ. Κολοκοτρώνης τὸν μετεχειρίσθη ὡς ὁδηγόν.
Οἱ καπεταναῖοι οὗτοι κατήγοντο ἐκ τῆς Κορίνθου, καὶ ὑπηρέτησαν στρατιωτικῶς κατὰ τὸν ἱερὸν ἀγῶνα, λαβόντες μέρος εἰς τὴν πολιορκίαν τῆς Κορίνθου διαρκῶς. Ἐκτὸς τούτου ἐξήρχοντο τῆς Κορίνθου μὲ σῶμα στρατιωτῶν, φυλάσσοντες καὶ πολεμοῦντες κατὰ τὰς ἀνάγκας τῆς πατρίδος. Ἐπὶ δὲ τῆς ἐκστρατείας τοῦ Δ. Ὑψηλάντου κατὰ τὴν Ῥούμελην, καὶ τῆς τοῦ Καραϊσκάκη εἰς τὰς Ἀθήνας, ὑπῆγον καὶ αὐτοὶ καὶ ἀφῆκαν μνήμην ὡς παληκάρια.
 |
 |
 |
 |
|
|
|