Βέβηλο
| Βέβηλο Συγγραφέας: |
Ποιὰν ἄβυσσο στὰ μαῦρα σωθικά μου
ὁ δόλιος κλειῶ σύ, κόρη μου, δὲν ξέρεις,
μονάχ’ ἀκοῦς τὰ τόσα βάσανά μου
καὶ μὲ κοιτᾶς μὲ πόνο κι ὑποφέρεις.
Πότε ποθῶ νὰ σὲ θωρῶ μπροστά μου
τῆς κόλασης τὶς φλόγες νὰ μοῦ φέρεις,
νὰ δαιμονίσεις μέσα τὴν καρδιά μου
καὶ ντροπιασμένα λόγια νὰ προφέρεις.
Πότε σ’ ἐμὲ τὸν οὐρανὸ ν’ ἀνοίξεις
κι αὐτὸ τὸ βάρος τῆς ζωῆς ποὺ ζοῦμε
πῶς νὰ βαστάξω, μόνη νὰ μοῦ δείξεις.
Καὶ πότε στὴν ἀγκάλη νὰ μὲ κλείσεις
μαζὶ μ’ ἐσὲ στὴ λάσπη νὰ κυλιοῦμαι,
νὰ μὲ πατεῖς καὶ νὰ μ’ ἐξευτελίσεις.