Ἀφιέρωση
Συγγραφέας:
Τα έργα του Λορέντσου Μαβίλη (1922)


Πέτα, Ἀγάπη, στὰ οὐράνια καὶ χαιρέτα
Τὴ μάννα μου καὶ δείχ’ της τὰ φτωχά μου
Τοῦτα τραγούδια, κ’ ἔπειτα ἐδῶ χάμου
Βλογημένα ἀπὸ αὐτὴν ξανάφερέ τα,
Μ’ ἕνα χαμόγελό της χρύσονέ τα,
Καὶ σὰν πετράδια ἀτόφωτα, σὰν ἄμμου
Χρυσοῦ κλονιὰ χαρὲς καὶ βάσανά μου
Θὰ γυαλίσουν μὲς τ’ ἄτεχνα σονέττα.
Σὰν ἀλκυόνα, Ἀγάπη, μὲ φτεροῦγες
Ἁπλωμένες διαβαίνεις ἰριδένια
Κατάστρωτες μὲ φῶς ἀνάερες ροῦγες.
Στῆς ζωής τ’ ἄγριο πέλαο νεραϊδένια
Χαρίζεις καλοσύνη, ὅθε φωλιάζεις,
Και μ’ ὄνειρα οὐρανοῦ τὸ ἀσπρογαλιάζεις.

ΓΕΝΑΡΗΣ 96