- Ας χαμηλώναν τα βουνά να ‘βλεπα το Τσιρίγο
- πώ ‘χει κορίτσια όμορφα και κόκκινα σα μήλο
- Πιο κάτω απ’ το Κάβο – Μαλιά, πιο πάνω από την Κρήτη
- εις το Τσιρίγο τ’ όμορφο γεννήθη η Αφροδίτη.
- Ω Παναγιά μου Καστρινή και συ Αγία Μόνη
- να μην αφήσεις κοπελιά εις το Τσιρίγο μόνη.
- Πορτοκαλιά του Καραβά, που κάνεις πορτοκάλια
- δώσε μου κόρη το φιλί, μη θέλεις παρακάλια.
- Τσιρίγο μ’ όμορφο νησί, δε θέλω το κακό σου,
- γιατί πατώ το χώμα σου και πίνω το νερό σου.
- Ο ήλιος όταν πρωτοβγεί, χρυσώνει τις ακτές σου
- και το φεγγάρι χαίρεται τις τόσες ομορφιές σου.