Ας ήταν να παντρεύουνταν οι κακοπαντρεμένοι

Ας ήταν να παντρεύουνταν οι κακοπαντρεμένοι
να ξαναπαντρευτώ τσ' ειώ, που' χω καρδιά καμένη.
Όταν σαστείς και λυιστείς τσε πιάσεις το ποδόνι
σούπα, μανέστρα να ενείς με το πολύ λεμόνι.
Εγέρασες παράτσαιρα τσε' σπρίσαν τα μαλλιά σου
τσε γνώμη δεν εφύλαξες να βρεις στα γερατειά σου.
Έντεκα μύδια τσάκισα, τα τρία ήταν κούφια,
ω που να πάρει δαίμονας του Παντελή τη σκούφια.
Τις άσπρες μην τις αγαπάς γιατί είν' αλευρομένες,
αγάπα τις μελαχρινές τες πουλυζουλεμένες.
Ε, έρωτά σου μ' έφαε, μ' έβαλε πολύ λύπη,
μα πιο πολλά με πλή(γ)ωσε το δόντι που σε λείπει.