Αν άγγελος υπάρχης

ποίημα

Η ευλύγιστος φωνή σου ως αγγέλου μελωδία
τους ακούοντας ηδεία και μελίρρυτος προσβάλλει
τέρπεται πρός την ὠδήν σου πάσα τρυφερά καρδία.
Εις τα ρόδινά σου χείλη αηδών πετά και ψάλλει,
η ερατεινή μορφή σου, ως μορφή αγγέλου θείου,
νέαν λάμψιν καθ’ εκάστην, νέαν χάρη διαχέει
και ανήκοντά σοι φόρον μετά πάθους εγκαρδίου
ο καθείς εις τον βωμόν σου σμύρναν και κασίαν καίει

άλλ’ αν άγγελος υπάρχῃς, φίλτρων πλήρης και χαρίτων,
πτέρυγας κατ’ ευτυχίαν δεν σοί έδωκεν η φύσις.

Πτέρυγας αν είχες, φόβος ακαταύπαυστος θα ήτον
μή πετάξης προς τα ύψη και μακράν σου με αφήσης.