Αισώπου Μύθοι/Ψύλλα και ανήρ

Αἰσώπου Μῦθοι
Ψύλλα καὶ ἀθλητής


Ψύλλα ποτὲ πηδήσασα ἐκάθισεν ἐπὶ ταρσοῦ ποδὸς ἀνδρὸς ἀθλητοῦ νοσοῦντος καὶ ἐνῆκε δῆγμα. Ὁ δ’ ἀκροχολήσας εὐτρεπίσας τοὺς ὄνυχας οἷός τε ἦν συνθλάσαι τὴν ψύλλαν. Ἡ δὲ ὑφ’ ὁρμῆς φυσικὸν πήδημα λαβοῦσα ἀπέδρα τοῦ θανεῖν ἀπαλλαγεῖσα. Καὶ ὃς στενάξας εἶπεν· «Ὦ Ἡράκλεις, ὅταν πρὸς ψύλλαν οὕτω ⟨συμμαχῇς⟩, πῶς ἐπὶ τοὺς ἀνταγωνιστὰς συνεργὸς ἔσῃ;»

Ἀτὰρ οὖν καὶ ἡμᾶς ὁ λόγος διδάσκει μὴ δεῖν ἐπὶ τὰ ἐλάχιστα καὶ ἀκίνδυνα πράγματα ἐπευθὺς τοὺς θεοὺς ἀνακαλεῖν, ἀλλ’ ἐπὶ τὰς μείζους ἀνάγκας.

Στα νέα Ελληνικά

Επεξεργασία

Ένας ψύλλος πήδηξε καθ κάθισε πάνω στο γυμνό πόδι ενός παλαιστή και ο άνθρωπος αυτομάτως αναφώνησε «Ηράκλεις!» και κοίταξε τον ψύλλο: Ο ψύλλος με την επίκληση του Ηρακλή δεν φοβήθηκε καθόλου ωστε να φύγει απο τον άνθρωπο, αλλα αντίθετα ξαναπήδηξε σε πιο κεντρικό σημείο του σώματος του ανθρώπου. Τότε ο άνθρωπος αναστέναξε και είπε: «Άχ, Ηρακλή, αφού ούτε ένας ψύλλος δέν σε φοβάται, τί ωφελεί να σε επικαλεσθώ εναντίον μεγαλύτερων εχθρών μου;»