Αισώπου Μύθοι/Συς άγριος και αλώπηξ

Αἰσώπου Μῦθοι Σῦς ἄγριος καὶ ἀλώπηξ

Σῦς ἄγριος ἑστὼς παρά τι δένδρον τοὺς ὀδόντας ἠκόνα. Ἀλώπεκος δὲ αὐτὸν ἐρομένης τὴν αἰτίαν δι’ ἥν, μηδενὸς αὐτῷ μήτε κυνηγέτου μήτε κινδύνου ἐφεστῶτος, τοὺς ὀδόντας θήγει, ἔφη· «Ἀλλ’ ἔγωγε οὐ ματαίως τοῦτο ποιῶ· ἐὰν γάρ με κίνδυνος καταλάβῃ, οὐ τότε περὶ τὸ ἀκονᾶν ἀσχοληθήσομαι, ἑτοίμοις δὲ οὖσι χρήσομαι.»

Ὁ λόγος διδάσκει δεῖν πρὸ τῶν κινδύνων τὰς παρασκευὰς ποιεῖσθαι.

Στα νέα Ελληνικά

Ένα αγριογούρουνο στεκόνταν σε ένα δέντρο κ ακόνιζε τα δόντια του. Μιά αλεπού το είδε κ είπε: "γιατί ακονίζεις τα δόντια σου; Δέν υπάρχει κανένας κυνηγός κ κανένας κίνδυνος". -Έχω το λόγο μου, είπε το αγριογούρουνο. Όταν θα εμφανισθεί ο κυνηγός ή άλλος κίνδυνος, δέν θα είναι τότε η ώρα να ακονίζω τα δόντια μου.