Αισώπου Μύθοι/Πλέοντες

Αἰσώπου Μῦθοι Πλέοντες

Ἐμβάντες τινὲς εἰς σκάφος ἔπλεον. Γενομένων δὲ αὐτῶν πελαγίων, συνέβη χειμῶνα ἐξαίσιον γενέσθαι καὶ τὴν ναῦν μικροῦ καταδύεσθαι. Τῶν δὲ πλεόντων ἕτερος περιρρηξάμενος τοὺς πατρῴους θεοὺς ἐπεκαλεῖτο μετ’ οἰμωγῆς καὶ στεναγμοῦ χαριστήρια ἀποδώσειν ἐπαγγελλόμενος, ἐὰν περισωθῶσι. Παυσαμένου δὲ τοῦ χειμῶνος καὶ πάλιν καινῆς γαλήνης γενομένης, εἰς εὐωχίαν τραπέντες ὠρχοῦντό τε καὶ ἐσκίρτων, ἅτε δὴ ἐξ ἀπροσδοκήτου διαπεφευγότες κινδύνου. Καὶ στερρὸς ὁ κυβερνήτης ὑπάρχων ἔφη πρὸς αὐτούς· «Ἀλλ’, ὦ φίλοι, οὕτως ἡμᾶς γεγηθέναι δεῖ ὡς πάλιν, ἐὰν τύχῃ, χειμῶνος γενησομένου.»

Ὁ λόγος διδάσκει μὴ σφόδρα ταῖς εὐτυχίαις ἐπαίρεσθαι τῆς τύχης τὸ εὐμετάβλητον ἐννοουμένους.

Στα νέα Ελληνικά

Μπήκαν κάποιοι άνθρωποι σε ένα πλοίο κ ταξίδευαν. Σάν ανοίχτηκαν στη θάλασσα, έπιασε κακοκαιρία τέτοια που το πλοίο κινδύνευε να βουλιάξει. Ένας απο τους ταξιδιώτες παρακαλούσε με θρήνους κ στεναγμούς τους πατρικούς του θεούς τάζονταςτους κ προσφορές, να γαληνέψει η θάλασσα κ να σωθούν. Κ έτσι έγινε: γαλήνεψε η θάλασσα κ σταμάτησε η κακοκαιρία. Τότε όλοι οι επιβάτες του πλοίου στήσανε γλέντι τρικούβερτο τρώγοντας, χορεύοντας κ χοροπηδώντας, γιατί χάρηκαν που με θαυμαστή ευκολία γλύτωσαν απο το κακό. Ο καπετάνιος μόνο διατηρούσε τη νηφαλιότητα του κ την ηρεμία του. Είπε στους άλλους: "μπράβο, παιδιά, έτσι πρέπει να γλεντάμε για να ξαναγίνει καταιγίδα όπως αυτή που περάσαμε κ ακόμα χειρότερη!" Σάν γλύτωσαν απο την τρικυμία, έπρεπε ταπεινά να απευθύνουν ευχαριστία κ ό,τι προσφορά είχαν να δώσουν στους θεούς που τους έσωσαν, κ πάλι να είναι επιφυλακτικοί για ενδεχόμενο νέας τρικυμίας. Έπρεπε να σκεφθούν οτι για κάποιες αμαρτίεςτους οι θεοί τους έφεραν τη θαλασσοταραχή, κ μόνο επειδή κάποιος θερμά προσευχήθηκε κ έταξε στους θεούς έδειξαν οι θεοί καλοσύνη. Οπότε έπρεπε να δείξουν ταπεινότητα κ μεταμέλεια για ό,τι αμαρτίες είχαν κάνει. Ο καπετάνιος είχε δίκιο σ' αυτό που τους είπε, διότι η τύχη αρέσκεται να χτυπά τους αλαζόνες, εκείνουν που ξεσαλώνουν απο τη χαράτους, εκείνους που ξεχνούν τη θεία δύναμη κ την ευσέβεια που οφείλουν να έχουν οι άνθρωποι, κ εκείνους που τρέφουν κούφιες ελπίδες οτι όλα θα πάνε καλά χωρίς να λαμβάνουν μέτρα για κάθε περίπτωση κακοτυχίας.