Αισώπου Μύθοι/Οδοιπόροι και πλάτανος

Αἰσώπου Μῦθοι Ὁδοιπόροι καὶ πλάτανος

Ὁδοιπόροι θέρους ὥρᾳ περὶ μεσημβρίαν ὑπὸ καύματος τρυχόμενοι, ὡς ἐθεάσαντο πλάτανον, ὑπὸ ταύτην καταντήσαντες καὶ ἐν τῇ σκιᾷ κατακλιθέντες ἀνεπαύοντο. Ἀναβλέψαντες δὲ εἰς τὴν πλάτανον ἔλεγον πρὸς ἀλλήλους ὡς ἀνωφελές ἐστιν ἀνθρώποις τοῦτο ἄκαρπον τὸ δένδρον. Ἡ δὲ ὑποτυχοῦσα ἔφη· «Ὦ ἀχάριστοι, ἔτι τῆς ἐξ ἐμοῦ εὐεργεσίας ἀπολαύοντες, ἀχρείαν με καὶ ἄκαρπον ἀποκαλεῖτε.»

Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων τινὲς ἀτυχεῖς εἰσιν ὡς καὶ εὐεργετοῦντες τοὺς πέλας ἐπὶ τῇ χρηστότητι ἀπιστεῖσθαι.

Στα νέα Ελληνικά

Κάποιοι οδοιπόροι καθώς βασανίζονταν μες την κάψα του καλοκαιριού μεσημεριάτικα, είδαν έναν πλάτανο, και με ανακούφιση κάθισαν κάτω απο τη σκιά του, ξεκουράζονταν και δροσίζονταν. Τότε, σαν κοίταξαν κατά πάνω, είδαν τα φύλλα και τους καρπούς του πλάτανου, τους ήρθαν σκέψεις και έπιασαν συζητούσαν πόσο άχρηστο δέντρο είναι ο πλάτανος: «Βλέπεις, οι καρποί του είναι εντελώς άχρηστοι, ούτε τα ζώα δέν τους τρώνε, ούτε τα πουλιά! - Και μήπως κάνει κανένα ωραίο λουλούδι; ούτε! Ή μήπως μοσχοβολάει, ας πούμε σαν τα φύλλα της καρυδιάς; ούτε! - Αλλα και το ξύλο του δεν είναι χρήσιμο: Έχεις δει να φτιάχνουν έπιπλα ή εργαλεία απο ξύλο πλάτανου; Ακόμη και για καυσόξυλο δέν είναι και τόσο κατάλληλο.» Λέγε ο ένας, λέγε ο άλλος, έβγαζαν συμπέρασμα ότι το πιο άχρηστο από όλα τα δέντρα του κόσμου είναι το πλατάνι. Ώσπου πια και το δέντρο αγανάκτησε και μίλησε με ανθρώπινη φωνή: «Δεν ντρέπεστε; Την ίδια ώρα που κάθεστε στη σκιά μου και ανακουφίζεστε από το ηλιόκαμα, δεν ντρέπεστε να συζητάτε οτι είμαι άχρηστο δέντρο;»