Αισώπου Μύθοι/Μύες και γαλαί

Αἰσώπου Μῦθοι Μύες καὶ γαλαῖ

Μυσὶ καὶ γαλαῖς πόλεμος ἦν. Ἀεὶ δὲ οἱ μύες ἡττώμενοι, ἐπειδὴ συνῆλθον εἰς ταὐτόν, ὑπέλαβον ὅτι δι’ ἀναρχίαν τοῦτο πάσχουσιν· ὅθεν ἐπιλεξάμενοί τινας ἑαυτῶν στρατηγοὺς ἐχειροτόνησαν. Οἱ δὲ βουλόμενοι ἐπισημότεροι τῶν ἄλλων φανῆναι, κέρατα κατασκευάσαντες ἑαυτοῖς συνῆψαν. Ἐνστάσης δὲ τῆς μάχης, συνέβη πάντας τοὺς μύας ἡττηθῆναι. Οἱ μὲν οὖν ἄλλοι πάντες ἐπὶ τὰς ὀπὰς καταφεύγοντες ῥᾳδίως εἰσέδυνον· οἱ δὲ στρατηγοὶ μὴ δυνάμενοι εἰσελθεῖν διὰ τὰ κέρατα αὐτῶν συλλαμβανόμενοι κατησθίοντο.

Οὕτω πολλοῖς ἡ κενοδοξία κακῶν αἰτία γίνεται.

Στα νέα Ελληνικά

Τα ποντίκια με τις γάτες είχαν πόλεμο. Συνεχώς νικιόνταν τα ποντίκια. Έκαναν λοιπόν συνέλευση για να αποφασίσουν τί να κάνουν, η συνέλευση έβγαλε το συμπέρασμα οτι τα ποντίκια νικιόνται επειδή δεν έχουν ηγέτες να τα διευθύνουν. Έτσι η συνέλευση προχώρησε στο να εκλέξει στρατηγούς των ποντικιών. Οι στρατηγοί αυτοί για να ξεχωρίζουν από τα απλά ποντίκια έφτιαξαν τεχνητά κέρατα και τα είχαν κολλημένα στα κεφάλια τους. Έγινε μάχη με τις γάτες, πάλι τα ποντίκια νικήθηκαν και έτρεχαν κατέφευγαν στις τρύπες τους. Οι στρατηγοί των ποντικιών όμως επειδή είχαν τα κέρατα προσαρτημένα στα κεφάλια τους δεν μπορούσαν να χωρέσουν να μπούν στις τρύπες τους και έτσι τα απλά ποντίκια γλύτωσαν, αλλα οι στρατηγοί τους φαγώθηκαν από τις γάτες.