Αισώπου Μύθοι/Λύκος και όνος

Αἰσώπου Μῦθοι
Λύκος καὶ ὄνος


Λύκος τῶν λοιπῶν στρατηγήσας λύκων νόμους ἔταξε πᾶσιν, ἵνα ὅ τι ἂν ἕκαστος κυνηγήσῃ, πάντα εἰς μέσον ἄξῃ καὶ μερίδα ἴσην ἑκάστῳ δώσῃ, ὅπως μὴ οἱ λοιποὶ ἐνδεεῖς ὄντες ἀλλήλους κατεσθίωσιν. Ὄνος δὲ παρελθὼν τὴν χαίτην σείσας ἔφη· «Ἐκ φρενὸς λύκου καλὴ γνώμη· ἀλλὰ πῶς σὺ τὴν χθεσινὴν ἄγραν τῇ κοίτῃ ἐναπέθου; Ἄγε ταύτην εἰς μέσον ἀπομερίσας.» Ὁ δὲ ἐλεγχθεὶς τοὺς νόμους ἀνέλυσεν.

Ὅτι αὐτοὶ οἱ τοὺς νόμους δικαίως ὁρίζειν δοκοῦντες καὶ ἐν οἷς ὁρίζουσιν καὶ δικάζουσιν οὐκ ἐμμένουσιν.

Στα νέα Ελληνικά Επεξεργασία

Ένας λύκος ανακηρύχθηκε στρατηγός στους λύκους, κατ' ουσίαν ανώτατος άρχοντας των λύκων, και τότε πρότεινε σε όλους τους λύκους έναν νόμο: όποιος πιάσει οποιοδήποτε θήραμα ή λεία, να το φέρει να μοιραστεί εξ ίσου σε όλους τους λύκους. Όλη μαζί η λεία ολονών θα γίνεται κοινή περιουσία που θα μοιράζεται καθημερινά εξ ίσου σε όλους. Έτσι κανένας λύκος δέν θα μένει νηστικός κ κανένας λύκος δέν θα μάχεται εναντίον άλλου λύκου. Άρεσε στους λύκους αυτή η πρόταση και την ενέκριναν να γίνει νόμος. Τότε βγαίνει ένας γάιδαρος που άκουγε τη δημηγορία, και λέει: Αφού, στρατηγέ, θέλεις αυτόν το νόμο, άς εφαρμοσθεί και σε σένα, χτες άρπαξες ένα μεγάλο θήραμα, ένα μεγάλο ελάφι, και το έχεις κρυμμένο στη φωλιά σου για να το τρώς μόνος σου." Τότε ο στρατηγός των λύκων, βλέποντας οτι ο νόμος δέν συνέφερε στον ίδιο, τον απέσυρε και έτσι δεν ίσχυσε ποτέ αυτός ο νόμος στους λύκους.