Αισώπου Μύθοι/Λαγωοί και βάτραχοι

Αἰσώπου Μῦθοι Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι

Οἱ λαγωοί ποτε συνελθόντες τὸν ἑαυτῶν πρὸς ἀλλήλους ἀπεκλαίοντο βίον ὡς ἐπισφαλὴς εἴη καὶ δειλίας πλέως· καὶ γὰρ καὶ ὑπ’ ἀνθρώπων καὶ κυνῶν καὶ ἀετῶν καὶ ἄλλων πολλῶν ἀναλίσκονται· βέλτιον οὖν εἶναι θανεῖν ἅπαξ ἢ διὰ βίου τρέμειν. Τοῦτο τοίνυν κυρώσαντες, ὥρμησαν κατὰ ταὐτὸν εἰς τὴν λίμνην, ὡς εἰς αὐτὴν ἐμπεσούμενοι καὶ ἀποπνιγησόμενοι. Τῶν δὲ καθημένων κύκλῳ τῆς λίμνης βατράχων, ὡς τὸν τοῦ δρόμου κτύπον ᾔσθοντο, εὐθὺς εἰς ταύτην εἰσπηδησάντων, τῶν λαγωῶν τις ἀγχινούστερος εἶναι δοκῶν τῶν ἄλλων ἔφη· «Στῆτε, ἑταῖροι, μηδὲν δεινὸν ὑμᾶς αὐτοὺς διαπράξησθε· ἤδη γάρ, ὡς ὁρᾶτε, καὶ ἡμῶν ἕτερ’ ἐστὶ ζῷα δειλότερα.»

Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ δυστυχοῦντες ἐξ ἑτέρων χείρονα πασχόντων παραμυθοῦνται.

Στα νέα Ελληνικά

Οι λαγοί μια φορά κάνανε συμβούλιο και συζητούσαν πόσο άθλια είναι η ζωή τους: "μας κυνηγάνε οι άνθρωποι, τα σκυλιά, οι λύκοι, οι αετοί... και ποιός δεν μας κυνηγάει, κ αιποιός δέν μας τρώει! Είμαστε συνέχεια μες τον φόβο και κυριολεκτικά τρέμουμε, με το φόβο κοιτάζοντας συνεχώς ολόγυρα τρώμε, από φόβο κατοικούμε όχι πάνω στη γή, αλλα κρυμμένοι στα λαγούμια μας! Τέτοια ζωή που ζούμε, πιο καλά να πεθάνουμε!" Τότε όλοι ομόφωνα συμφώνησαν σε αυτό, και αποφάσισαν να πάνε να πνιγούν στη λίμνη για να σωθούν από τα βάσανά τους, και τότε έβλεπες ένα απέραντο κοπάδι απο λαγούς να τρέχουν για να πάνε στη λίμνη.

Στις άκρες της λίμνης, εν τω μεταξύ, κάθονταν οι βάτραχοι, και σαν άκουσαν το ποδοβολητό των λαγών, τρόμαξαν και βούτηξαν όλοι μες τη λίμνη. Τότε ένας λαγός που ήταν μπροστά από τους άλλους, έβαλε μιά φωνή: σταθείτε! Σταμάτησαν οι λαγοί το τρέξιμο, και ο λαγός, που τον είχαν οι άλλοι σε εκτίμηση, είπε: "φίλοι μου και συμπατριώτες μου, είδατε τους βατράχους πώς βούτηξαν στη λίμνη μόνο που άκουσαν το ποδοβολητό μας; Σίγουρα αυτοί είναι πιο δειλοί από εμάς, και αυτούς άλλωστε τους τρώνε φίδια, πελαργοί και χίλια δυό άλλα ζώα! Ας μην πάμε να πνιγούμε λοιπόν, ας μην κάνουμε κακό στον εαυτό μας! Αφού υπάρχουν και άλλα πλάσματα που φοβούνται περισσότερο παρά εμείς!". Οι λαγοί άκουσαν αυτήν την παραίνεση, και δεν πήγαν να πνιγούν.