Αισώπου Μύθοι/Κόραξ και όφις

Αἰσώπου Μῦθοι
Κόραξ καὶ ὄφις


Κόραξ τροφῆς ἀπορῶν, ὡς ἐθέασατο ὄφιν ἔν τινι εὐηλίῳ τόπῳ κοιμώμενον, τοῦτον καταπτὰς ἥρπασε. Τοῦ δὲ ἐπιστραφέντος καὶ δακόντος αὐτόν, ἀποθνῄσκειν μέλλων, ἔφη· «Ἀλλ’ ἔγωγε δείλαιος, ὅστις τοιοῦτον ἕρμαιον εὕρηκα ἐξ οὗ καὶ ἀπόλλυμαι.»

Οὗτος ὁ λόγος λεχθείη ἂν ἐπ’ ἄνδρα ὅς διὰ θησαυροῦ εὕρεσιν καὶ περὶ σωτηρίας ἐκινδύνευσεν.

Στα νέα Ελληνικά Επεξεργασία

Ένας πεινασμένος κόρακας είδε ένα φίδι που κοιμόταν στη λιακάδα και το άρπαξε να το φάει, νόμιζε ότι ήταν νεκρό. Το φίδι όμως ήταν ζωντανό, ξύπνησε και δάγκωσε τον κόρακα· ο οποίος καθώς πέθαινε είπε: "αλίμονό μου του κακομοίρη, νόμισα πως ήταν καλή τύχη αυτό που βρήκα, αλλα ήταν ο χαμός μου!".