Αἰσώπου Μῦθοι
Κυνόδηκτος


Δηχθείς τις ὑπὸ κυνὸς περιῄει ζητῶν τὸν ἰασόμενον. Εἰπόντος δέ τινος οὕτως ὡς ἄρα δέοι αὐτὸν ἄρτῳ τὸ αἷμα ἐκμάξαντα τῷ δακόντι κυνὶ βαλεῖν, ὑποτυχὼν ἔφη· «Ἀλλ’ ἐὰν τοῦτο πράξω, δεήσει με ὑπὸ πάντων τῶν ἐν τῇ πόλει κυνῶν δάκνεσθαι.»

Οὕτω καὶ ἡ τῶν ἀνθρώπων πονηρία δελεαζομένη ἔτι μᾶλλον ἀδικεῖν παροξύνεται.

Στα νέα Ελληνικά

Επεξεργασία

Κάποιος άνθρωπος που τον δάγκωσε σκύλος έψαχνε να βρεί κάποια γιατρειά. Τότε του λέει κάποιος: για να κλείσει γρήγορα η πληγή της δαγκωνιάς, βάλε ένα κομμάτι ψωμί να απορροφήσει το αίμασου που τρέχει και δώσ'το να το φάει το σκυλί που σε δάγκωσε. Και ο άνθρωπος απάντησε: Μα άν κάνω έτσι, όλα τα σκυλιά της πόλης θα'ρθούν να με δαγκώνουν.

Έτσι γίνεται όταν το κακό αντί να τιμωρείται, αμείβεται κιόλας.