Αισώπου Μύθοι/Κάμηλος και Ζεύς
| Αἰσώπου Μῦθοι Κάμηλος καὶ Ζεύς |
Κάμηλος θεασαμένη ταῦρον ἐπὶ τοῖς κέρασιν ἀγαλλόμενον, φθονήσασα αὐτῷ, ἐβουλήθη καὶ αὐτὴ τῶν ἴσων ἐφικέσθαι. Διόπερ παραγενομένη πρὸς τὸν Δία, τούτου ἐδέετο, ὅπως αὐτῇ κέρατα προσνείμῃ. Καὶ ὁ Ζεὺς ἀγανακτήσας κατ’ αὐτῆς, εἴγε μὴ ἀρκεῖται τῷ μεγέθει τοῦ σώματος καὶ τῇ ἰσχύι, ἀλλὰ καὶ περισσοτέρων ἐπιθυμεῖ, οὐ μόνον αὐτῇ κέρατα οὐ προσέθηκεν, ἀλλὰ καὶ μέρος τι τῶν ὤτων ἀφείλετο.
Οὕτω πολλοὶ διὰ πλεονεξίαν τοῖς ἄλλοις ἐποφθαλμιῶντες λανθάνουσι καὶ τῶν ἰδίων στερούμενοι.
Στα νέα Ελληνικά
ΕπεξεργασίαΗ καμήλα ζήλευε τον ταύρο που καμάρωνε με τα κέρατά του καιζήτησε ακρόαση από τον Δία για να αποκτήσει και αυτή κέρατα. Ο Δίας θύμωσε: «Δεν σου φτάνει που σου έδωσα τόσο μέγεθος και δύναμη;», και όχι μόνο κέρατα δεν της έδωσε, αλλά της κόντυνε και τα αυτιά.