Αισώπου Μύθοι/Ελάτη και βάτος

Αἰσώπου Μῦθοι Ἐλάτη καὶ βάτος

Ἤριζον πρὸς ἀλλήλας ἐλάτη καὶ βάτος. Ἡ δὲ ἐλάτη ἑαυτὴν ἐπαινοῦσα ἔφη ὅτι «καλή εἰμι καὶ εὐμήκης καὶ ὑψηλὴ καὶ χρησιμεύω εἰς ναῶν στέγη καὶ εἰς πλοῖα· καὶ πῶς ἐμοὶ συγκρίνῃ;» Ἡ δὲ βάτος εἶπεν· «Εἰ μνησθῇς τῶν πελέκεων καὶ τῶν πριόνων τῶν σε κοπτόντων, βάτος γενέσθαι καὶ σὺ μᾶλλον θελήσεις.»

Ὅτι οὐ δεῖ ἐν βίῳ ὄντας ἐπαίρεσθαι ἐν τῇ δόξῃ· τῶν γὰρ εὐτελῶν ἀκίνδυνός ἐστιν ὁ βίος.

Στα νέα Ελληνικά

Το έλατο με τον βάτο φιλονικούσαν και το έλατο έλεγε καυχώμενο: "Εγώ είμαι το πιο όμορφο δέντρο, ολόισιο, ψηλό, μεγαλοπρεπές και το πιο χρήσιμο. Από εμένα φτιάχνουν τις στέγες των ναών και τα καλύτερα πλοία. Μπορείς εσύ να συγκριθείς μαζί μου; Ο βάτος απάντησε: «Αν σκεφτείς τα πελέκια και τα πριόνια που σε κόβουν, θα προτιμήσεις κι εσύ βάτος να γίνεις.»