Αισώπου Μύθοι/Γεωργός και παίδες αυτού

Αἰσώπου Μῦθοι
Γεωργὸς καὶ παῖδες αὐτοῦ


Γεωργός τις μέλλων καταλύειν τὸν βίον καὶ βουλόμενος τοὺς ἑαυτοῦ παῖδας πεῖραν λαβεῖν τῆς γεωργίας, προσκαλεσάμενος αὐτοὺς ἔφη· «Παῖδες ἐμοὶ, ἐγὼ μὲν ἤδη τοῦ βίου ὑπέξειμι, ὑμεῖς δ’ ἅπερ ἐν τῇ ἀμπέλῳ μοι κέκρυπται ζητήσαντες, εὑρήσετε πάντα.» Οἱ μὲν οὖν οἰηθέντες θησαυρὸν ἐκεῖ που κατορωρύχθαι, πᾶσαν τὴν τῆς ἀμπέλου γῆν μετὰ τὴν ἀποβίωσιν τοῦ πατρὸς κατέσκαψαν. Καὶ θησαυρῷ μὲν οὐ περιέτυχον, ἡ δὲ ἄμπελος καλῶς σκαφεῖσα πολλαπλασίονα τὸν καρπὸν ἀνέδωκεν.

Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ὁ κάματος θησαυρός ἐστι τοῖς ἀνθρώποις.

Στα νέα Ελληνικά

Επεξεργασία

Ένας αμπελουργός στα στερνά του κάλεσε κοντά του τα παιδιά του και τους είπε: «Είναι ο καιρός μου να φύγω απ' αυτήν τη ζωή. Όλα εκείνα που σας αφήνω κληρονομιά, είναι μέσα στο αμπέλι, αν ψάξετε θα τα βρείτε όλα». Τα παιδιά του όλα ήταν αμάθευτα απο γεωργικές δουλειές, βαριόνταν να ασχοληθούν με τη γη. Σαν τους είπε όμως ο πατέρας τους οτι στο αμπέλι μέσα είναι κρυμμένη η κληρονομιά, αρχίσανε να σκάβουν προσδοκώντας να βρούν πολύτιμα πράγματα και χρυσά νομίσματα. Άπο τέτοια δεν βρήκαν τίποτε, αλλά έμαθαν να σκάβουν, και το αμπέλι που το σκάλιζαν απέδιδε πλούσιους καρπούς.

Αυτό που θέλει να πεί ο μύθος είναι ότι πραγματικός πλούτος είναι η εργασία.