Αισώπου Μύθοι/Αλώπηξ εξογκωθείσα την γαστέρα

Αἰσώπου Μῦθοι
Ἀλώπηξ ἐξογκωθεῖσα τὴν γαστέρα


Ἀλώπηξ λιμώττουσα, ὥς ἐθεάσατο ἔν τινι δρυὸς κοιλώματι ἄρτους καὶ κρέα ὑπό τινων ποιμένων καταλελειμμένα, ταῦτα εἰσελθοῦσα κατέφαγεν. Ἐξογκωθεῖσα δὲ τὴν γαστέρα, ἐπειδὴ οὐκ ἠδύνατο ἐξελθεῖν, ἐστέναζε καὶ ὠδύρετο. Ἑτέρα δὲ ἀλώπηξ τῇδε παριοῦσα, ὡς ἤκουσεν αὐτῆς τὸν στεναγμόν, προσελθοῦσα ἐπυνθάνετο τὴν αἰτίαν. Μαθοῦσα δὲ τὰ γεγενημένα ἔφη πρὸς αὐτήν· «Ἀλλὰ μένε τέως σὺ ἐνταῦθα, ἕως ἂν τοιαύτη γένῃ ὁποία οὖσα εἰσῆλθες, καὶ οὕτω ῥᾳδίως ἐξελεύσῃ.»

Ὁ λόγος δῆλοι ὅτι τὰ χαλεπὰ τῶν πραγμάτων ὁ χρόνος διαλύει.

Στα νέα Ελληνικά

Επεξεργασία

Μια αλεπού πεινασμένη βρήκε σε ενός δέντρου την κουφάλα ψωμιά και κρέατα που είχαν αφήσει κάποιοι βοσκοί, μπήκε μέσα στην κουφάλα και τα έφαγε όλα, πρήστηκε η κοιλιά της και δεν χωρούσε να βγει από την κουφάλα, γι' αυτό στέναζε κ οδυρόταν. Μία άλλη αλεπού που περνούσε, άκουσε τα βογγητά, πήγε, την είδε, ρώτησε και έμαθε τι συμβαίνει. Τότε της είπε: «Μείνε εκεί μέσα ώσπου να αδυνατίσεις και τότε θα μπορέσεις να βγείς».