Αἰσώπου Μῦθοι
Ὕαιναι


Τὰς ὑαίνας φασὶ παρ’ ἐνιαυτὸν ἀλλάττειν τὴν φύσιν καὶ ποτὲ μὲν ἄρρενας γίνεσθαι, ποτὲ δὲ θηλείας. Καὶ δή ποτε ὕαινα ἄρσην ⟨πρὸς⟩ ὕαιναν θήλειαν παρὰ φύσιν διετέθη. Ἡ δὲ ὑποτυχοῦσα ἔφη· «Ἀλλ’, ὦ οὗτος, οὕτω ταῦτα πράττε ὡς ἐγγὺς τὰ αὐτὰ πεισόμενος.»

Τοῦτο εἰκότως εἴποι ἄν τις πρὸς τὸν ἤδη ἄρχοντα ὁ μετ’ ἐκεῖνον μέλλων, εἰ πλημμελές τι πάσχοι.

Στα νέα Ελληνικά Επεξεργασία

Υπήρχε μιά φήμη στους αρχαίους οτι η ύαινα εναλλάσσει το φύλο της: για ένα διάστημα είναι αρσενικό το ζώο, κ ύστερα για ένα διάστημα θηλυκό. Μιά ύαινα θηλυκιά την κακομεταχειριζόταν μιά άλλη ύαινα αρσενικιά, κ τότε η θηλυκιά είπε: "καλά, τώρα με κακομεταχειρίζεσαι γιατί είσαι αρσενικό κ με βρήκες αδύνατη, αλλα μήν ξεχνάς οτι θά'ρθει καιρός που εσύ θα είσαι το θηλυκό κι εγώ το αρσενικό!"